اختیارات سرمایه گذاری و بودجه بندی سرمایه ای

نارضایتی فزاینده از روش های ارزیابی پروژه های سرمایه ای توسط دانشگاهیان و مدیران اجرائی توجهات را به شیوه های بودجه بندی سرمایه ای و روش های تخصیص منابع جلب نموده است

نارضایتی فزاینده از روش‌های ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌ای توسط دانشگاهیان و مدیران اجرائی توجهات را به شیوه‌های بودجه‌بندی سرمایه‌ای و روش‌های تخصیص منابع جلب نموده است. بسیاری از تحقیقات بودجه‌بندی سرمایه‌ای بین نظریه و عمل فاصله نشان می‌دهند، بطور مثال به کریستی (١٩٦٦) کلامر (١٩٧٢) و پایک (١٩٨٤) مراجعه کنید.

روش‌های متداول ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌ای مثل ارزش فعلی خالص (NPV) و نرخ بازده داخلی (IRR) که به‌عنوان روش‌های پیشرفته ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌ای شناخته شده‌اند انعطاف مدیریتی را در رابطه با تغییر تصمیمات به هنگام تغییر شرایط بازار در نظر نمی‌گیرند. روش‌های تنزیلی ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌ای (DCF) براساس این فرض بنا گردیده‌اند که وقتی پروژه سرمایه‌ای پذیرفته شد باید آنرا تا آخر عمر مفیدش نگهداری کرد.

عنوان	فایل
اختیارات سرمایه‌گذاری و بودجه‌بندی سرمایه‌ای	application/pdf ekhtiarate sarmaye gozari.pdf 120 KB	دانلود