نگاهی به تجربیات بابی بیكر در حوزه هنرهای اجرایی

بابی بیكر ۱ یكی از هنرمندان حوزه پرفورمنس آرت در ۱۹۵۰ در سیدكاپ كنت ۲ به دنیا آمد بین سال های ۱۹۷۲ – ۱۹۶۸ در مدرسه هنری مارتین ۳ به تحصیل نقاشی پرداخت

▪ یادداشت مترجم:

بابی بیكر(۱) یكی از هنرمندان حوزه پرفورمنس آرت در ۱۹۵۰ در سیدكاپ كنت(۲) به دنیا آمد. بین سال‌های ۱۹۷۲ – ۱۹۶۸ در مدرسه هنری مارتین(۳) به تحصیل نقاشی پرداخت، اما به زودی دریافت نقاشی برای بیان اندیشه‌هایش كافی نیست، در نتیجه ابزار بیان اندیشه‌اش را تغییر داد و از شكر و كیك به عنوان وسیله‌ای گویاتر‌ بهره برد. او متوجه شد بهترین راه معرفی و اجرای این آثار خوراكیِ هنری به عموم مردم، پرفورمنس است و موضوعاتی میان هنر و پرفورمنس كشف كرد كه اساساً زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌داد.

ماهیت موضوعات آثار او میان سلامتی، خرید و مادرانگی نوسان پیدا می‌كند، موضوعاتی ظاهراً مادی و پیش و پا افتاده كه در یك سبك فردی، غیر متعارف و ابتكاریِ پرفورمنس تجلی پیدا می‌كند. كارهای او در یك گستره عظیم‌ میان تئاترها تا آشپزخانه‌ها اجرا می‌شود.

بابی تاریخ نقاشی مدرن را در شِكر بازآفرید و یك كیك خانوادگی با مقیاس واقعی، تزئین شده با شكر تحت عنوان"یك خانواده خوردنی در یك خانه سیال" (۴) (۱۹۷۶) تولید كرد. ‌در ۱۹۸۸ "استفاده از تجربه مادر" (۵) را ارائه داد كه داستانی درباره سال‌های دور افتادن از كار و نشان دادن بازگشتش به هنر پرفورمنس بود. این اجرا بیش از ۲۰۰ بار در سراسر جهان عرضه شده است.

در ۱۹۹۱ بابی خلق مجموعه"زندگی روزانه" (۶) را آغاز كرد كه یك مجموعه پنج تایی از قطعات پرفورمنس بود كه هر كدام بیانی از یكنواختی جهانِ زندگیِ روزمره بودند.

‌در"نمایش آشپزخانه" (۷)‌ ـ اولین قسمت مجموعه ـ او آشپزخانه لندنی‌اش را همراه با مناسك خانگی‌اش روی عموم باز كرد. این قسمت با استقبال بی سابقه‌ای روبه‌رو شد و توجه رسانه‌ها را به خود جلب كرد، هنوز هم در بریتانیا، استرالیا و كانادا به عنوان مهمان آشپزخانه‌ها در گردش است و برنده جایزه تایم اوت/ دنس آمبرلا پرفورمنس اَوارد(۸) شد.

"چگونگی خرید" (۹) در سال ۱۹۹۳‌ (یك فرم سخنرانی درباره هنر خرید از سوپر ماركت) "یك نگاه دزدانه داشته باش!" (۱۰) در سال ۱۹۹۵‌ (تفسیری بی‌مانند از سیستم سلامتی) از دیگر قسمت‌های این مجموعه بودند. "مدرسه بزرگسالان" (۱۱) چهارمین قسمت زندگی روزانه بود كه در آن اجرا كنندگان، حضار را برای یك درس ویژه و در یك مدرسه ابتدایی در لندن به كلاس‌ها باز می‌گرداندند.

موفق‌ترین و آخرین پروژه بابی بیكر از مجموعه"زندگی روزانه"، اجرای"قصه جعبه" (۱۲) محصول مشترك لیفت(۱۳) و مركز هنری وارویك(۱۴) بود. اولین اجرای این اثر در سال ۲۰۰۰ و در لندن با استقبال بی‌نظیری از سوی مردم و منتقدان روبه‌رو شد، طوری كه در اولین شب اجرا تمام بلیط‌هایش پیش فروش شده بود. در این كار پلنا بال‌ براون(۱۵) دستیار كارگردان و جاسلین پوك(۱۶) آهنگساز بودند. قصه جعبه ‌اثری عمیق و در نهایت شادترین اثر بابی بیكر است كه در اكثر نقاط جهان اجرا شده و با استقبال زیادی مواجه شده است.

