بی قانونی ایران دربرابرزورگوبی غرب

متن کامل سخنان مهم رهبرانقلاب

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحیم‏

الحمدللَّه ربّ العالمین و الصّلاهٔ و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‏القاسم محمّد و علی اله الأطیبین‏ الأطهرین المنتجبین الهداهٔ المهدیّین المعصومین سیّما بقیّهٔ اللَّه فی الأرضین.

ربّنا علیك توكّلنا و الیك انبنا و الیك المصیر.

عید امسال دو تبریك دارد؛ هم تبریك عید نوروز است، هم تبریك ورود ماه ربیع‏المولود است؛ كه ولادت نیر اعظم و نبی مكرم، حضرت محمدبن‏عبداللَّه (صلّی‏اللَّه‏علیه‏واله‏وسلّم) در آن وارد است. خود عید نوروز هم جزو اعیاد بابركت برای ما ایرانی‏هاست.

مردم سال را با یاد خدا شروع می‏كنند و از خداوند متعال تحول به احسن‏الحال را مسئلت می‏كنند. امسال علاوه‏ی بر اینها، ذخیره‏ی معنوی توسلات و توجهات ماه محرم و صفر هم بر بركات این عید افزوده است. شما جمع حاضر در این صحن هم كه مشرّف به زیارت بارگاه حضرت علی‏بن‏موسی‏الرضا (علیه‏السّلام) هستید، بركات بیشتری دارید. برای من هم فرصتی است تا برخی از مسائلی را كه در آغاز سال برای ما ان‏شاءاللَّه مفید خواهد بود، مطرح كنم.

اول سال فرصت خوبی است برای تقویت عزم ملی، برای بركت بخشیدن به عمر خود در این سال. اگر همه‏ی آحاد ما مردم ایران از اول سال عزم خود را بر این متمركز كنیم كه با تلاش خود، با حركت خود، سال پُرباری برای خود فراهم كنیم، خدای متعال هم یقیناً كمك خواهد كرد. البته جانمایه‏ی این عزم ملی و بزرگ، نیت پاك و تصمیم بر جلب رضای الهی است؛ تصمیم بر پیمودن صراط مستقیم؛ و آنگاه شناختن موقعیت خود و وضع خود، جایگاه خود در شرایط كنونی عالم و چالشهایی كه پیش روی ملت قرار دارد، و شناختن خطوط اساسی برای مواجهه‏ی با چالشها. این، شرط موفقیت یك ملت زنده است؛ وضع خود را، جایگاه خود را، شرائط خود را درست بشناسد و برای این شرائط برنامه‏ریزی داشته باشد و عزم و تصمیم قاطع بر مواجهه‏ی با آنچه كه در این راه برای انسان به طور طبیعی پیش بیاید. من از این فرصت استفاده می‏كنم؛ در این ساعتی كه در خدمت شما هستم، در این باره‏ها قدری صحبت می‏كنم.

آنچه كه اساس مطلب برای ما ایرانی‏هاست - كه همیشه باید این را در مد نظر داشته باشیم - این است كه ملت ما و مجموعه‏ی ما مردم ایران هدف بزرگی برای خودمان ترسیم كردیم و در طول دهه‏های پس از انقلاب، این هدف را دنبال كردیم. هرچه نگاه می‏كنیم، احساس می‏كنیم كه ما برای رسیدن به این دو هدف، توانایی‏های لازم را داریم. این هدف بزرگ عبارت است از سربلندی ایران اسلامی، الگوشدن در میان ملتهای مسلمان، هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی. معنای این حرف این است كه ملت ما، هم از لحاظ مادی و هم از جنبه‏های معنوی ارتقاء پیدا كند؛ استقلال ملی داشته باشد؛ عزت ملی داشته باشد؛ توان و ظرفیت ملی داشته باشد؛ بتواند از همه‏ی ظرفیتهای خود استفاده كند؛ از رفاه عمومی برخوردار باشد و عدالت عمومی و اجتماعی بر زندگی او حاكم باشد. این ملت در آن صورت می‏شود الگو برای همه‏ی جوامع مسلمان و حتّی غیر مسلمان. ملت ایران می‏خواهد ملتی باشد آزاد، مرفه، باایمان، و كشوری داشته باشد آباد و پیشرفته؛ این هدف ملت ایران است.

در این هدف، اختلافی هم وجود ندارد؛ دعواهای جناحی و اختلافات سیاسی در اینجا همه برطرف می‏شود؛ این هدفِ مورد قبول همه‏ی آحاد ملت ایران است. كشوری آباد داشته باشیم، ملتی آزاد و سربلند داشته باشیم، از ظرفیتهای ملیِ خودمان بخوبی استفاده كنیم، بتوانیم پیشرو باشیم، پرچم عدالت اجتماعی را در دست داشته باشیم، پرچم ایمان اسلامی را در پیشاپیش همه‏ی ملتهای مسلمان به دوش بگیریم؛ این چیزی است كه همه‏ی ملت ایران طالب و عاشق آن هستند. و می‏توانیم به این هدف دست پیدا كنیم؛ هم شناخت ظرفیتهای ملی به ما این امید را می‏دهد، هم تجربه‏ها این را تأیید می‏كند.

