فریب هالیوودی

نگاهی به رابطه میان سیاست و سینما و استفاده سیاستمداران آمریکایی از هالیوود به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا

امروز انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا برگزار می‌شود و بین باراک اوباما، نامزد حزب دموکرات و میت رامنی، نامزد حزب جمهوری‌خواه یک‌ نفر برای چهارسال دیگر به کاخ سفید خواهد رفت. انتخاباتی که برای کشورهای وابسته به آمریکا اهمیت زیادی دارد. اما از سوی دیگر از آنجا که بزرگترین صنعت سینمای جهان در هالیوود شکل گرفته است، این انتخابات برای سینمای جهان و بسیاری از سینماگران هم دارای اهمیت زیادی است. ماجرای پیوند سینما و سیاست از سال ۱۹۳۰ شروع شد. وقتی لوییس‌بی.‌مه‌یر مدیر کمپانی مشهور متروگلدوین مایر از کالوین کولیج دعوت کرد تا از استودیو بازدیدی به عمل آورد. در آنجا رئیس‌جمهور آمریکا شاهد فیلمبرداری یک فیلم موزیکال بود که مری پیکفورد(ستاره مشهور آن زمان) هم در آن بازی می‌کرد. از همان زمان هالیوود دریافت که می‌تواند از قدرت کاخ سفید و واشنگتن برای تجارتش استفاده کند. از آن طرف هالیوود یکی از بازارهای مهم سیاسی آمریکاست. برخی فیلمسازان و بازیگران هالیوودی کاملا در سیاست مداخله دارند. فیلم‌های هالیوودی یکی از ابزارهای سیاستمداران برای ارائه و گاهی تحمیل سیاست‌هایشان است. به همین جهت هم گاهی روسای جمهور آمریکا روابط بسیار صمیمانه‌ای با سینماگران دارند تا از محبوبیت و شهرت آنها به نفع خودشان استفاده کنند. این روزها بسیاری از سینماگران هالیوود به ریاست جفری کاتزنبرگ، مدیر اجرایی کمپانی دریم‌ورکز برای باراک اوباما تبلیغ می‌کنند از میان آنها می‌توان به جورج کلونی اشاره کرد. جالب است که همیشه دموکرات‌ها میان سینماگران هالیوودی از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده‌اند اما به‌نظر می‌رسد عملکرد ناموفق این چند ساله اوباما این معادله را به هم زده و بین سینماگران هالیوود تفرقه انداخته است. این فهرستی از برخی روسای جمهور آمریکا و دوستان سینماگران و هنرمند‌شان است.

● لیندون جانسون و کارول چنینگ

جانسون که از رقابت با کندی رنج زیادی می‌برد، خیلی خوشحال شد وقتی هنرمند مشهور آن زمان کارول چنینگ آهنگی با عنوان «سلام جانسون» را در کمیته حزب دموکرات در سال ۱۹۶۴ بر روی یک ملودی مشهور خواند. جانسون از چنینگ تشکر کرد و از آن به بعد آنها دوستان یکدیگر شدند. سال ۱۹۶۷، جانسون برای قدردانی از چنینگ او را دعوت کرد تا در کاخ سفید برنامه اجرا کند.

● جان.اف.کندی و فرانک سیناترا

سال ۱۹۶۰ جان.اف.کندی که نامزد ریاست جمهوری بود فرانک سیناترا، خواننده و بازیگر مشهور آن زمان را در لاس‌وگاس سر یکی از اجراهای سیناترا ملاقات کرد. آن دو به هم خیلی نزدیک شدند و سیناترا نسخه ویژه‌ای از «امیدهای بزرگ» را در کمپین تبلیغاتی کندی اجرا کرد. اما رابطه آنها در سال ۱۹۶۲ قطع شد چون کندی به توصیه برادرش رابرت کندی، به دلیل روابط مشکوک سیناترا با سران مافیا از وی کناره گرفت و به جایش در خانه بینگ کرازبی رقیب سیناترا مهمانی تبلیغاتی‌اش را برگزار کرد.

● جرالد فورد و چوی چیس

اگر چه وراجی‌های چیس در برنامه زنده «شنبه شب» تلویزیون و هویتی که او از فورد جعل کرد، باعث شد جرالد فورد آدم زمخت و پرحرفی به‌نظر برسد اما در محبوبیت و مردمی جلوه کردن او تاثیر زیادی داشت. شاید اصلا همین برنامه باعث شد در انتخابات سال ۱۹۷۶ او بتواند حریف انتخاباتی‌اش را شکست دهد. از آن به بعد آنها در رادیو و تلویزیون بارها کنار هم دیده شدند و تبدیل به دوستان بسیار صمیمی شدند.

● ریچارد نیکسون و الویس پریسلی

در سال ۱۹۷۰ الویس پریسلی بدون اعلام قبلی در کاخ سفید ظاهر شد. ماجرا این بود که او نامه‌ای به نیکسون نوشته بود. در متن نامه آمده بود: «من مطالعات عمیقی درباره شست‌وشوی مغزی توسط کمونیست‌ها و استفاده آنها از مواد مخدر انجام داده‌ام.» پریسلی از رئیس‌جمهور درخواست کرد که عضو جنبش فدرال مبارزه با مواد مخدر شود.(خود پریسلی هم زمانی طولانی درگیر اعتیاد بود.) در طول این ملاقات هر دویشان کاملا هم‌سطح و راحت به‌نظر می‌رسیدند. بعدها نیکسون نشان برجسته دفتر مبارزه با مواد مخدر را به پریسلی داد و او را به عنوان «دستیار مخصوصش» در این امر معرفی کرد.

