دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

غار گوریک


غار گوریک

غار گوریک در ۱۳ کیلومتری شرق برازجان در دامنه رشته کوه زاگرس واقع شده است و در یک کیلومتری شاهزاده ابراهیم (روستای نی نیزک) قرار دارد که با عبور از دره نزدیک شاهزاده ابراهیم …

غار گوریک در ۱۳ کیلومتری شرق برازجان در دامنه رشته کوه زاگرس واقع شده است و در یک کیلومتری شاهزاده ابراهیم (روستای نی نیزک) قرار دارد که با عبور از دره نزدیک شاهزاده ابراهیم به طرف شمال و پس از طی کردن دشتی تپه ماهوری به دره‌ای که دهانه غار در آن واقع است می‌رسیم. غار در بستر دره واقع شده و ژرفای دره همسطح دهانه غار است. جهت دره شمال به جنوب بوده در صورتی که دهانه غار در این دره رو به جنوب شرقی است و به این دره متصل می‌شود. در بارندگی شدید آب سیلاب‌های دره‌های منطقه بام بلند به این غار وارد شده و پس از عبور از غار به طرف زمین‌های پایین‌دست شاهزاده ابراهیم سرازیر می‌شود. دهانه اصلی این غار در ارتفاع ۲۸۰ متری از سطح دریا در منطقه بام بلند قرار دارد و بسیار وسیع به مساحت تقریبی آن ۷۰×۱۰ متر است. ‏

ساختمان این غار خاکی ـ آهکی و بعضی از جاهای این غار از سنگ‌های لایه‌ای با شکل‌های مختلف و رنگ‌های خاکستری و قرمز و غیره تشکیل شده است. به همین دلیل به مرور زمان دهانه غار به علت بارش باران و سیلاب‌های فصلی فرسایش پیدا کرده و کاملاً فرو ریخته است و خاک‌های فرو ریخته همراه سنگ‌های بزرگ به جا مانده است. دهانه غار را پوشانده و امکان ورود آب رودخانه‌های بام بلند را به غار میسر نمی‌سازد. پس از عبور از لا‌به‌لای سنگ‌های بزرگ دهانه غار وارد تالاری می‌شویم که ورودی غار را تشکیل می‌دهد. مساحت این تالار تقریباً ۲۰×۶۰ متر است و هر چقدر به طرف انتهای تالار می‌رویم از ارتفاع آن کاسته می‌شود. کف این غار را سنگ‌های کوچک و بسیار بزرگ که از دیواره یا سقف غار ریزش کرده‌اند پوشانده است. در این تالار نشانی از دست ساخت انسان دیده نمی‌شود. در انتهای تالار یک دهلیز وجود دارد که راه اصلی ورود به تونل غار است. مسیر عبور در غار با شیبی نامحسوس تا انتهای غار ادامه دارد. طول مسیر حدود ۱۱۰۰ متر است.

تمامی کف غار از سنگ‌های یکپارچه یا گاهی خاک بسیار نرم به جای مانده سیلاب پوشیده شده است. قبل از خروج از تونل یک سه‌راهی وجود دارد که مسیر سمت چپ دهلیز است که ما را به تالار خروجی راهنمایی می‌کند. در تالارهای آخر غار به علت ریزش دهانه غار و ورود نشدن انسان‌ها مامن هزاران خفاشی است که در آن زندگی می‌کنند. این خفاش‌ها هنگام پرواز هیبتی چون یک کبوتر در حال پرواز را دارند. این غار در نوع خود منحصر به فرد است. از این جهت که دارای طولی معادل ۱۱۰۰ متر بوده و دارای ۲ دهانه ورودی و خروجی است. پیمایش این غار در فصل تابستان با توجه به گرمی هوا در بیرون از غار، درون غار بسیار خنک است و اکسیژن کافی مثل بیرون غار در تمامی نقاط غار برای تنفس کشیدن وجود دارد.‏