داوری روزهای سختی در انتظار گودرزی است

گفت وگو با رییس فدراسیون دو و میدانی

اخلاق و جایگاه آن بحثی است که این روزها در ورزش ما رنگ باخته و لازم است ورزش از بعد اخلاقی هم مدنظر قرار گیرد تا ورزشکاران، مربیان و روسای ورزشی ما هم بیشتر به سمت اخلاق‌گرایی سوق پیدا کنند. مشکلات ورزشکاران، مربیان و کلا مدیریت در ورزش متاسفانه به جایی رسیده است که به راحتی دست به افشاگری می‌زنند و همدیگر را زیر سوال می‌برند و این موضوع به حدی در ورزش رواج پیدا کرده که گاهی اوقات رسانه‌ ملی هم در برنامه‌های پخش مستقیم خود به یک‌باره شاهد جدال مربیان و ورزشکاران است و هیچ کاری هم از دستش برنمی‌آید. شاید مجادله کوروش باقری و بهداد سلیمی را در تلویزیون دیده باشید که نتیجه آن افت شدید تیم‌ملی وزنه‌برداری در مسابقات جهانی بود یا انگ تبانی در دوومیدانی و ده‌ها مورد دیگر را به آن اضافه کنید. به بهانه همین موضوع گفت‌وگویی داشتیم با افشین داوری، رییس فدراسیون دوومیدانی و درباره جایگاه اخلاق در ورزش قهرمانی از او پرسیدیم.

‌ آقای داوری با توجه به اوضاع این روزهای ورزش، شما جایگاه اخلاق در ورزش ایران را چگونه می‌بینید؟

ورزش همیشه برخاسته از اخلاق بوده است و هر‌کس به ورزش روی می‌آورد باید روح پهلوانی را در خود ببیند. پهلوان‌هایی بودند که در گذشته مردم و یک جامعه به آنها افتخار می‌کردند. در روزگاری که نه قوه قضاییه‌یی بوده و نه امنیت به شکل واقعی، مردم به همین ورزشکاران پهلوان اعتماد می‌کردند چراکه این پهلوانان تمام اصول اخلاقی در جامعه را درک می‌کردند.

به نظر شما در حال حاضر این موضوع کمرنگ شده است؟

متاسفانه بله، در حال حاضر این موضوع کمرنگ شده و بین اخلاق و ورزش فاصله افتاده است. در حال حاضر در ورزش فندانسیون اخلاقی وجود ندارد و به خاطر همین روح پهلوانی و اخلاق‌مداری در ورزشکاران و مربیان ایجاد نمی‌شود.

قبول دارید که در ورزش امروز ما پول و سرمایه زیربنا شده است و اخلاق تقریبا ظاهری؟

متاسفانه اخلاق اصلا روبنا و ظاهری هم نیست. در ظاهر هم رعایت نمی‌شود چه برسد به باطن. اگر اخلاق باشد توانایی درست کردن یک ظاهر خوب هم وجود خواهد داشت. روزگاری به ورزشکاران و پهلوانان اهمیت زیادی می‌دادند. مثلا در محله‌ها به قهرمانان و پهلوانان تا مدت‌ها خدمت می‌کردند. خیاط تا مدتی برای او لباس آماده می‌کرد. بقال به او کمک می‌کرد. نانوا، نان رایگان می‌داد یا مثلا آریشگر هوای قهرمان را داشت تا از لحاظ ظاهری در جامعه همانی باشد که باید باشد. همین مساله روح پهلوانی و اخلاق را در ورزشکاران رشد می‌داد.

به نظر می‌رسد در ورزش مدرن قهرمانی مدنظر است و بیشتر اهمیت دارد ‌اما در نگاه دینی اسوه بودن ملاک است، تفاوت این دو را در چه می‌بینید؟

با این موضوع مخالف هستم. ما زمانی اسوه می‌شویم که قهرمان برجسته باشیم. مثلا آقای مسی که یک فوتبالیست است از لحاظ ظاهری بسیار خوب به نظر می‌رسد چراکه اول ظاهر را نگاه می‌کنیم. مقام معظم رهبری هم در این مورد خیلی واضح صحبت کرده‌اند.

اما این روزها همه دنبال پول هستند.

