بازیگری كه هنوز عاشق اتومبیلرانی است آتش در وجود پل نیومن

در روزگاری كه اكثر مردم مسن حاضر نیستند در امن ترین خیابان ها نیز پشت فرمان بنشینند, پل نیومن معروف در ۸۰ سالگی نیز از هر فرصتی برای شركت در مسابقات دشوار و خطرناك اتومبیلرانی استفاده می كند

مردی كه ۷ بار كاندیدای اسكار شد و این جایزه را در سال ۱۹۸۶ برای بازی در فیلم «رنگ پول» كار مارتین اسكورسیزی فتح كرده است از این كه در این سن بالا بسیار فعال است، احساس غرور می كند. او حتی سعی و درخواست كرد هفته پیش برای شركت در بخش رولكس (۲۴ ساعت استقامت) در سری رقابت های وایتونا، شماره ۸۰ را كه برابر با سنش است به او و ماشینش بدهند. در این زمینه او خوش شانس نبود. «مردی كه در اصل آن شماره را گرفته بود حاضر نبود آن را به دیگران بدهد. برای من هم چاره ای نمانده جز این كه شماره ۱+۷۹ را روی ماشینم بچسبانم.»اما اصلی ترین چیزی كه پل نیومن را ناراحت می كند كند و بد عمل كردن روی پیست مسابقات اتومبیلرانی است. در نتیجه وقتی در رقابت های امتحانی و تست هایش برای پیست رایتونا یكی دوبار نتایج بد گرفت، بسیار شاكی شد. تمرین در كنار مردانی چون سباستین بوردائیس، كریستیانو داماتا و تشكیل تیم با آنها نیومن را راضی كرده بود. با این حال او از حاصل كارش احساس رضایت نمی كرد.بوردائیس می گفت شروع كند تیم شان در رقابت های زمان گیری و تعیین خط بیشتر مولود اتفاقات نامساعدی بود كه برای ماشین شان و موتور آن طی هفته پیش از آن روی داده بود. او افزود: «ماشین ما آن هفته آتش گرفت. این یك عقب گرد محسوس برای ما بود. از آن پس كارمان بسیار دشوارتر شد. وقتی هم كه به دایتونا رسیدیم، باز دیدیم كه ماشین آماده نیست. پل مجبور شد فقط سه دور در پیست حركت كند. او آشكارا عصبی بود و احساس راحتی نمی كرد، اما مطمئنم یكی دو هفته بعد دوباره احساس خوبی خواهد داشت. «نیومن در سال ۱۹۶۸ و حین بازی در فیلم «پیروز شدن» كه در خصوص مسابقات اتومبیلرانی بود، دچار تب و ویروس این رشته و عاشق آن شد. از آن پس، شتاب و وجد و هیجان خطرناك این رشته حتی یك لحظه هم او را رها نكرده است خیلی ها می پرسند در زمانی كه نیومن مشغول بازی در فیلم ها است چرا باز از این تب مبرا نیست و از كوچك ترین فرصت ها برای شركت در رقابت های اتومبیلرانی استفاده می كند.در سایر زمینه ها نیز زندگی نیومن عالی و از هر جهت تامین است. او اسپانسر و از صاحبان اصلی یك شركت بزرگ تولید غذا است و قسمتی از درآمد آن را صرف كارهای خیریه می كند. به علاوه او بابت تبلیغ كالاهای مختلف، از شامپو گرفته تا انواع خوراكی های سبك مبلغ قابل توجهی از شركت های مختلف می گیرد. او حتی آنقدر وقت و علاقه دارد كه یك بنیاد هم برای رسیدگی به وضعیت كودكان بیمار به راه انداخته است. خودش می گوید: «نمی دانم این شوخی به نظر می رسد یا جدی ولی خواست من این است كه تا سر حد امكان از ظرفیت ها و توان باقی مانده ام برای شركت در مسابقات اتومبیلرانی و كارهای عام المنفعه استفاده كنم.»

•صحنه خطرناك

اما دو ماه پیش در همان پیست دایتونا وقتی نیومن پشت ماشین كرافورد خود نشسته بود موتور ماشینش آتش گرفت و صحنه خطرناكی خلق شد. با این حال او مجروح نشد و آن طور كه شواهد نشان می دهد چشم او نیز از این واقعه نترسید. «گاهی اوقات اشتباه می كنید و كارتان عقب می افتد. با این حال پس از این مدت طولانی نیز نمی دانم كه در آن مورد خاص كارم اشتباه بوده است یا خیر. من فقط می دانم كه اتفاقی در ماشینم افتاد و من نیز به موقع بیرون آمدم.»با این حال بوردائیس كه در مراسم سال نو میلادی در خانه نیومن و كنار او و همسر هنرپیشه اش (جووان وودوارد معروف) شام صرف كرد، می گوید می داند چه چیزی نیومن را در ۸۰ سالگی نیز صاحب آتش و شوق شركت در مسابقات اتومبیلرانی می كند. «قضیه بسیار روشن است. پل عاشق این رشته است. او نمی تواند دست از این رشته بكشد. پل همیشه گفته است كه جدا از خانواده اش دوچیز را بسیار دوست می داشته است. یكی بازی در فیلم و سینما و دیگری شركت در مسابقات اتومبیلرانی. او عشق دومش را قدری دیر و نزدیك به میانسالی اش كشف كرد. به همین خاطر است كه حاضر نیست آن را در این سن هم رها كند.» و جالب تر این كه بوردائیس هیچ پایانی را هم بر این قضیه نمی بیند. «تا زمانی كه پل سلامت فیزیكی لازم را برای ادامه دادن كارش در این زمینه حس كند، به این روال ادامه خواهد داد. او اشتیاق لازم را برای این كار دارد. او می داند كه چه می خواهد و چه كاری را باید انجام بدهد. پل بر روی كارش متمركز است و وقتی می خواهد یك كار را انجام بدهد، مصر است كه آن را به بهترین شكل صورت دهد.»نیومن طی عمر طولانی اش برنده ۷ دوره مسابقات اتومبیلرانی موسوم به SCCA شده و دو دوره رقابت های «Trans. Am» را نیز فتح كرده و در تورنمنت معتبر ۲۴ ساعته لومان فرانسه نیز یك بار به رتبه دوم رسیده است. در سال ۱۹۹۵ نیز او جزء اعضای تیمی بود كه برنده تورنمنت معتبر دایتونا شد و آن هم در شرایطی كه ۷۰ سال سن داشت. قهرمانی در آن سن یك ركورد در «ورزش های موتوری و اتومبیلی» بود. انگار آن چیز شكستنی، خود نیومن نیست.