سالروز درگذشت هوشی مین و نگاهی به میراث او (در این روز ۳ سپتامبر)

دكتر هوشی مین ـ رهبر مردم ویتنام - سوم سپتامبر (به وقت ویتنام دوم سپتامبر )۱۹۶۹ در ۷۹ سالگی درگذشت. به این صورت سالروز این ضایعه مصادف با سالروز اعلام استقلال ویتنام است كه خود …

دكتر هوشی مین ـ رهبر مردم ویتنام - سوم سپتامبر (به وقت ویتنام دوم سپتامبر )۱۹۶۹ در ۷۹ سالگی درگذشت. به این صورت سالروز این ضایعه مصادف با سالروز اعلام استقلال ویتنام است كه خود او آن را در دوم سپتامبر سال ۱۹۴۵ اعلام داشت، تنها با چند ساعت اختلاف زمان.

هوشی مین از مردان بزرگ قرن ۲۰ در ۱۹ سالگی به فرانسه رفت و پس از تحصیلات، در ۳۰ سالگی كمونیست شد و یكی از اعضای موسس حزب كمونیست فرانسه بود. وی در سال ۱۹۲۵ به شوروی رفت تا به كار پیاده كردن نظام سوسیالیستی این اتحادیه كمك كند و در سال ۱۹۳۰ در زمانی كه در چین به سازماندهی كمونیستهای این كشور كمك می‌كرد حزب كمونیست ویتنام را تاسیس كرد. آنگاه به فكر پایان دادن به استعمار فرانسه بر ویتنام، وطن خود، افتاد و سازمان "ویت مین" مركب از كمونیستها و ناسیونالیستهای ویتنامی را تشكیل داد.

در جریان جنگ جهانی دوم، شبه جزیره هندوچین از جمله سرزمین ویتنام به تصرف ژاپن درآمده بود. پس از تسلیم شدن ژاپن در پی بمباران اتمی آن توسط آمریكا، نیروهای ژاپنی در ویتنام تعمدا سلاحهای خود را در دسترس سازمان ویت مین قرار دادند. هوشی مین [تلفظ درست: هو - چی مین] اعلام استقلال كرد و تلاش كرد كه فرانسه نتواند بار دیگر بر ویتنام مسلط شود و برای این منظور "بائودای" امپراتور دست نشانده و اسمی را وادار به كناره گیری كرد.

جنگ ویت مین با فرانسه ۹ سال طول كشید و فرانسه پس شكست نیروهایش در «دین بین فو» حاضر به مذاكره شد و طبق قراردا ژنو سال ۱۹۵۴ ویتنام موقتا به دو بخش تقسیم شد و مدار ۱۷ درجه عرض جغرافیایی خط تقسیم قرار گرفت و قرار شد كه از طریق رفراندم وحدت ویتنام تامین شود كه این كار بارها به تعویق افتاد و هوشی مین جنگهای غیر منظم را از سر گرفت كه این بار آمریكا مداخله كرد. نخست، مستشار نظامی و سپس سرباز به ویتنام فرستاد و شمار نیروهایش یك زمان به نیم میلیون تن رسید.

هو شی مین كه رهبری مبارزه را بر عهده داشت سوم سپتامبر ۱۹۶۹ درگذشت. ولی راه او ادامه یافت و در سال ۱۹۷۵ به مقصد رسید و وحدت طلبان ویتنامی سایگون را تصرف و آن را به "هوشی مین سیتی" تغییر نام دادند و ویتنام واحد به وجود آمد.

هوشی مین همانند مائو و كاسترو معتقد به این بود كه نخست كشور و میهنی باید وجود داشته باشد تا سوسیالیسم در آن پیاده شود. بنابراین، نخست "وطن" بعد ایدئولوژی و یا هر دو به موازات هم (در مورد چین. کوبا و ویتنام: ناسیونالیسم + سوسیالیسم) و به همین دلیل است كه سوسیالیسم در هر سه كشور زنده مانده است. هوشی مین بمانند مائو همچنین اعتقاد داشت كه یك فرضیه تا با فرهنگ و باور مردم یك سرزمین تطبیق داده نشود نمی‌شود به آسانی آن را پیاده كرد و استالین كه به این حقیقت توجه نكرد مجبور شد با زور و خشونت سوسیالیسم را تحمیل كند. «هو» می گفت كه نمی توان یك فرضیه را به یك شکل(یک فرمول) و یك روش میان همه ملل به اجرا درآورد. اصحاب فلسفه به كمونیسم ویتنام عنوان "سوسیالیسم هوایسم" داده اند، به همان گونه كه كمونیسم چین را «مائوئیسم» می‌خواندند