نماز انتظار و امید

نماز، کشش روح است به سوی کانون معنوی جهان و معبود و معشوق بزرگ خود و به گفته ویکتور هوگو: « نماز، قرار گرفتن یک بی‌ نهایت کوچک در برابر یک بی ‌نهایت بزرگ است.»ای تنها مأمن که در این …

نماز، کشش روح است به سوی کانون معنوی جهان و معبود و معشوق بزرگ خود و به گفته ویکتور هوگو: « نماز، قرار گرفتن یک بی‌ نهایت کوچک در برابر یک بی ‌نهایت بزرگ است.»ای تنها مأمن که در این دنیای خاکی می ‌توانی روح آواره مرا پناه دهی. آری، من بی‌ پناه و دردمند، هم اینک که همه پستی ‌ها و بدی ‌ها در تعقیبم هستند به تو پناه می‌ آورم و در امیدی تازه پیدا کرده با تو همنشین می ‌گردم تا انتظاری تازه در خود، از تو در خود به وجود آورم.بی تو روحم بی قرار، دلم بی تاب، شخصیتم نا‌آرام و پر اضطراب، همواره در حسرت نجات، در التهاب فرار از پس این پنجره زندان و بیزار از این دنیای خاکی ام.من با تو، با روح خویش پیوند دارم، با خدا، با بهشت، با فرشتگان آشنایم. با ملکوت در تماس، با آفتاب، با مهتاب، با رؤیا، با پروانه ‌ها، با ستاره ‌ها و با همه چیزهای پاک و زیبا در ارتباطم. با تو دورم از فحشا و منکر و با تو….در تاریکی محض گیر افتاده‌ ام! این قلب مجروح و چشم کم ‌سویم در این تاریکی منتظر طلوع است.

طلوعی که با آمدنش تاریکی را پس بزند. دنیا برایم خانه زشتی شده که جز بیهودگی و هراس و غربت برایم پیامی ندارد. ای همه امید من، ای تنها چیزی که در این تاریکی زشت و پلید می ‌توانی روح آواره مرا پناه دهی.با امید در انتظار طلوع تو نشسته‌ ام و با یقین به این انتظار، ایمان دارم. انتظار برای یافتنت، پس منتظرم. تا به آن روشنایی که از یافتن تو خواهم یافت دست پیدا کنم. انتظار رسیدن به تو ماوراء است، ملکوت است‌، سرزمین همه خواستن ‌های بزرگ و خوب است. خدا آنجاست، ایمان آنجاست، عشق آنجاست و بهشت با توست. امید من! برای رسیدن به تو امیدی است همراه با آفتاب، با نور، با دین، با ایمان، با باران، با حقیقت، با زیبایی، با خوبی، با آرامش، با خوشبختی، با هستی، با حیات، با گل، با عشق، با انس، با «علی (ع)»، با صبح، با آب، با برکت، با نسیم، با آزادی و رهایی، با شرف، با همه‌ ذرات وجود، با همه‌ هستی، انتظاری سبز را دارم که با امیدی سپید، همنشین شده است برای رسیدن به تو.

مهربانی آرامم می‌ کند، دوست داشتن رامم می کند، ایمان مطمئنم می‌ کند، شعر نرمم می‌ کند، قصه خاموشم می‌ کند، انتظار تو عزمم را برای رسیدن به نور هستی راسخ ‌تر می ‌کند و امید، مرا به سوی تو می‌ خواند، ای همه وجود!

ای نماز، ای تسلی ‌گر، ای امید بخش، ای‌آرامشگر و ای نوازشگر!