بابی اخیراً روی تعدادی پروژه دیگر كار كرده است. در"احساساتت را كنترل كن" (۱۷) او خودش را به پشت یك واگن بست و سراسر خیابان‌های لندن را دور زد و جهانیان را به كنترل كردن احساسات و آرام رفتار كردن ترغیب كرد، این اجرا، همكاری و كمك بابی با هفته سالم سازی روان بود. (۱۸)

اثر دیگر او"زنی كه دهانش را با یك پاكت اشتباه گرفت" (۱۹) یك خطابه خاص بود كه در روز یكشنبه و در كلیسایی در لندن به عنوان بخشی از فستیوال هنر در فضای روحانی(۲۰) اجرا شد.

در"خانه، كار، خانه" (۲۱) بابی و همكارانش یك خانه مجازی كه می‌تواند قابل دستیابی روی یك وب سایت باشد را گسترش دادند.

● متن زیر ترجمه‌ای است از یك گفت‌وگو با بابی بیكر در كتاب"The Guerilla Guide to Perfovmance Art"

▪ گفت‌وگو با"بابی بیكر"

▪ چگونه آغاز به كار كردید؟

ـ بابی: من به عنوان یك نقاش شروع به كار كردم، اما در نقاشی خیلی مأیوس و سرخورده شدم و شروع كردم به ساخت مجسمه‌های خوراكی، در ساخت آن مجسمه‌ها هم ناكام ماندم. سپس چند هنرمند پرفورمنس را دیدم كه می‌گفتند"هی، من یك هنرمند پرفورمنس هستم، چرا به ما ملحق نمی‌شوی؟" ‌‌به آن‌ها پیوستم و از این مجسمه‌ها خوراكی در پرفورمنس استفاده كردم.

▪ چه جور مجسمه‌هایی‌؟

ـ بابی: من كیك‌هایی در مقیاس واقعی كودكان می‌سازم و عادت به ساختن كیك‌هایی به شكل زنان داشتم، سپس پرفورمنس‌های بیشتری را ادامه دادم و این واقعاً چگونگی پیشرفت من است.

آیا تا به حال كشف فضای مناسب برای اجرا و‌ یا مخاطبان برای ‌‌شما مسأله‌ساز بوده است؟

بابی: بله، مشكل‌ساز است. من گرایش دارم كارم را با دریافت یك ایده شروع كنم، و بعد تصمیم می‌گیرم كه چه فضایی مناسب است آن گاه آن فضا را انتخاب می‌كنم. امروزه غالباً نمایش‌ها قسمتی از فستیوال‌ها هستند، بنابراین فستیوال‌ها نوع فضا را تعیین خواهند كرد. من مایلم یك محدوده مناسب و خوب را حفظ كنم، طوری كه در یك نقطه من یك بازیگر در تئاتر خواهم بود و در اجرای بعدی در یك آشپزخانه و در اجراهای دیگر در یك گالری هنری هستم، من همیشه در حال تغییرم.

شما به وسیله آرت سرمین(۲۲) حمایت شدید، این مسأله چه اهمیتی برای كار شما داشته؟

بابی: ضروری است، طوری كه اگر این حمایت نبود قادر به انجام كار نبودم. من ۹ سال گذشته را با آن‌ها كار كرده‌ام. چه اتفاقی می‌افتاد اگر كاملاً روی پای خودم بودم! من تا ۱۰ سال قبل كاملاً مستقل بودم، اما به تدریج آگاه شدم كه اگر بخواهم ادامه دهم و نوعی كار خاص و استثنایی انجام دهم، به بودن با یك مدیر یا یك نوع سازمان خاص نیاز دارم. بنابراین شروع كردم به یافتن آن سازمان و به خاطر یافتن آرت سرمین خیلی خوش‌شانس بودم‌.

▪ چگونه آن‌ها را پیدا كردید؟

ـ بابی: فقط اطرافم را نگریستم، شهرت آن‌ها به گوشم رسید و سپس پی‌گیری كردم! به آن‌ها نامه نوشتم و اجازه دادم درباره كارم چیزهایی بدانند، تا این كه آن‌ها عملاً به دیدن یك نمایش من آمدند. در این مرحله، یك نوع‌ معامله كوچك انجام دادیم، طوری كه آن‌ها مرا نمایش دادند اما اجرای همه تولیدات شركت مرا تعهد نكردند. از آن موقعی كه با آن‌ها بودم كارم توسعه یافت. ‌آن‌ها پروژه‌هایی را كه من رویشان كار می‌كردم، اداره می‌كردند و شركتم را می‌چرخاندند(‌اجرای روز به روز پروژه‌هایم را انجام می‌دادند) آن‌ها كار مرا درك می‌كردند و مثل دوستانم، رازداران و روان درمانگران عمل می‌كردند. آن‌ها فوق‌العاده هستند و من احساس می‌كنم به طور استثنایی از بودن با آن‌ها خوش شانس هستم. ما خیلی صمیمانه و نزدیك با هم كار می‌كردیم.

