احساس گناه و رنجش

وقتی احساس گناه می كنید, در واقع تائید نكردن خود را تقویت می كنید شما اعتماد به نفس و احترام به خود را از دست می دهید احساس ناشایستگی كرده و خود را گیر می اندازید

احساس گناه و رنجش حالت‌هایی روانی هستند كه عشق و محبت را تخریب كرده و درد ورنج به بار می‌آورند. در ظاهر امر آنها توسط رخدادها ایجاد می‌شوند ولی در واقع اینطور نیست. رنجش و گناه حاصل شیوهٔ ارتباط شما با رخدادهاست ( یعنی چگونگی ارتباط دادن حوادث با خود).خوشبختانه چون خودتان آنها را ایجاد كرده‌اید، خودتان نیز قادر به ترك آنها هستید. این نوشته به شما یاد می‌دهد كه چگونه خود را از دست آنها خلاص كنید.

● احساس گناه

وقتی احساس گناه می‌كنید، در واقع تائید نكردن خود را تقویت می‌كنید. شما اعتماد به نفس و احترام به خود را از دست می‌دهید. احساس ناشایستگی كرده و خود را گیر می‌اندازید .

نكته كلیدی برای رهایی از احساس گناه بازشناسی این واقعیت است كه ما همه در زندگی می‌كوشیم تا كارها را به بهترین وجه انجام دهیم، اما ممكن است در هر زمان از مهارتها آگاهی‌های محدودی داشته باشیم.

متاسفانه، آگاهی‌های ما بندرت كافی است. در نتیجه ما اشتباه می‌كنیم. بعضی مواقع ممكن است اشتباهات بزرگی داشته باشیم.

اشتباه كردن بخشی از ماهیت انسان است. اشتباه به ما می‌آموزد كه چگونه ( شیوه درست) را ۹ یاد بگیریم.

هرگاه كه اشتباه می‌كنید، چیزی در مورد زندگی یاد می‌گیرید. بنابراین با هر اشتباه عاقل‌تر و آگاه‌تر می‌گردید. پنج سال بعد نسبت به امروز داناتر خواهید بود اما دانایی پنج سال بعدشما به درد امروزتان نمی‌خورد. زیرا همین الان شما آن را ندارید.

همین طور دانایی كه امروز از آن برخوردارید را نمی‌توانید به گذشته، یعنی زمانی كه اشتباهی را انجام داده‌اید ببرید. زیرا شما آنچه را كه امروز می‌دانید در آن زمان نمی‌دانستید. شما در آن زمان فقط آنچه را كه می‌دانستید، از آن آگاه بودید.

برای لمس این واقعیت در زندگی خودتان، به زمانی برگردیدكه در آن اشتباهی را مرتكب شده‌اید. توجه كنید كه در آن دوران شما حالت روانی خاصی داشته و به شیوه‌ای خاص به زندگی نگاه می‌كردید. توجه كنید كه شما در آن لحظه متناسب با آنچه كه در آن قرار داشتید عمل كرده‌اید.

اگر شما ازآنچه كه امروز ه می‌دانید با خبر بودید، احتمالا به شیوه‌های دیگر عمل می‌كردید، اما با خبر نبودید. حتی اگر فكر می‌كنید كه بهتر می‌دانستید، باز هم قادر نبودید به مانند امرو ز نتایج را پیش بینی كنید.

● بنابراین، در اینجا سؤالی بزرگ مطرح می‌شود: آیا حاضرید خود را به خاطر آنچه كه نمی‌دانستید، بیخشید؟

▪ آیا حاضرید خود را به خاطر اینكه داناتر و آگاه‌تر نبودید ببخشید؟ شما قادر به انجام این كار هستید. اگر دقت كنید، می‌بینید كه در هر لحظه از زمان و در هر جایی از مكان می‌توانید بهترین كار را انجام دهید. به خود اجازه انسان بودن بدهید!

● رنجش

وقتی از كسی می‌رنجید، خود را در بن بست قرار می دهید. زبانتان تندو طعنه آمیز شده و قادر به ابراز عشق و علاقه نمی‌گردید. سرزنده بودن و لذت را از دست می‌دهید. مثل اینكه در اطراف خود دیوار كشیده و زندگی را برای خود مشكل‌تر می‌سازید.

ترك و رها كردن رنجش برای دیگران سودی ندارد. سود رها كردن رنجش مال خود شماست زمانی كه از كسی می رنجید با قدرت می گوئید كه اشكال از فلان كس است نه از شما و شما با قدرت دیگران را سرزنش كرده و فرصت پرداختن به خود را از دست می دهید.

اگر به خودتان نگاه كنید، تمام آسیب ناشی از اتفاق رخ داده را تجربه خواهید كرد .شما در این صورت تمامی آسیب و ناراحتی ناشی از به اندازهٔ كافی خوب نبود ، ارزش محبت نداشتن یا سایر اشكال تائید نكردن خود را ، احساس خواهید كرد. برای اجتناب از این آسیب وناراحتی ، شما می رنجید.

اولین قدم در كاهش رنجش این است كه حاضر به احساس این آسیب و ناراحتی باشید. احساس رنجش را بررسی كرده و آسیب و ناراحتی را پیدا كنید. احساس خوب نبود‌ن یا ارزش محبت نداشتن را كه تا حال از آن اجتناب می‌كردید، پیدا نمائید. سپس به ابراز آن بپردازید. اگر می‌توانید گریه كنید. اگر قادر به احساس این ناراحتی باشید، نیازی به رنجش نخواهید داشت.

با شناسایی و التیام مسائل درونی كه زندگی شما را در بر گرفته، دلتان را شفا دهید.

گام بعدی توجه به این نكته است كه كسی كه شما از او رنجیده‌اید، حالت روان شناختی خاص خود را داشته و دنیا و زندگی را به شیوه‌ای خاص می‌بیند. توجه كنید كه آن شخص آگاهی‌های محدودی داشته ومتناسب با توانایی‌ها و مهارتهای محدود خود عمل می‌كند.اكنون به این موضوع دقت كنید كه اگر این شخص عاقل‌تر وآگاه‌تر بود، شاید طور دیگری عمل می‌كرد. اما او داناتر و آگاه‌تر نیست. این شخص فقط آگاهی‌های محدودی از آنچه كه هست، دارد.

توجه كنید كه او بر اساس توانایی محدودش به بهترین وجه ( ازدیدگاه خودش ) رفتار می‌كند. به این نكته توجه كنید كه چقدر او به دلیل محدودیت در توانایی‌هایش رنج می‌كشد.اكنون از خود بپرسید، آیا حاضرید او را به خاطر آن كه داناتر وآگاه‌تر نیست ببخشید؟ آیا حاضرید او را به خاطر این كه متناسب با توانایی های محدودش رفتار كرده‌، ببخشید؟ آیا حاضرید او رابه خاطر آسیبی كه باعث شده است، ببخشید؟

فراموشی نكنید كه (سود ) بخشیدن برای شماست نه برای دیگران. بخشش یك انتخاب است. رنجش را به كنار گذاشته وبه زندگی بپردازید.

ترجمه : مجید محمود علیلو