بله، در بین خانواده‌ها هم این موضوع شایع شده است. مثلا می‌گویند فرزندمان را به دوومیدانی نمی‌فرستیم چون پول ندارد و در آخر می‌بینیم که کم‌کم فرزندان‌مان هم به قهرمانی و پول فکر می‌کنند، نه اخلاق و قهرمانی!

‌ به هر حال اوضاع بی‌اخلاقی در ورزش ما زیاد شده است و در اکثر فدراسیون‌ها می‌بینیم که به راحتی حرمت‌ها زیر پا گذاشته می‌شود.

بله، مثلا ما چند نفر مدال‌آور در المپیک داشتیم؟ حالا همه آنها یا با هم قهر هستند یا با فدراسیون و بالعکس! چرا باید قهرمانانی که برای کشورمان افتخار آفریده‌اند کارشان به اینجا بکشد و از گردونه دور بمانند.

‌ به نظر شما راهکار کلیدی برای حل این مشکل چیست؟

باید هزینه‌ها مدیریت شود. وقتی بیشتر پول‌ها صرف یک یا چند ورزش خاص می‌شود دیگر بودجه‌یی برای درست کردن اخلاق نمی‌ماند. همه برای پول رقابت می‌کنند و همین بر مشکلات جامعه ورزش ما افزوده است. ورزشکاران و مربیان به جای اینکه قهرمانی را با اخلاق بخواهند فقط به بعد قهرمانی می‌اندیشند و به اخلاق توجهی نمی‌کنند. وقتی فقط به پول فکر شود تورم بین ورزشی‌ها هم بالا می‌رود که متاسفانه این اتفاق افتاده و تورم در ورزش بالا رفته است. اگر این پول‌ها درست در ورزش مدیریت شود و به پرورش اخلاق هم سهمی بدهند، در آینده بسیار نزدیک نتیجه آن را خواهیم دید. در راهنمایی و رانندگی زمانی از بچه‌ها استفاده کردند تا به بزرگ‌ترها آموزش دهند و همین مساله باعث شد وضعیت بهتر شود. در داخل هر ماشین چند پلیس وجود داشت و اجازه خلاف به پدر و مادر را نمی‌داد. اگر در ورزش هم این‌گونه تبلیغات و کار اصولی انجام شود امید می‌رود به شرایط بهتری برسیم.

‌‌ در این امر چه کسانی نقش بیشتری می‌توانند ایفا کنند تا اخلاق در ورزش اعتلا پیدا کند؟

از خودمان باید شروع کنیم و مسوولان که هزینه‌ها را مدیریت می‌کنند. در ورزش وزارت ورزش و جوانان نقش موثری دارد و باید پیشقدم شود.

در دوومیدانی هم چند وقتی است بحث تبانی میان باشگاه‌ها مطرح شده، جریان آن چه بود؟

اعتراضی از سوی باشگاه پیکان مبنی بر اینکه یک تعداد از ورزشکاران‌شان به تعهدات خود پایبند نبوده‌اند به صورت کتبی به دست‌مان رسید. باشگاه پیکان عنوان نکرده که بحث تبانی بوده بلکه در گزارش خود اعلام کرده است ورزشکاران موردنظر، آنها را در برخی مراحل لیگ تنها گذاشته‌ و به قراردادشان عمل نکرده‌اند، اما به صورت شفاهی گفته می‌شود که با این ورزشکاران صحبت شده و به آنها گفته‌اند که در لیگ شرکت نکنند. آنها اگر می‌خواهند چنین موضوعاتی ثابت شود باید مستنداتی ارائه دهند و توسط کمیته‌ حقوقی فدراسیون به آن رسیدگی خواهد شد. فدراسیون نمی‌گذارد که حقوق کسی پایمال شود. در کل با این ارقامی که در دوومیدانی پرداخت می‌شود، اتهام تبانی خیلی بعید است. ورزشکاران زمانی می‌گویند باشگاه نداریم و شرایط بد است اما زمانی هم که باشگاه دارند برخی از آنها با باشگاه خود هماهنگ نیستند.

