پرخوری و بی‌اشتهایی روانی

ویژگی اساسی اختلال «پرخوری» برانگیخته شدن ناگهانی فرد برای خوردن است که فرد نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند و از چند دقیقه تاحدود یک ساعت طول می‌کشد. مقدار غذایی که فرد در خلال …

ویژگی اساسی اختلال «پرخوری» برانگیخته شدن ناگهانی فرد برای خوردن است که فرد نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند و از چند دقیقه تاحدود یک ساعت طول می‌کشد. مقدار غذایی که فرد در خلال این مدت مصرف می‌کند آشکارا بیشتر از مقداری است که افراد دیگر در همین مدت و شرایط می‌خورند. بسیاری از نوجوانان و بزرگسالان فقط در پاره ای از مواقع به پرخوری مبادرت می‌ورزند. معمولا افراد دچار پرخوری بیشتر غذاهای شیرین و پر کالری و نرم مثل کیک ها و شیرینی جات و بستنی را ترجیح می‌دهند.افراد مبتلا به پرخوری به شدت خود را به خاطر پرخوری و ظاهر بدنی شان سرزنش می‌کنند. در نتیجه آنها سعی می‌کنند بعد از پرخوری، با استفراغ کردن یا مصرف ملین ها یا مواد مدر یا داروهای دیگر و یا با روزه گرفتن یا ورزش کردن افراطی، پرخوری خود را جبران کنند و خود را پاکسازی کنند. بنابراین دوره های پرخوری/پاکسازی هر روز چند ساعت از وقت این افراد را می‌گیرد. احساس شرم و پریشانی و درماندگی بعد از آن، آنها را آزار می‌دهد و گاه منجر به افسردگی شدید نیز می‌شود.معمولا بیماران مبتلا به پرخوری نسبت به وزن خود توجه خاصی دارند و برای همین خود را به استفراغ کردن وا می‌دارند تا آن را مهار کنند.

بسیاری از آنها وزن طبیعی خود را حفظ می‌کنند، اما در اثر استفراغ مکرر دچار پوسیدگی شدید دندان می‌شوند و آسیب مری و مشکل از دست دادن مایعات و الکترولیت‌های بدن برایشان پیش می‌آید. اغلب افراد مبتلا به اختلال پرخوری زن هستند.در مقابل افراد مبتلا به بی اشتهایی روانی قرار دارند. بی اشتهایی روانی اختلالی است که معمولا پس از تصمیم فرد برای کاهش وزن خود در پی یک اتفاق تنش زا بروز می‌کند. معمولا بی‌اشتهایی روانی بین سنین ۱۴ تا ۱۸ سالگی بروز می‌کند. اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد.

نشانه‌های اصلی بی اشتهایی روانی عبارتند از امتناع از نگهداشتن وزن بدن در سطح حداقل وزن طبیعی متناسب با قد و سن فرد. فرد مبتلا به بی اشتهایی روانی ترس شدیدی از افزایش وزن دارد و اگرچه کمبود وزن زیادی دارد، اما تصویر او از بدن اش تحریف شده است و تصور صحیحی از اندام خود ندارد. حدود ۹۵ درصدافراد مبتلا به بی‌اشتهایی روانی زن هستند. پیامد های بی اشتهایی می‌تواند بسیار جدی و حطرناک باشد. کاهش سطح پتاسیم خون که در اثر گرسنگی ایجاد می‌شود می‌تواند به بی نظمی‌هایی در ضربان قلب بینجامد که خود موجب مرگ می‌شود.زنان مبتلا به بی‌اشتهایی روانی اغلب دچار آمنوره می‌شوند و وزن افراد روان بی‌اشتها حداکثر ۸۵ درصد وزن طبیعی‌شان است.

علاوه بر موارد ذکر شده میتوان به فزون کنشی افراد روان بی‌اشتها اشاره کرد، پیاده روی‌های طولانی، یا برخی رفتارهای افراطی مثل قرار گرفتن در هوای سرد با پوشش کم یا استفاده از حمام‌های سرد و جزآن در آن ها دیده می‌شود. برای درمان پرخوری و بی‌اشتهایی روانی شیوه‌های درمانی مانند روان پویایی و رفتار درمانی موفق گزارش شده اند. دارو درمانگری هم برای رفع افسردگی و وسواس توام با آن به کار می‌رود.

نویسنده : آذر نادری