و سپاس خدایی را سزاست که ماه خود ماه رمضان

امام سجاد (ع) :
و سپاس خدایی را سزاست که ماه خود ماه رمضان ( مستفاد از این جمله آن است که رمضان یکی از نامهای خدای تعالی است ) ماه صیام و روزه ( امساک و خودداری از خوردن و آشامیدن در اوقات …

امام سجاد (ع) :

و سپاس خدایی را سزاست که ماه خود ماه رمضان ( مستفاد از این جمله آن است که رمضان یکی از نامهای خدای تعالی است ) ماه صیام و روزه ( امساک و خودداری از خوردن و آشامیدن در اوقات معلومه ) و ماه اسلام ( ماه طاعت و فرمانبری از جهت بسیاری طاعت و بندگی ، یا ماه دین اسلام برای این که واجب شدن روزه آن از مختصات این امت است ، چنان که حفص ابن غیاث نخعی گفته : شنیدم حضرت صادق - علیه السلام - می فرمود : خداوند روزه ماه رمضان را بر هیچیک از امتهای پیش از ما واجب نکرده است ، پس به آن حضرت گفتم : معنی قول خدای تعالی " سوره ۲ ، آیه ۱۸۳ " : یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم " ای اهل ایمان روزه بر شما واجب شد چنان که بر آنان که پیش از شما بودند واجب گردید " چیست ؟ فرمود : خداوند روزه ماه رمضان را بر پیغمبران واجب گردانید نه بر امتها ، پس این امت را به ماه رمضان " بر امتهای گذشته " برتری داد ، و وجوب روزه آن را بر رسول خدا و بر امت آن حضرت قرار داد ) و ماه پاکیزگی ، و ماه تصفیه و پاک کردن ( از گناهان ، یا ماه تخلیص و رهایی از آنها ) و ماه قیام و ایستادن ( برای نماز در شبها ) را یکی از آن راههای احسان قرار داد ( و این که ماه رمضان را ماه قیام گفتند برای آن است که نماز مستحبی در شبهای آن بسیار خوانده می شود ، و مشهور در روایات علاوه از نمازهای مستحبی که در هر شب باید خواند چنان که بسیاری از علما فرموده اند : خواندن هزار رکعت نماز در شبهای آن مستحب است ، و کیفیت آن ، آن است که هر شبی تا بیست شب بیست رکعت : هشت رکعت پس از نماز مغرب و دوازده رکعت پس از نماز عشاء و در شب نوزدهم به غیر از بیست رکعت صد رکعت دیگر خوانده شود ، و در ده شب پس از بیست شب هر شبی سی رکعت : هشت رکعت پس از نماز مغرب و بیست و دو رکعت پس از نماز عشاء و در هر شب از بیست و یکم و بیست و سوم به غیر از سی رکعت صد رکعت دیگر که مجموع آنها هزار رکعت است ، و اگر ماه رمضان از سی روز کمتر باشد نماز شب سی ام ساقط است و به جای آن خواندن درست نیست ) آن چنان ماهی که قرآن در آن فروفرستاده شد ( خدای تعالی آن را در شب قدر به آسمان دنیا فرستاد و از آنجا در مدت بیست و سه سال به تدریج بر پیغمبر - صلی الله علیه و آله - نازل گردانید ) در حالی که برای مردم راهنما ( ی از گمراهی ) و نشانه های آشکار رهبری ( حلال و حرام ) و جداکننده میان حق و باطل است ( جمله الذی انزل فیه القرآن هدی للناس وبینات من الهدی والفرقان از قرآن شریف " سوره ۲ ، آیه ۱۸۵ " اقتباس شده )

و الحمد لله الذی جعل من تلک السبل شهره شهر رمضان ، شهر الصیام ، و شهر الاسلام ، و شهر الطهور ، و شهر التمحیص ، و شهر القیام الذی انزل فیه القرآن ، هدی للناس ، و بینات من الهدی و الفرقان .

صحیفه سجادیه

رضا ساعی شاهی