مـناجـات نـامه

الهی! ار زبان محبت خاموش است، حالش همه زبان است. ور جان در سر دوستی کرد، شاید که دوست او را به جای جان است. غرق شده آب نبیند که گرفتار آن است و به روز چراغ نیفروزند که خود چراغ جهان …

الهی! ار زبان محبت خاموش است، حالش همه زبان است. ور جان در سر دوستی کرد، شاید که دوست او را به جای جان است. غرق شده آب نبیند که گرفتار آن است و به روز چراغ نیفروزند که خود چراغ جهان است.

الهی! هرچه مرا از دنیا نصیبت است، به کافران ده و آن چه مرا از عقبا نصیب است، به مؤمنان ده. مرا در این جهان، یاد و نام تو بس و در آن جهان دیدار و سلام تو بس.

خواجه عبدالله انصاری