بلبشو در بازار تجهیزات پزشکی

کشور ما طی سالهای اخیر به یکی از مراکز عمده جراحی های زیبایی دنیا تبدیل شده و هر روزه نیز به تعداد افرادی که برای جوان تر و یا زیباتر شدن به این جراحی ها تن می دهند، افزوده می شود. …

کشور ما طی سالهای اخیر به یکی از مراکز عمده جراحی های زیبایی دنیا تبدیل شده و هر روزه نیز به تعداد افرادی که برای جوان تر و یا زیباتر شدن به این جراحی ها تن می دهند، افزوده می شود.

در این میان بازار فروش وسایل، تجهیزات و داروهای زیبایی داغ و وداغ تر شده و سالانه میلیاردها تومان سود نصیب دست اندرکاران تولید، واردات و توزیع این کالاها می کند.

امروزه دیگر از وسایل سنتی پرورش و زیبایی اندام همچون تخته شنا، میل و دمبل، وزنه و امثال آن- که روزگاری در گوشه و کنار منزل اکثر ایرانیان به چشم می خورد- خبری نیست و این وسایل جای خود را به انواع و اقسام وسایل و تجهیزات خارجی سپرده است.

وسایلی که در عین سادگی از قیمتهای بسیار بالایی برخوردارند و هر کدام از این تجهیزات گاه تا ده ها میلیون تومان به فروش می رسد و متأسفانه روز به روز از اقبال عمومی بیشتری نیز برخوردار می شوند و خرید و استفاده از آن به نوعی ابزار برای به رخ کشیدن کلاس اجتماعی برخی افراد تبدیل شده است.

این در حالی است که به جرأت می توان گفت بیشتر این وسایل فاقد تأییدیه دستگاههای متولی و استاندارد داخلی است و کاربرد آنها مطابق آنچه در مشخصات کالاها قید شده و یا در آگهی های تبلیغاتی مربوط ادعا می شود، مورد بررسی مراجع ذی صلاح قرار نگرفته و تأیید نشده است.

از همه مهمتر اینکه بسیاری از داروهای وارداتی که با عنوان داروهای لاغری و چاقی و یا کوچک و بزرگ کننده عضوی از بدن در مراکز مختلف و حتی داروخانه های سراسر کشور به فروش می رسند، از سوی وزارت بهداشت مورد تأیید قرار نگرفته و یا حداقل بررسی و آزمایش نشده است و معلوم نیست علاوه بر ارز بری فراوانی که دارند، چه اثرات سوئی بر سلامت مصرف کنندگان خواهند داشت.

به هر روی واردات و فروش این قبیل داروها و تجهیزات که این روزها به مدد آگهی های رنگارنگ تجاری در سطح گسترده ای صورت می گیرد، فارغ از اینکه چه اثرات مثبت یا منفی در سطح جامعه برجای می گذارد، به طرز چشمگیری خروج ارز از کشور را در پی دارد.

در حالی که با نگاهی به وسایل وادوات پرورش و زیبایی اندام، عمدتاً محصول کشور چین- و سادگی بیش از حد آنها این سؤال عمده را پیش روی ما قرار می دهد که آیا واقعاً ساخت این قبیل تجهیزات برای متخصصان و صنعتگران داخلی غیرممکن است و یا اینکه چه مشکلاتی بر سر راه تولید آن وجود دارد؟

به راستی چرا دولتمردان ما از کنار خروج میلیونی ارز از کشور آن هم به خاطر واردات یکسری وسایل لوکس و تشریفاتی اینچنین بی تفاوت گذشته اند و چرا تا کنون برای راه اندازی خط تولید این قبیل وسایل البته به صورت استاندارد و علمی با توجه به اشتیاق و استقبال فراوان مردم، هیچ اقدامی نشده است؟

و سؤال اساسی تر اینکه در صورتی که سلامت افراد جامعه به دلیل استفاده از این داروها و تجهیزات به مخاطره افتاد، چه مرجعی پاسخگوست. اصلاً آیا در این بخش مسؤولی وجود دارد؟ این کالاها با چه عنوان، توجیه و مجوزی وارد کشور می شوند، سودهای میلیاردی آن نصیب چه افرادی می شود و چه عواملی مانع تولید این وسایل در داخل کشور هستند.

اینها همه سؤالهای بی پاسخی است که امیدواریم پاسخگویی پیدا کند با این اعتقاد که روحیه زیبایی پسند ایرانیان با سابقه چندین هزار ساله همواره نیازمند ابزار و ادواتی است که می بایست با نظارت کارشناسان و مبتنی بر قواعد علمی و پزشکی فراهم شده و در دسترس همگان قرار گیرد و دولتمردان باید با برنامه ریزی اصولی نگذارند این فرصت به تهدیدی جدی تبدیل شود.

مهدی کاهانی مقدم