پنجشنبه, ۲۰ دی, ۱۴۰۳ / 9 January, 2025
مجله ویستا

خودشکفتگی


خودشکفتگی

موسیقی درمانی تکاملی, روش مخصوصی از تکنیک های موسیقی درمانی است که بر اساس مدل درمان پیشرفته یی بنا شده است درمان پیشرفته که برای بهبود کودکان دارای آشفتگی عاطفی در مرکز روتلند آتن و جرجیا سازمان یافت نوعی روش روان تربیتی است که در مورد کودکان دچار اختلال های جدی رفتاری و عاطفی به کار برده می شود

● مکاتب‌ برگزیده‌ تکنیک‌های‌ موسیقی‌ درمانی‌

۱. موسیقی‌ درمانی‌ به‌ روش‌ فی‌البداهه‌ نورودف‌ رابینسون‌:

نورودوف‌ و رابینسون‌ در مطالعاتشان‌ بر روی‌ کودکان‌ معلول‌، شیوه‌یی‌ را در موسیقی‌ درمانی‌ به‌ کار بستند که‌ حول‌ و حوش‌ تکنیک‌ بداهه‌نوازی‌ پیانو تمرکز داشت‌. نورودوف‌ و رابینسون‌ دریافتند که‌ تکنیک‌های‌ فی‌البداهه‌ موسیقی‌ درمانی‌ در برانگیختن‌ پاسخ‌ کودکان‌ معلول‌ شدید که‌ بی‌تحرک‌ به‌ نظر می‌رسند بسیار موثر است‌. هدف‌ اولیه‌ موزیک‌ تراپیست‌ها در استفاده‌ از این‌ تکنیک‌ گسترش‌ ارتباط‌ با درمانجو در زمینه‌ تجربه‌ موزیکال‌ است‌. در ابتدا موزیک‌تراپیست‌ها با فعالیت‌ها حمایت‌ شده‌، محیط‌ احساسی‌ موزیکال‌ را به‌ وجود می‌آورد که‌ افزایش‌ دهنده‌ پاسخ‌های‌ بیمار است‌. برای‌ مثال‌ درمانگر ممکن‌ است‌ براساس‌ ریتم‌ حرکت‌ اعضای‌ بیمار، نواختن‌ طبل‌، ریتم‌هایی‌ را بطور فی‌البداهه‌ پایه‌ریزی‌ کند یا کوشش‌ نماید ملودی‌ و مضمون‌ آهنگی‌ را با فریادها یا آواگری‌های‌ بیمار مرتبط‌ سازد. به‌ محض‌ اینکه‌ اولین‌ رابطه‌ و تماس‌ به‌ وجود آمد، تاثیر متقابل‌ موزیکال‌ بین‌ درمانگر و درمانجو پایه‌ و اساس‌ روابط‌ بعدی‌ را به‌ وجود می‌آورد. از این‌ رو درمانگر در طول‌ درمان‌ با بیمار در ایجاد توانایی‌های‌ پیشرفته‌ و پاسخ‌های‌ برانگیخته‌ شده‌ که‌ در جلسات‌ پیشین‌ به‌ دست‌ آمده‌ بطور مداوم‌ کار می‌کند.

این‌ تکنیک‌ درمانی‌ بر روی‌ بیمارانی‌ که‌ اساسا غیراستثنایی‌ هستند تمرکز دارد. در این‌ روش‌ به‌ قدرت‌ موسیقی‌ در بیدارسازی‌ پاسخ‌های‌ احساسی‌ و انجام‌ عمل‌ به‌ عنوان‌ نیروی‌ خودسازی‌ یا خودشکفتگی‌ تاکید زیادی‌ شده‌ است‌. در روش‌ فی‌البداهه‌ استفاده‌ از اصوات‌ ناموزون‌ و به‌ کارگیری‌ اندازه‌ها، مقام‌ها و سبک‌های‌ مختلف‌ آزاد گذاشته‌ شده‌ است‌.

۲. روش‌ بالینی‌ ارف‌ شولورک‌:

ارف‌ شولورک‌، روش‌ خود را در تعلیم‌ موسیقی‌ بر این‌ اساس‌ بنا نهاد که‌ موسیقی‌ حرکت‌ و گفتار غیرقابل‌ تفکیک‌ هستند. روش‌ ارف‌ در هنرهای‌ موسیقی‌، حرکت‌، گفتار و نمایش‌ هماهنگی‌ و وحدت‌ به‌ وجود می‌آورد. روش‌ ارف‌ می‌تواند به‌ عنوان‌ مدلی‌ برای‌ طرح‌ یادگیری‌ تجربیات‌ توصیف‌ شود که‌ رکن‌ اصلی‌ آن‌ یادگیری‌ موسیقی‌ است‌ اما به‌ همان‌ اندازه‌ کاربردهای‌ موثری‌ در زمینه‌ یادگیری‌ اجتماعی‌ و فرهنگی‌ دارد.

