چشم کودکان

● شرایط کودکان - چشم، کم‌کاری (تنبلی)
به حالتی می‌گویند به‌علت مهار تصویر دریافتی از یک چشم توسط مغز، بینائی ضعیف است. نام علمی آن ”آمبلیوپیا اکس آنوپسیا“ است و علت آن، از دست …

شرایط کودکان - چشم، کم‌کاری (تنبلی)

به حالتی می‌گویند به‌علت مهار تصویر دریافتی از یک چشم توسط مغز، بینائی ضعیف است. نام علمی آن ”آمبلیوپیا اکس آنوپسیا“ است و علت آن، از دست رفتن بینائی در اثر استفاده نکردن از چشم است. اکثر موارد تنبلی چشم به‌علت ضعف یکی از شش ماهیچه کوچک داخل کره‌چشم ایجاد می‌شود که کارشان حرکت دادن چشم است. این ضعف ماهیچه‌ای ممکن است منجر به انحراف داخلی یا خارجی یک چشم نسبت به چشم دیگر شود. اگر یک کودک خردسال هنگام بازی کردن، سعی کند که از یک چشمش استفاده نکند، دچار تنبلی آن چشم می‌شود.

در دیگر موارد تنبلی چشم، چشم طبیعی است. ولی تصویر در یک چشم ضعیف است و در نتیجه، کودک برای تطبیق دادن آنها یاد خواهد گرفت که از تصویر ضعیف چشم‌پوشی کند. علت این حالت می‌تواند نزدیک‌بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم شدید یا کاهش قابل توجه بینائی در یک چشم باشد. این کاهش دید می‌تواند به‌علت آب‌مروارید مادرزادی (تیره شدن عدسی یک چشم) یا جوشگاه (محل التیام خراشیدگی یا زخم) روی قرینه (قسمت شفاف جلوی چشم) باشد.

علائم و نشانه‌ها

هنگامی‌که چشم‌ها همیشه یا در اکثر اوقات موازی نیستند و یا اینکه به مرور ترازی خود را از دست می‌دهند، باید به تنبلی چشم مشکوک شد. اگر چشم کودکتان موازی نیست و یا، رنگ مردمک چشم‌ها تفاوت دارد، اگر کودک بیش از دو سال دارد و نمی‌تواند خوب ببیند یا اینکه فاصله‌ها را به درستی تشخیص دهد و یا اگر کودک برای بهتر دیدن اطراف، سرش را به یک طرف برمی‌گرداند، به این مسئله شک کنید.

مراقبت خانگی

تا وقتی‌که پزشک این حالت را تشخیص نداده است. نیاز به درمان خانگی وجود ندارد.

موارد احتیاط

مراقب علائم تنبلی چشم باشید تا اگر چنین حالتی در کودک شما اتفاق افتاد، پزشک بتواند به موقع و به‌طور موفقیت‌آمیز آن را درمان کند.

بعد از سن سه یا چهار سالگی در کودکان یک تا هفت ساله سالی یک بار، چشم‌های کودکتان را معاینه کنید. تنبلی چشم را می‌توان به‌طور موفقیت‌آمیز درمان کرد. ولی اگر چنین حالتی درمان نشود، می‌تواند به‌صورت مادام‌العمر درآید.

درمان پزشکی

پزشک با معاینه داخل و خارج هر دو چشم، حرکات چشم را در تمام جهات کنترل می‌کند. چشم تنبل یا با پوشاندن چشم سالم یا با از کار انداختن بینائی چشم سالم به‌وسیله قطره‌های چشمی یا عینک انجام می‌گیرد. هنگامی‌که بینائی چشم طبیعی کاهش یابد، کودک مجبور خواهد شد که از چشم تنبل استفاده کند. در نهایت امر، آخرین راه‌حل می‌تواند جراحی باشد.