ملت ایران یك ملت بااستعداد است، بااستقامت است، برخوردار از غیرت دینی و غیرت ملی است، به اسلام عمیقاً ایمان دارد، به میهن خود عشق می‏ورزد؛ اینها چیزهایی است كه به ما این امیدواری و این اعتماد را می‏بخشد كه ملت ما قادر است به این هدف دست پیدا كند و برسد؛ دور از دسترس نیست. تجربه هم همین را به ما نشان می‏دهد.

ببینید؛ ما بر اثر سلطه‏ی حكومتهای فاسد و وابسته، در طول سالهای متمادی از میدان رقابتهای جهانی بیرون مانده بودیم. ملت ایران كه یك روز پیشاهنگ دانش و فرهنگ بود، بر اثر سلطه‏ی پادشاهان جبار و قدرتهای منقطع از مردم وضعش به جایی رسید كه از حدود دویست سال قبل به این طرف كه مسابقه‏ی علمی و سیاسی در دنیا آغاز شد، بیرون از میدان مسابقه قرار گرفت. وقتی ملتی در مسابقه‏ی ملتها وارد نیست، به طور طبیعی توانایی‏های او تحلیل می‏رود و موفقیتهای او ناچیز می‏شود. شما یك تیم ورزشی را در نظر بگیرید، كه قدرت دارد، نشاط دارد، میل به كار دارد، او را نمی‏گذارند وارد میدان رقابتهای ورزشی بشود؛ به طور طبیعی توانایی‏های او كم می‏شود و تحلیل می‏رود. با ملت ما این كار را كردند.

درعین‏حال كه سالهای متمادی قدرتهای وابسته، قدرتهای فاسد، قدرتهای بی‏كفایت و پادشاهان ظالم چنین وضعی را برای ملت ما به وجود آوردند، بمجرد اینكه به وسیله‏ی انقلاب اسلامی دروازه‏ی ورود به این جاده برای ملت ما باز شد و ملت ما وارد میدان رقابتهای جهانی و مسابقات جهانی شد، پیشرفتهای بزرگی به دست آورد. ملت ما، هم در زمینه‏های علمی، هم در زمینه‏های سیاسی، امروز در جهان یك ملتِ دارای نشان و شناخته شده است؛ یك چهره است در میان ملتها. در زمینه‏های علمی، ما به نسبت این زمان پیشرفته هستیم. البته عقب‏ماندگی‏های دویست ساله را در ظرف بیست سال و سی سال نمی‏شود جبران كرد؛ اما در این بیست و چند سال، ما با سرعت بسیار بیشتری نسبت به همین مدت زمانی جلو رفته‏ایم. امروز شما نگاه كنید؛ جوانان ما در زمینه‏ی انرژی هسته‏ای، در زمینه‏ی سلولهای بنیادی، در زمینه‏ی ضایعات نخاعی و در ده‏ها زمینه‏ی دیگر - كه اگر ملت ما از آنها بروشنی آگاه بشوند، شادمان خواهند شد - پیشرفت داشته‏اند. برجستگان علمی كشور ما امروز توانسته‏اند در دنیا بدرخشند و تحسین جهانیان را جلب كنند.

در میدان رقابتهای سیاسی هم همین‏طور. امروز دولت جمهوری اسلامی ایران در زمینه‏های سیاسی - چه در سطح منطقه، چه در سطح بین‏المللی - سخن او جزو سخنهای پُرطرفدار است؛ سخن او یك سخن شنیدنی است. مسئولین كشور ما، هم در مجامع جهانی، هم در مسافرتهایی كه به كشورهای دیگر می‏كنند، هم در موضعگیری‏هایی كه می‏كنند، برجسته و شاخصند. این چنین وضعی برای ملت ما نشان‏دهنده‏ی استعداد این ملت در پیشروی و در ورود به این میدانهاست.

ملت ما توانسته است در فرهنگ سیاست بین‏المللی مفاهیم جدیدی را وارد كند. دنیا مردم‏سالاری دینی را نمی‏شناخت؛ امروز مردم‏سالاری دینی یك عنوان و شعار مطلوب در میان همه‏ی ملتهای اسلامی است. دنیا تعریف نظام سلطه را نمی‏شناخت؛ این را ملت ما تعریف كرد و در فرهنگ سیاست بین‏المللی وارد شد. مسئله‏ی دین‏محوری سیاست، قانون، مدیریت كشور؛ اینها همه مفاهیم جدیدی است كه ملت ما توانسته است اینها را وارد كند. پس ما در مسابقات جهانی - مسابقه‏ی علمی، مسابقه‏ی سیاسی، مسابقه‏ی صنعتی، مسابقه‏ی اقتصادی و مسابقه‏ی فرهنگی - می‏توانیم وارد شویم و در كوتاه‏مدت امید به موفقیت داشته باشیم، و در بلندمدت امید به سرآمد شدن داشته باشیم. این، وضع ملت ماست.

