دست‌های آلوده یا گوشت‌های آلوده؟

«آن فردی که از هندوستان لاشه‌های خراب گوشت را به کشور وارد می‌کند تا با آن سوسیس و کالباس درست کند، هیچ جایی در کشور ندارد. آن مامور گمرکی که این کالا را ترخیص کرده است هم همین‌طور.»

«آن فردی که از هندوستان لاشه‌های خراب گوشت را به کشور وارد می‌کند تا با آن سوسیس و کالباس درست کند، هیچ جایی در کشور ندارد. آن مامور گمرکی که این کالا را ترخیص کرده است هم همین‌طور.» اینها بخشی از سخنان معاون اول رئیس‌جمهور است که روی خروجی خبرگزاری مهر قرار گرفته است و خیلی صریح از اوضاع آشفته بازار فرآورده‌های گوشتی در کشورمان حکایت می‌کند؛ فرآورده‌هایی که با توجه به زندگی شهرنشینی، خیلی‌ها ناچار به استفاده از آنها هستند.

این درحالی است که به گفته کارشناسان و پژوهشگران تغذیه، حتی اگر این محصولات با لاشه‌های آلوده هم تهیه نشده باشد، فقط مصرف روزانه ۵۰ گرم از آنها احتمال ابتلا به سرطان روده را ۲۰ درصد افزایش می‌دهد.

جالب اینجاست که این بار اولی نیست که بحث ‌آلوده بودن فرآورده‌هایی مانند سوسیس و کالباس رسانه‌ای می‌شود، مدتی قبل حتی نام برخی از این محصولات با میزان آلودگی و جزئیات کامل در رسانه‌ها منتشر شد، ولی خیلی زمان نبرد تا این خبر هم مانند خیلی از مشکلات دیگر که هر از گاهی از لابه‌لای سخنان مسئولان بیرون می‌آید به فراموشی سپرده شود.

اما این‌بار ماجرا فرق می‌کند، چرا که شنیدن چنین خبر تاسف‌باری از سوی معاون اول رئیس‌جمهور آب پاکی را روی دست افرادی که دغدغه سلامت مردم را دارند، ریخته و شرایط سلامت را در کشور زیر سوال برده است.

این‌که معاون رئیس‌جمهور درباره سلامتی شهروندان حرف می‌زند اتفاق خوبی است، به شرط این‌که این سخنان فقط در مقام حرف باقی نماند، زیرا صحبت کردن از سلامت مردم مساله‌ای نیست که بتوان خیلی راحت از کنارش عبور یا با استفاده از آن جنجال‌سازی کرد.

اگر اشخاصی خیلی راحت لاشه‌های آلوده را به کشور وارد کرده و با آن سوسیس و کالباس درست کرده‌اند، باید پرسید مسئولانی که اجازه داده‌اند این مواد آلوده وارد کشور شوند، کجا بوده‌اند یا آنها که باید این ماجرا را پیگیری کنند، کجا هستند و چرا در این باره شفاف‌سازی نمی‌کنند تا حداقل مردم تکلیف خود را برای استفاده از فرآورده‌های گوشتی بدانند.

مهدی آیینی‌