۹ ژانویه ۲۰۰۷ ـ پول ایران (سکه داریک) در ژانویه ۲۰۰۷ میلادی دو هزار و ۵۱۱ ساله شد

طبق نوشته مورخان یونان که کارهای داریوش بزرگ را دقیقا و وسیعا شرح داده و بررسی های مستشرقین اروپایی و تطبیق تقویم ها، پول رسمی ایران (سکه داریک) در ژانویه سال ۲۰۰۷ (ماه جاری) ۲ …

طبق نوشته مورخان یونان که کارهای داریوش بزرگ را دقیقا و وسیعا شرح داده و بررسی های مستشرقین اروپایی و تطبیق تقویم ها، پول رسمی ایران (سکه داریک) در ژانویه سال ۲۰۰۷ (ماه جاری) ۲ هزار و ۵۱۱ ساله می شود. داریوش بزرگ دستور ضرب این سکه را در نخستین ماه زمستان سال ۵۰۴ پیش از میلاد (دیماه) داده بود. سکه های داریک (گرفته شده از نام داریوش) که تا پایان عهد هخامنشیان رایج بودند دارای وزن تقریبا برابر بودند و از این لحاظ، ایران در صدر ملل قرار دارد. نقش تصویر شاه وقت (رئیس کشور) بر یکطرف سکه نیز از زمان داریوش مرسوم شده است.

بسیاری از کشورها نام پول ملی را از اسامی تاریخی گرفته اند، مثلا پول ونزوئلا از نام سیمون بولیوار، تاجیکستان از نام سامانیان (سامانی) و ... ولی نام پول ملی ما، ریال، از اسپانیا است!. چرا ما نباید پول ملی خود را به نام باستانی اش «دارا (داریک)» بازگردانیم؟!. یکی از غفلت های پهلوی ها در دوران سلطنت خود، همین بود. اینان مراسم دو هزار و پانصدمین سال تاسیس دولت مرکزی ایران را برگذار کردند، ولی نام پول ملی را به اسم باستانی اش باز نگردانیدند و الفبای فارسی را تغییر ندادند تا تلفظ ها یکسان شود. فارسی یک زبان «هند ـ اروپایی» است که لازم است به الفبایی نوشته شود که دارای حروف صوتی (واول) باشد.