سازشناسی و سازهای اقوام ایرانی (3)

محسن شهرنازدار

دیدگاه های سازشناسی:
قبل از آن که غربی ها علاقمند به بررسی فرهنگ های کهن شوند و در نظام تدوین علوم، جای مهمی برای علوم انسانی و زیر مجموعه هایش باز کنند، در بسیاری از فرهنگ های غیرغربی و در مسیر تکوین علوم قدیم، مباحث متعددی درباره فرهنگ ها و عناصر شکل دهنده آن از جمله موسیقی وجود داشته و به تبع آن متونی پیرامون بررسی سازها و نحوه تقسیم بندی آن ها از سده های گذشته باقی مانده است.
بدین ترتیب قدمت تاریخی و فرهنگ های موسیقی غیر غربی از یک سو و زمینه های بررسی و تحلیل سازها در متون قدیم از سوی دیگر، نوعی ساختار طبقه بندی سازها را نیز در این فرهنگ ها به وجود آورده که از بسیاری موارد، با نحوه تقسیم بندی و تحلیل سازشناسی غربی تفاوت عمده دارد. به طور مثال فارابی یکی از قدیمی ترین سیستم های طبقه بندی سازها را ارائه کرده و یا دیگرانی همچون صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراغی و ... که در بخش «سازشناسی قدیم ایران» به آن خواهیم پرداخت. با این حال در بسیاری از فرهنگ ها ، طبقه بندی گروه ها و ارکسترها، اصولاً مهم تر از طبقه بندی تک تک سازها است. مثلاً در برخی فرهنگ ها، تک تک سازها تحلیل نمی شود، بلکه براساس سیستم پیچیده ای، سازها را  همراه با تقسیم بندی اجرای مراسم ها طبقه بندی و بررسی می کنند.

برای خواندن این مقاله در زیر کلیک کنید:

پیوست	اندازه
7451.doc	108.5 KB