۱ بهمن۱۳۵۹ ـ رهایی گروگانها و دکترین خطرآفرین جیمی کارتر

۵۲ آمریکایی که به مدت ۴۴۴ روز در ایران به صورت گروگان بودند ۲۱ ژانویه ۱۹۸۱ (یکم بهمن۱۳۵۹) وارد فرودگاه ویسبادن آلمان شدند. دولت ایران یک روز پیش از آن، و درست در روزی که دوره ریاست …

۵۲ آمریکایی که به مدت ۴۴۴ روز در ایران به صورت گروگان بودند ۲۱ ژانویه ۱۹۸۱ (یکم بهمن۱۳۵۹) وارد فرودگاه ویسبادن آلمان شدند. دولت ایران یک روز پیش از آن، و درست در روزی که دوره ریاست جمهوری جیمی کارتر پایان یافت این گروگانها را که در آبان ۱۳۵۸ در سفارت آمریکا در تهران دستگیر شده بودند رهاساخت. کارتر که دیگر رئیس جمهور نبود از گروگانهای رها شده در آلمان دیدار کرد. این گروگانگیری به شکست کارتر در انتخابات انجامیده بود. جوانانی که در آبان ۱۳۵۸در تهران دست به این گروگانگیری زده بودند خواستار استرداد شاه جهت محاکمه او در تهران و نیز تعهد آمریکا به قطع مداخلات خود در ایران بودند. در آن زمان شاه ظاهرا جهت درمان بیماری سرطان به آمریکا رفته بود. بلوکه کردن دارایی ها ایران و نیز اعلام دکترین کارتر در ۲۳ ژانویه ۱۹۸۰ این گروگانگیری را پیچیده تر ساخته بود. طبق این دکترین که همچنان نصب العین مقامات ارشد واشنگتن است، دولت آمریکا خود را مجاز به استقرار در خلیج فارس کرده است. در دکترین کارتر آمده است: دولت آمریکا هرگونه تلاش برای کنترل منطقه خلیج فارس را تهدیدی برای منافع حیاتی خود تلقی خواهد کرد و برای عقب زدن و خنثی ساختن این تلاش به هر وسیله و اقدام متوسل خواهد شد. بهانه صدور این اعلامیه، مداخله مسکو در افغانستان (که از خلیج فارس، فاصله زیاد دارد) بود!. این دکترین، با وجود فروپاشی شوروی، پابرجا مانده و آمریکا اینک نه تنها در عراق، افغانستان، اردن، سعودی، کویت، بحرین، قطر و امارات حضور نظامی دارد و پاکستان متحد آن است بلکه جای پایش در برخی کشورهای آسیای میانه و قفقاز هم دیده می شود که خطرآفرین و عامل معارضه و برخورد است.