‌ امسال لیگ دوومیدانی هم حاشیه کم نداشت. مشخص نشدن قهرمان لیگ پس از پایان مسابقات هم بی‌سابقه بود؟

ممکن است چنین موضوعی سابقه نداشته است، اما یک حسن داشته است. در سال‌های گذشته رقابت چندان بین تیم‌ها وجود نداشت و معمولا نفت با اختلاف ۲۰۰ تا ۳۰۰ امتیاز قهرمان می‌شد اما امسال نه تنها رقابت نزدیک بود، بلکه در مرحله‌های آخر چند رکورد لیگ هم شکسته شد. این موضوع نشان می‌دهد که رقابت‌ها سنگین بوده است به‌طوری که تیم‌های پیکان و نفت با امتیازات بسیار نزدیک مسابقات خود را به پایان رساندند.

شما چرا خودتان در مرحله آخر لیگ دوومیدانی حضور نداشتید؟

موضوعی پیش آمد که واقعا مجبور شدم بروم و راهی نداشت که روز آخر در تهران بمانم. فدراسیون برای روز دوم تمام برنامه‌ریزی‌ها را انجام داده بود و حتی قرار بود که مراسم اهدای مدال و کاپ هم برگزار شود که این شرایط پیش آمد.

بحث مربیان خارجی برای دوومیدانی‌کاران به کجا رسید؟

براساس اولویت‌بندی که برای گرفتن مربی خارجی برای دوومیدانی‌کاران داشته‌ایم در نظر داریم برای سجاد مرادی، لیلا رجبی، مریم طوسی، کیوان قنبرزاده و محمد ارزنده مربی خارجی بگیریم که در حال حاضر مجوز گرفتن مربی خارجی برای سجاد مرادی و کیوان قنبرزاده از سوی کمیته ملی المپیک داده شده است. برای احسان حدادی هم که پیش از این موافقت‌های لازم از سوی کمیته گرفته شده بود. دعوتنامه برای ایگور پاکلین از قرقیزستان فرستاده شده است و برای سجاد مرادی هم با سمیر خدار از الجزایر صحبت کرده‌ایم که اگر مشکلی پیش نیاید این دو مربی در ماه جاری به ایران خواهند آمد. برای مریم طوسی و لیلا رجبی پیگیر هستیم تا مربی خارجی برای آنها بگیریم و با چند مربی هم صحبت کرده‌ایم که تاکنون یک مربی بلاروس برای مریم طوسی اعلام آمادگی کرده است و اگر به توافقات نهایی برسیم این مربی به ایران خواهد آمد.

‌ بودجه‌یی که قرار بود برای احسان حدادی بگیرید چه شد؟

مجوزهای لازم از سوی کمیته ملی المپیک برای تعدادی از ورزشکاران گرفته شده اما هنوز هیچ تامین اعتباری صورت نگرفته است و حتی برای احسان حدادی هم از سوی کمیته ملی المپیک اعتباری نگرفته‌ایم هرچند آقای افشارزاده قول داده که این اعتبارات داده شود.

برای درخشش در بازی‌های آسیایی به چه مقدار بودجه نیاز دارید؟

فدراسیون دوومیدانی هزینه‌های ورزشکاران خود را تا بازی‌های آسیایی برآورد کرده است که براساس آن مجموع هزینه ۳۰ دوومیدانی‌کار برای آمادگی تا بازی‌های آسیایی از سه میلیارد تومان بالاتر نمی‌رود و این اعتبار، رقم بالایی نیست. ما می‌توانیم با این پول چندین مدال را برای ایران به ارمغان بیاوریم. معتقدیم که اگر در دوومیدانی سرمایه‌گذاری شود در آینده شاهد مدال‌های زیادی خواهیم بود و در این رشته پتانسیل وجود دارد اما با توجه به مشکلاتی که وجود دارد ما برای ورزشکاران خود اولویت‌بندی و براساس اولویت برای آنها برنامه‌ریزی کرده‌ایم.

و نظرتان درباره گودرزی وزیر جدید ورزش چیست؟

از اینکه گودرزی به عنوان وزیر ورزش انتخاب شد بسیار خوشحال شدم چون ورزش از بحران عدم انتخاب سکان‌دار خارج شد و امیدوارم او بتواند در این سمت هدف و برنامه‌های خود را پیگیری کند.

گودرزی فرد توانمندی است اما فضای بد و سختی را پیش رو خواهد داشت چون بسیاری از برنامه‌ها در ورزش عقب افتاده و در سال جاری هم اعتبارات قابل قبول نبوده است و پس از آن هم مشخص نیست وضعیت اعتبارات چگونه خواهد بود.

سعیده فتحی