توهین به مردم ایران در دانشگاه کلمبیا

نمی توان از نحوه برخورد رئیس دانشگاه کلمبیا با رئیس جمهور ایران به همین سادگی گذشت رأی من به احمدی نژاد نبوده و با بسیاری از برنامه های وی هم مخالف هستم, اما او رئیس جمهور قانونی کشور من است و زمانی که به مسافرت می رود نماینده ایران است

نمی‌توان از نحوه برخورد رئیس دانشگاه کلمبیا با رئیس‌جمهور ایران به همین سادگی گذشت. رأی من به احمدی‌نژاد نبوده و با بسیاری از برنامه‌های وی هم مخالف هستم، اما او رئیس‌جمهور قانونی کشور من است و زمانی که به مسافرت می‌رود نماینده ایران است.

هرچند باید رئیس‌جمهور دقت می‌کرد وارد شهری به نام نیویورک شده که بزرگ‌ترین جمعیت یهودی را در خود جای داده است؛ این شهر ۲ میلیون یهودی دارد. سالن محل سخنرانی وی گنجایش ۶۰۰ نفر را داشت و تعدادی هم خارج از سالن از طریق ویدئوکنفرانس به سخنان رئیس‌جمهور گوش می‌دادند و به گفته‌ای ۵۰۰ میلیون نفر هم به صورت زنده (به غیر از ایرانیان که به همت مسوولا‌ن رادیو و تلویزیون محروم بودند) سخنان رئیس‌جمهور را گوش دادند. هرچند رادیو و تلویزیون و روزنامه‌های ایران به صورت کامل سخنان رئیس دانشگاه کلمبیا را پخش نکردند اما ۵۰۰ میلیون نفر از مردم دنیا، همچنین ایرانیانی که دسترسی به اینترنت و ماهواره دارند این حرف‌ها را شنیدند.

اما سخنرانی در این دانشگاه و طرح سوالا‌تی که جهت‌دار بود، آیا به نفع ایران تمام شد؟ در مراکز علمی که هیچ، بین دو دشمن هم رسم نیست که میزبان از تریبون استفاده کند و هر چه خواست نثار میهمان کند. رئیس دانشگاه آمریکایی کلمبیا حداقل رسوم علمی را هم در متن از پیش تهیه شده خطاب به میهمان خود رعایت نکرد. هرچند آقای رئیس‌جمهور ضمن مصاحبه با خبرنگاران، خود را دارای سعه صدر و حوصله فراوان دانست و اعلا‌م کرد از سخنان دیکته‌شده به رئیس دانشگاه کلمبیا آزرده نشده است. این بستگی به نظر آقای رئیس‌جمهور دارد، اما من به عنوان یک ایرانی به شدت ناراحت شدم. صحبت‌های رئیس دانشگاه کلمبیا توهین به شخص رئیس‌جمهور نبود، توهین به نماینده قانونی ملتی با پیشینه فرهنگی و تاریخی بالا‌یی بود و عرف سیاسی روزگار هم از قدیم‌الا‌یام این بوده که سفرای کشورها در امان باشند چه رسد به رئیس‌جمهور. بی‌احترامی به رئیس دولت، آن هم در یک مرکز علمی، توهین به یک ملت است؛ ملتی که در حادثه ۱۱ سپتامبر همدردی خود را با قربانیان حادثه ۱۱ سپتامبر نشان داد؛ ملتی که این سرافرازی و سربلندی را دارد که در عین حال که متهم به تروریست بودن می‌باشد در این سال‌ها که اوج فعالیت گروه‌ها و افرادی است که راهی جز حرکات کور علیه انسان‌های بی‌گناه برنگزیده‌اند حتی یک ایرانی در جمع اینان نبوده است.

ایرانیان با فرهنگ بالا‌یی که دارند راه گفت‌وگو را در همیشه احوال پیشه خود کرده‌‌اند. من از کسانی که بی‌برنامه برای رئیس‌جمهور در مرکز مخالفان ایران برنامه سخنرانی آزاد می‌گذارند این سوال را دارم؛ آیا فکر نمی‌کنید مقدمه این سخنرانی‌ها آن باشد که به ملت ایران توهین کنند؟ مانند توهینی که رئیس دانشگاه کلمبیا به رئیس دولت ایران، یعنی مردم ایران کرد.

نعمت احمدی