و اما این راهی كه ملت ایران می‏خواهد برود، یك راه اسفالته‏ی بی‏مانع نیست؛ ما در این راه چالش هم داریم. ما دو دشمن بزرگ داریم. من این دو دشمن را امروز به اختصار برای شما معرفی و چهره‏نمایی كنم تا ببینیم من و شما در مقابل این دو دشمن چه باید بكنیم. یك ملت باید دشمن را بشناسد، نقشه‏ی دشمن را بداند و خود را در مقابل آن مجهز كند. ما دو دشمن داریم: یك دشمن، دشمن درونی است؛ یك دشمن، دشمن بیرونی است. دشمن درونی خطرناك‏تر است. دشمن درونی چیست؟ دشمن درونی خصلتهای بدی است كه ممكن است ما در خودمان داشته باشیم. تنبلی، نشاط كار نداشتن، ناامیدی، خودخواهی‏های افراطی، بدبین بودن به دیگران، بدبین بودن به آینده، نداشتن اعتماد به خود - نه به شخص خود و نه به ملت خود - اینها بیماری است. اگر این دشمنهای درونی در ما وجود داشته باشد، كار ما مشكل می‏شود. همیشه دشمنان بیرونی ملت ایران سعی كرده‏اند این میكروبها را در درون جامعه‏ی ایرانی رسوخ دهند: «شما نمی‏توانید»، «شما قادر نیستید»، «آینده‏تان تاریك است»، «افقتان تیره است»، «بیچاره شدید»، «پدرتان درآمد». سعی این بوده است كه ملت ما را ناامید، كسل، بی‏اعتماد به نفس، تنبل و چشم به دست بیگانه بار بیاورند؛ اینها دشمنان درونی است. در طول سالهای قبل از بروز حركت اسلامی در كشور ما، بلای عمده‏ی ملت ما اینها بود. اگر ملتی این بیماری‏ها را داشته باشد، این ملت پیشرفتش ممكن نیست؛ اگر ملتی مردمش تنبل باشند، ناامید باشند، اعتماد به نفس نداشته باشند، با همدیگر پیوند نداشته باشند، به همدیگر بدبین باشند، از آینده ناامید باشند، چنین ملتی پیش نخواهد رفت؛ اینها مثل موریانه‏ای كه در درون پایه‏ی بنا بیفتد، بنا را ویران می‏كند؛ مثل كرمی است كه داخل میوه قرار بگیرد، میوه را فاسد می‏كند. باید با این صفات مبارزه كرد. ملت ما باید امیدوار، دارای اعتماد به نفس، خوشبین به آینده، علاقه‏مند به پیشرفت، و معتقد و مؤمن به معنویاتی باشد كه او را در این راه كمك می‏كند. بحمداللَّه امروز ملت ما چنین اعتماد به نفس و چنین امیدی دارد؛ باید اینها را تكمیل كرد. اگر ما بتوانیم این دشمنها را در درون خود، در جان خود، در فرهنگ عمومی جامعه‏ی خود از كار بیندازیم، دشمن بیرونی هم نمی‏تواند به ما صدمه و لطمه‏ای برساند.

و اما دشمن بیرونی. دشمن بیرونیِ این هدف ما عبارت است از نظام سلطه‏ی بین‏المللی؛ یعنی همان چیزی كه به او می‏گوییم استكبار جهانی. استكبار جهانی و نظام سلطه، دنیا را به سلطه‏گران و سلطه‏پذیران تقسیم می‏كند. اگر ملتی بخواهد در مقابل سلطه‏گران از منافع خود دفاع كند، سلطه‏گران با آن ملت دشمنی می‏كنند؛ روی او فشار می‏آورند و سعی می‏كنند مقاومت او را در هم بشكنند. این، دشمنِ یك ملتی است كه می‏خواهد مستقل و عزتمند و آبرومند و پیشرفته بشود و زیر بار سلطه‏گران نرود؛ این دشمنِ بیرونی است. امروز مظهر این دشمنی عبارت است از شبكه‏ی صهیونیسم جهانی و دولت كنونی ایالات متحده‏ی امریكا. البته این دشمنی مال امروز نیست؛ روشها تغییر می‏كند، اما سیاست دشمنی با ملت ایران از اول انقلاب تا امروز بوده است. هرچه توانسته‏اند، فشار وارد آورده‏اند، اما عبث؛ فشارهای آنها نتوانسته است ملت ایران را ضعیف كند یا به عقب‏نشینی وادار كند؛ نه تحریم اقتصادی‏شان، نه تهدید نظامی‏شان، نه فشار سیاسی‏شان، نه جنگ روانی‏شان. امروز ما از پانزده سال قبل، از بیست سال قبل، از بیست و هفت سال قبل بسیار قوی‏تر هستیم؛ این نشان‏دهنده‏ی این است كه دشمن در دشمنی با ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی ناكام مانده است؛ اما این دشمنی هست.

---