▪ ترجیح می‌دهید تنها كار كنید؟

ـ بابی: نه، من زمان كوتاهی عادت به كار كردن به شكل كاملاً مستقل داشتم اما اكنون در همه پروژه‌هایی كه انجام می‌دهم با مردم همكاری دارم. یك گروهِ مردم هستند كه من با آن‌ها كار می‌كنم، هر چند سراسر این ۱۰ سال گذشته را با پلنا بال براون(۲۳) كار كردم. او همكار و دستیار‌ من است. ‌با او در بیشتر پروژه‌هایم كار می‌كنم و رابطه من با او در كار ضروری است. من كشف كردم كه این مسأله انرژی و نیروی خیلی زیادی به توانایی كار كردن با دیگر مردم می‌دهد.

مترجم: رضوان زندیه

پانوشت‌ها:

۱- Bobby Baker

۲- Sidcup Kerit

۳- Sr. Martin

۴- An Edible Family in a Mobile Home

۵- Drawing on a Mother۰۳۹;s Experience

۶- Daily Life

۷- Kitchen Show

۸- Time Out/ Dance Umbrella Performance Award

۹- How to Shop

۱۰- Take a Peek!

۱۱- Grown-up School

۱۲- Box Story

۱۳- LIFT

۱۴- Warwick Arts Center

۱۵- Polona Baloh-Brown

۱۶- Jocelyn Pook

۱۷- Pull Yourself Together

۱۸- Mental Health Action Week

۱۹- The Woman Who Misrook her Mouth for Pocket

۲۰- Art in Sacred Spaces Festival

۲۱- House Work House

۲۲- Arts admin : یك تولید كننده نامتعارف و مركب، متولی، مشاور و برگزار كننده. آن‌ها كارشان را با شركت‌های تئاتر تجربی و تصویری آغاز كردند. همچنین در حال حاضر با هنرمندان پرفورمنس، لیوینگ آرت(Living Art) و اینستالیشن(Installation) در ارتباط هستند.

۲۳- Polona Baloh Brown : همكار و ‌‌دستیار‌ بابی بیكر، یكی از اعضای كلیدی"زندگی روزانه" است. همكاریِ هنری بابی با پلنا در سال ۱۹۹۰ آغاز شد و هنوز هم رابطه خلاق و منحصر به فرد آن‌ها ادامه دارد و گسترش پیدا كرده است. پلنا ساكن اسلوانی‌ است، اما در لندن فعالیت می‌كند. وی در رشته ادبیات و هنرهای اجرایی(Performing Art)‌ در دانشگاه یورك(York) تحصیل كرده و در سِمت‌های مختلفی چون كارگردانی، مدیریت هنری، نویسندگی و معلمی فعالیت داشته است. آثار وكار زنان و همكاری‌های میان فرهنگی از موضوعات مورد علاقه وی است. پلنا براون به كنفرانس دادن در سطوح دانشگاهی، كارگردانی و مدیریت پرفورمنس‌های گوناگون و پروژه‌های هنری در انگلستان پرداخته‌ و كارش را از كشور بومی‌اش به فستیوال‌ها و تالارهای در سراسر اروپا ارتقا داده است. او فستیوال تحسین شده"شهر زنان" (City of Women) را ‌در اسلوانی‌ بنیاد نهاد. در ۱۹۹۷ او گرادا آرت(Greda Art) را تأسیس كرد كه یك گروه متمایز جهانی شامل هنرمندان مسلم، نویسندگان و تحصیلكرده بود.

۲۴- Waitrose

۲۵- John Lewis

منابع:

- www.bobybakersdailylife.com

-http:// www.bobybakersdailylife.com/bois.htm

-http:// www.barbiean.org.uk

- Barbican_BobbyBaker.htm

-http:// www.ratsadmin.co.uk/artists/bb/projects.htm/

-http:// links.jstor.org

-http:// www.bobbybakersdailylif.com/kitchenshow.htm

ـ كتاب The Guerilla Guid to Performance Art (مجموعه مصاحبه‌هایی با هنرمندان پرفورمنس): Leslie Hill-Helen Paris ۲۰۰۱ ـ صفحات ۴ تا ۹

چاپ اول: ۲۰۰۱

چاپ دوم: ۲۰۰۴

---