در روش‌ ارف‌ شولورک‌ کودکان‌ از طریق‌ شیوه‌های‌ مختلف‌ موزیکی‌ شامل‌ کشفه‌، تقلید، بداهه‌نوازی‌ و خلاقیت‌ راهنمایی‌ می‌شوند. در این‌ روش‌ ریتم‌ نقطه‌ شروع‌ و اصلی‌ برای‌ ساختن‌ موسیقی‌ است‌. خلاقیت‌، نمایش‌ توام‌ با خواندن‌، نواختن‌ سازها یا حرکت‌، موسیقی‌ مهمترین‌ بخش‌ تکنیک‌های‌ ارف‌ شولورک‌ است‌. «موسیقی‌ ارف‌ شدیدا شخصی‌ و متکی‌ بر اجرای‌ ارتباطی‌ است‌. مواد آن‌ مطلوب‌ و مطابق‌ افکار موزیکال‌ کودکان‌ است‌.»

اگرچه‌ این‌ روش‌ اصولا برای‌ استفاده‌ کودکان‌ در کلاس‌های‌ مقدماتی‌ ایجاد شده‌ اما بطور وسیعی‌ مورد استفاده‌ دیگر گروه‌های‌ سنی‌ نیز قرار گرفته‌ است‌. شامروک‌ ۱۹۸۶ دریافت‌ که‌ اگر توانایی‌ها و علایق‌ گروه‌ها به‌ دقت‌ موردنظر قرار گیرد، روش‌ ارف‌ بر هر گروه‌ سنی‌ که‌ می‌توانند از تجربیات‌ خلاق‌ موسیقی‌ بهره‌ ببرند مانند دانش‌آموزان‌، دانشجویان‌، شهروندان‌ ممتاز اثر دارد. کتاب‌های‌ متعدد و مطالعات‌ مختلف‌ نشان‌ می‌دهد که‌ روش‌های‌ ارف‌ شولورک‌ می‌تواند بطور موثری‌ در کارهای‌ بالینی‌ و در مورد انواع‌ مختلفی‌ از درمانجویان‌ مانند عقب‌ماندگان‌ ذهنی‌، کودکان‌ اتیستیک‌، افراد دچار آسیب‌های‌ حسی‌، معلولان‌ و بیماران‌ پیر مورد استفاده‌ قرار گیرد. فعالیت‌های‌ ارف‌ شولورک‌ غالبا فعالیت‌ گروهی‌ است‌. از این‌ رو از این‌ فعالیت‌ها می‌توان‌ در تشویق‌ درمانجویان‌ برای‌ شرکت‌ در تجربیات‌ معنادار گروهی‌ استفاده‌ کرد و به‌ پیشرفت‌ مهارت‌های‌ اجتماعی‌ آنها کمک‌ کرد.

۳. کاربردهای‌ بالینی‌ مفاهیم‌ کودالی‌:

کودالی‌ معتقد بود که‌ در مملکت‌ خود مجارستان‌ هرکس‌ باید نه‌ تنها از نظر موسیقی‌ با استعداد باشد بلکه‌ در زمینه‌ خواندن‌ و نوشتن‌ موسیقی‌ مانند خواندن‌ ونوشتن‌ زبان‌ بومی‌ تعلیم‌ ببینند.» در روش‌ کودالی‌ به‌ نت‌خوانی‌ مناسب‌، یادگیری‌ از روی‌ عادت‌ بدون‌ فکر، شنوایی‌ باطنی‌ مانند تمرین‌ ذهنی تاکید می‌شود. تکنیک‌های‌ این‌ روش‌ شامل‌ «علایم‌، بازی‌ها، کف‌زدن‌ها، خواندن‌ نتهای‌ موسیقی‌، نت‌ نویسی‌ ریتمیک‌ و اساسا خواندن‌ آواز است‌» که‌ بعد از اینکه‌ مهارت‌ها کاملا فرا گرفته‌ شدند مفاهیم‌ ذهنی‌ مطرح‌ می‌شوند. اکثر روشهای‌ آموزشی‌ کودالی‌ می‌تواند برای‌ موزیک‌ تراپیست‌هایی‌ که‌ با افراد دچار آشفتگی‌ عاطفی‌، ناتوانی‌ یادگیری‌ یا عقب‌ماندگان‌ ذهنی‌ کار می‌کنند سودمند باشد. یادگیری‌ در ابتدا از طریق‌ تقلید دنبال‌ می‌شود و نه‌ با تعالیم‌ شفاهی‌ پیچیده‌. مهارت‌های‌ موزیکی‌ از روی‌ عادت‌ بدون‌ فکر قبل‌ از ارتباط‌ آنها با علایم‌ و مفاهیم‌ ذهنی‌ آموخته‌ می‌شود. بنابراین‌ دشواری‌ رمزها یا مفاهیم‌ مانع‌ پیشرفت‌ و علاقه‌ فرد در انجام‌ مهارتهای‌ موزیکی‌ نمی‌شود. کمک‌های‌ بصری‌ که‌ علایم‌ دستی‌ نت‌خوانی‌ فراهم‌ می‌شوند موجب‌ نیروی‌ حسی‌ مضاعف‌ می‌شود که‌ جریان‌ یادگیری‌ را می‌تواند آسانتر کند. همچنین‌ روش‌ کودالی‌ نشان می‌دهد که‌ توجه‌ فردی‌، تماس‌ بدنی‌، لمس‌ و تماس‌ بصری‌، عناصر مهم‌ ارتباط‌ مطمئن‌ و نزدیک‌ هستند و تلاش‌ می‌کند تا این‌ نوع‌ ارتباط‌ را در بازی‌های‌ موزیکال‌ با ترکیب‌ درجات‌ مختلف‌ تماس‌ بدنی‌ تقویت‌ کند.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 3 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.