درباره سعید سهیلی و فیلم هایش

سعید سهیلی پس از «سهراب» فیلم «شب برهنه» را با بازی شادمهر عقیلی جلوی دوربین برد قرار بود این فیلم با حضور شادمهر گیشه ها را فتح کند و تبدیل به یکی از پرفروش های سال شود

سعید سهیلی متولد ۱۳۳۸ در تربت حیدریه است. او فعالیت هنری خود را از حوزه هنری خراسان با تئاتر و فیلمسازی آغاز کرد و در سال ۷۵ اولین فیلم بلند سینمایی اش را با نام «مردی شبیه باران» جلوی دوربین برد. این فیلم که به اعتقاد عده یی بهترین اثر سهیلی محسوب می شود، توانست در جشنواره فجر موفقیت هایی را کسب کند و چند سیمرغ را به دست آورد. «مردی شبیه باران» فیلمی مربوط به سینمای دفاع مقدس بود و حکایت اسیر شدن یکی از فرماندهان ایرانی در بازداشتگاه عراق آن هم با هویتی نامعلوم را به تصویر می کشید. اگرچه آن زمان عده یی این فیلم را بی شباهت به یکی از سریال های پخش شده از تلویزیون که آن هم همین موضوع را داشت، ندانستند اما سهیلی خودش را با اولین فیلمش به عنوان یک کارگردان مسلط و مستعد معرفی کرد. او سیمرغ بهترین فیلم اول را به خاطر این فیلم دریافت کرد و از همه مهمتر اینکه ابوالفضل پورعرب را در این فیلم احیا کرد و باعث شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای اولین بار به او برسد.

سهیلی دو سال بعد دومین فیلم بلندش را با نام «مردی از جنس بلور» جلوی دوربین برد. این فیلم هم با اینکه موضوعش ارتباط چندانی با «مردی شبیه باران» نداشت، اما حال و هوایی شبیه به همان فیلم داشت و حتی سهیلی ترجیح داده بود برای بار دوم تجربه کار با پورعرب را تکرار کند. «مردی از جنس بلور» با دفاع مقدس بی ارتباط نبود ولی فیلمی حادثه یی تر با نگاهی گیشه یی تر به شمار می رفت. این فیلم نتوانست همانند فیلم اول سهیلی مورد توجه قرار گیرد و در جشنواره موفقیت کسب کند.

یک سال بعد سهیلی فیلم سومش را کارگردانی کرد. با اینکه او قصد داشت تا فیلمی با نام «مردی به رنگ انار» را کارگردانی کند تا سه گانه اش را تکمیل کرده باشد، اما از این کار منصرف شد و فیلمش را با نام «سهراب» آماده نمایش کرد. او «سهراب» را به جشنواره فجر نرساند و این فیلم چندان دیده نشد. «سهراب» هم که بی ارتباط با جنگ و مسائل دفاع مقدس نبود، اکران مناسبی نداشت و در زمانی نسبتاً مرده به نمایش درآمد.

سعید سهیلی پس از «سهراب» فیلم «شب برهنه» را با بازی شادمهر عقیلی جلوی دوربین برد. قرار بود این فیلم با حضور شادمهر گیشه ها را فتح کند و تبدیل به یکی از پرفروش های سال شود. با اینکه آن زمان فیلم «پر پرواز» با بازی شادمهر روی پرده رفته بود و آنچنان که باید نتوانسته بود در گیشه موفق عمل کند، اما «شب برهنه» قرار بود جبران مافات کند و شادمهر را تبدیل به یک ستاره پولساز در عالم سینما کند. شادمهر که در روزهای اوج قرار داشت، در این فیلم علاوه بر بازی، چند ترانه هم اجرا کرد ولی فیلم اثری ضعیف از آب درآمد و نه قصه آنقدر جذابیت داشت که تماشاگر را مقهور کند و نه ساختار فیلم در حدی بود که فیلم را سرپا نگه دارد. «شب برهنه» فروش چندانی نکرد و تقریباً در گیشه شکست خورد تا پرونده سینمایی شادمهر عقیلی با دو فیلم بسته شود.

سهیلی پس از «شب برهنه» فیلم «غوغا» را جلوی دوربین برد که در نوع خود فیلمی عجیب و غریب بود. در این فیلم برای اولین بار در سینمای پس از انقلاب به خشونت زنانه پرداخته شده بود، اما این اکشن زنانه هم نتوانست دل تماشاگر را به دست آورد و این فیلم هم در گیشه شکست خورد و فروش متوسطی کرد.

«تارا و تب توت فرنگی» عنوان فیلم بعدی سهیلی بود که در جشنواره بیست و دوم برای اولین بار نمایش داده شد. سهیلی این بار فیلمش را به جشنواره فجر داد تا شاید موفقیت های فیلم اول تکرار شود. جالب اینکه او با ساخت «تارا و تب توت فرنگی» قصد داشت تا به حال و هوای دو فیلم اولش بازگردد اما پراکندگی قصه و تعدد آدم های داستان و از همه مهمتر عدم انسجام میان این دو، «تارا و تب توت فرنگی» را تبدیل به فیلمی آشفته و مغشوش کرد. این فیلم نه در جشنواره فجر مورد توجه واقع شد و نه در اکران عمومی فروش کرد. پس از «تارا و تب توت فرنگی» سعید سهیلی دو سه سالی را فارغ از ساخت فیلم گذراند تا اینکه اواخر سال ۸۴ او فیلم «سنگ کاغذ قیچی» را جلوی دوربین برد. این فیلم تولید دشواری داشت و چندین ماه صرف آماده سازی آن شد. سرانجام «سنگ کاغذ قیچی»، در جشنواره بیست و پنجم به نمایش درآمد و با اینکه مورد بی مهری داوران قرار گرفت در هیچ رشته یی کاندید نشد، اما به اعتقاد بسیاری، این فیلم کامل ترین اثر سهیلی بود که فیلمبرداری چشمگیری داشت. «سنگ کاغذ قیچی» می توانست یک فیلم حادثه یی خوش ساخت باشد، اما سهیلی به خاطر دلمشغولی هایش فیلم را به آسایشگاه جانبازان برده و از اینجا است که قصه و ریتم با افت شدید مواجه می شود.

سهیلی سال گذشته هشتمین فیلم بلند سینمایی اش را با نام «چهارانگشتی» کارگردانی کرد که به اعتقاد او این فیلم بهترین فیلم کارنامه سینمایی اش است. گفته می شود «چهارانگشتی» قصه بسیار جذابی دارد و فیلم خوش ساختی شده است.

جواد قادری