● جورج بوش و دانا کاروی

در سال ۱۹۹۲ جورج بوش پدر رئیس‌جمهور آمریکا بود. او یک برنامه کمدی در تلویزیون دید، که بعدا در نمایش معروف «شنبه‌شب‌ها» هم تکرار شد، از کمدینی که ادای او را در می‌آورد. از همان زمان بوش به کاروی علاقه‌مند شد و شبی او و همسرش پائولا، مهمان رسمی کاخ سفید و جورج بوش و همسرش باربارا بودند. کاروی به یکی از طرفداران حزب جمهوری‌خواه و بوش تبدیل شد.

● ریچارد نیکسون و سمی دیویس جونیور

سمی دیویس یکی از آن سرگرمی‌سازهایی بود که در عرصه‌های زیادی فعالیت کرد. کمدین بود، آواز می‌خواند، روی صحنه تئاترهای برادوی حضور داشت و مدتی هم در تلویزیون فعال بود. اول قرار بود در کمپین کندی باشد اما سیناترا به دلیل ازدواج او با می بیت، که یک بازیگر سیاسی بود و به عقیده خودش التقاط نژادهای مختلف او را بیرون کرد. آنها پشتیبانی دیویس را از دست دادند و او در انتخابات ۱۹۷۲ از نیکسون حمایت کرد. در یک مراسم رسمی، درست بعد از آنکه نام نیکسون به عنوان نامزد در انتخابات مجدد ریاست‌جمهوری اعلام شد، طی یک حرکت از پیش تعیین‌نشده نیکسون را در آغوش گرفت. سیناترا با عقاید تندش یکی از مهم‌ترین حامیان کندی را از وی گرفت. هرچند خود سیناترا هم بعدها توسط کندی طرد شد! معلوم است که عدالت بالاخره اجرا خواهد شد!

● باراک اوباما و جی لنو

در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۲، ‌باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا برای مناظره با نامزد حزب جمهوری‌خواه میت رامنی،‌ در استودیوی برنامه «شوی امشب» حاضر شد در حالی که کمتر از دو هفته به روز انتخابات باقی مانده بود. این پنجمین بار می‌شد که اوباما در این برنامه شرکت کرده بود. برنامه‌ای که مجری آن جی لنو تقریبا به اندازه ستارگان هالیوود مشهور است. در طول مدت زمانی که اوباما برای انتخاب شدن دوباره کمپین تبلیغاتی‌اش را تشکیل داده در برنامه‌های تلویزیونی «شوی دیروقت» با اجرای دیوید لترمن و «نگاه» و «شوی روزانه» هم شرکت کرد علاوه براینکه مهمان مخصوص برنامه شکبه MTV هم شد. در طول حضور در برنامه «شوی امشب»، اوباما روپرت مرداک، نامزد جمهوری‌خواه مجلس سنا را به جرم تجاوز متهم کرد و چند نفر از اعضای مهم حزب جمهوری‌خواه را مسخره کرد. کاملا مشخص بود که جی لنو به‌خاطر سابقه دوستی با اوباما به وی فرصت می‌دهد تا راحت‌تر از رامنی حرف‌هایش را بزند. هرچند در اولین مناظره رامنی موفق شده بود کاملا اوباما را خرد کند.

● رونالد ریگان و مایکل جکسون

رونالد ریگان خودش بازیگر سینما بود. گرچه هیچ‌وقت بازیگر مهمی نشد اما به هر حال او رئیس‌جمهوری بود که سابقه حضور در سینما را به صورت عملی تجربه کرده بود. درست شبیه به رابطه‌ای که نیکسون با پریسلی داشت، ریگان هم نشان مخصوص ارتش را در گردهمایی سال ۱۹۸۴ در کاخ سفید به‌خاطر مبارزه با مصرف نوشیدنی‌های الکلی به جکسون اعطا کرد.

● جورج.بوش، مارتین اسکورسیزی و استیو مارتین

البته این چند نفر را نمی‌شود جزو رفقای خوب هم به حساب آورد. فقط یک مناسبت باعث شد که آنها کنار هم قرار بگیرند. در سال ۲۰۰۷ در سالن کندی به مناسبت ۳۰‌امین سالگرد ترور وی، مارتین اسکورسیزی، کارگردان و استیو مارتین، بازیگر در لژ مخصوص رئیس‌جمهور آمریکا در کنار جورج.دبلیو.بوش و همسرش لورا نشسته بودند در حالی که کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه بوش در ردیف دوم قرار داشت! در آن مراسم از اسکورسیزی و مارتین به دلیل خدماتی که به هنر سینمای آمریکا انجام داده بودند،‌ تقدیر شد. لئون فلیشر پیانیست و برایان ویلسون موزیسین هم جزو تقدیرشدگان بود.

● بیل کلینتون و استیون اسپیلبرگ

سال ۱۹۹۴ بود که در مراسم شامی که برای بوریس یلتسین، رئیس‌جمهور روسیه در کاخ سفید تدارک دیده شده بود، کلینتون برای اولین‌بار اسپیلبرگ کارگردان را هم دعوت کرد. درست زمانی بود که اسپیلبرگ، دیوید گفن و کاتزنبرگ تصمیم داشتند کمپانی دریم‌ورکز را تاسیس کنند. معلوم بود که کلینتون می‌خواست از این فرصت به بهترین نحو استفاده کند تا بعدها دریم‌ورکز جزو حامیان دموکرات‌ها شود. اسپیلبرگ یک‌بار دیگر در سال ۱۹۹۸ این‌بار در یک مراسم خصوصی با کلینتون دیدار کرد.

گردآوری و ترجمه: صوفیا نصرالهی