سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
مجله ویستا

آسیب شناسی جامعه اسلامی


آسیب شناسی جامعه اسلامی

مالك واقعی, خداست و مالكیت حقیقی از آن اوست بقیه مالكیت ها اعتباری است كه پس از مدتی زایل می شود و مالكیت به شخص دیگری می رسد سرقت و جنایت به خاطر مال در جامعه داخلی و بین المللی همواره وجود داشته و خواهد داشت

مسلمانان، مسلمانان، مسلمانی زسر گیرید

كه كفر از شرم یار من مسلمان‌وار می‌آید

انجام كاری یا خودداری از فعلی، متوقف بر نگرش و معرفت عقل نظری انسان است و به همین نكته، انسان از حیوان تمایز پیدا می‌كند و در جامعه دینی، مردم متدین، فعل و ترك فعلشان را بر پایه باورهای دینی‌شان قرار می‌دهند و به همان اندازه كه از این قاعده دوری می‌كنند از باورهای دینی خود فاصله می‌گیرند و در نقطه مقابل، هر اندازه به این قاعده پایبند هستند بیشتر باورهای دینی خود را جامه عمل می‌پوشانند. جامعه مسلمانان جامعه دینی است كه آسیب‌هایی بنیادین، این جامعه را تهدید می‌كند.

تهدیدی كه ممكن است به اضمحلال مسلمانان و تسلط كافران بینجامد و مسلمانان در فقر و فلاكت گرفتار شوند. عوامل اساسی و علل بنیادین اضمحلال جامعه مسلمانان به عنوان یك جامعه دینی چیست؟ و چگونه جامعه سیاسی مسلمانان به ویژه جامعه كشورمان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سراشیبی انحطاط قرار می‌گیرد؟ما بر این عقیده هستیم كه تمام جرایم و گناهان، فقط به سه عامل اصلی بر می‌گردد كه عامل چهارمی ندارد و آن سه عامل عبارتند از كبرورزی (شهوت مقام)، مال‌اندوزی (شهوت مال)، فحشا (شهوت جنسی.) اگر به درستی دقت كنیم تمام گناهان و عصیان‌های انسان و جرایم مجرمان تنها به خاطر رسیدن به یكی از همان اهداف سه‌گانه یا جمع دو یا سه مورد از آنهاست؛ بنابراین ماهیت‌شناسی سه عامل بنیادین فساد در جامعه سیاسی مسلمانان مبانی تدبیر صحیح جامعه را تضمین می‌كند.

● كبرورزی (شهوت مقام)

كبریای ذاتی و كبیر بودن واقعی تنها منحصر و مخصوص به ذات خداوند كبیر است. به همین جهت خدای بزرگ خود را متكبر می‌خواند، اما ماسوی خداوند ،كبیر نیستند؛ حتی خداوند برای انبیا و اولیای خود تواضع و فروتنی را پسندیده است و كسانی كه می‌خواهند در مقابل خداوند برای خود بزرگی دست و پا كنند چیزی جز طلب برای به عاریه گرفتن كبر نیست كه از آن تعبیر به استكبار می‌كنیم یعنی در ذات خود كبیر نیست بلكه برای خود كبر و بزرگی طلب می‌كند. این ویژگی پست، منشا عصیان و تمرد مخلوق از خالق است و اولین بار چنین معصیت و سركشی توسط معلم درس توحید فرشتگان و عابد بزرگ سال‌های طولانی بهشت یعنی شیطان به وقوع پیوست و خدا از شیطان پرسید آیا تو كبر ورزیدی (ا استكبرت) و شیطان در توجیه سركشی و نافرمانی سجده به انسان گفت: من خوب‌تر از انسان هستم پس من برترم و همین خلق و خوی برتری‌طلبی و مقام‌خواهی بین انسان‌ها فتنه‌ها و جنایت‌ها آفرید تا آنجا كه تئوری برتری نژادی (فاشیست و آپارتاید) دستمایه جنگ‌های ویرانگر جهانی شد.

حب جاه در ذات عالمان دین آخرین سنگر شیطان است كه به پارسایی ضعیف فتح نمی‌‌شود و شیطان در همین سنگر عالم دینی را به خدمت خود می‌گیرد و حتی فرقه‌سازی و مذهب‌گرایی می‌كند. خوب توجه كنید آیا به واقع بحث‌های سیاسی جامعه مسلمانان و مومنان تا این اندازه درگیری دارد كه جای پای كافران از نزاع فشل آفرین آنها در كشور باز شود؟ مگر خدمت به خلق و عبادت خالق، دعوی و اختلاف دارد كه این همه برخوردهای حذفی و تنگ‌نظری‌های مدیریتی در تدبیر سیاسی جامعه داریم؟! اختلاف خانواده‌ها، نزاع اقوام، درگیری شهرها و... همه و همه ریشه در خلق و خوی استكباری انسان دارد.

● مال‌اندوزی (شهوت مال)

مالك واقعی، خداست و مالكیت حقیقی از آن اوست. بقیه مالكیت‌ها اعتباری است كه پس از مدتی زایل می‌شود و مالكیت به شخص دیگری می‌رسد. سرقت و جنایت به خاطر مال در جامعه داخلی و بین‌المللی همواره وجود داشته و خواهد داشت. عده‌ای به تكاثر مال و شماری به تكبر مقام لذت می‌برند. زراندوزان جهان عده‌ای را به نام مقام‌دار سركار می‌آورند و چند صباحی مقام‌داران را در این پست می‌چرخانند و برای چپاول بیشتر خود فتنه‌آفرینی می‌كنند.

خلق و خوی سرمایه‌داری در جهان كه با روح استكباری به‌هم آمیخته است آرامش را از بشریت ربوده و همه این مصائب از خصلت تكاثر و زراندوزی انسان است كه همین آسیب‌پذیری انسان، رخنه به ایمان و جامعه مومنان می‌كند و مال‌اندوزان نامشروع و صاحب نفوذ در جامعه دینی دست كم سكوت به نفع باطل در تضعیف حق می‌كنند و رفته رفته شكم‌های پر شده از حرام و فرزندان حرام‌خوار، جامعه اسلامی را برای تسلط كفر و باطل آماده می‌سازند و سنگین‌ترین پرونده‌های حرام‌خواری در پیچ و خم‌های حقوقی گم می‌شود و آنچه كه ادامه می‌یابد حرام‌خواری است و ظواهر آن در جامعه مانند ترویج منكرات، فحشا، شراب‌خواری، ربا و... كاشف از باطن كثیف سفره‌های حرام و نجس در خانواده‌هاست.

● فحشا (شهوت جنسی)

غریزه جنسی كه با بلوغ سنی در انسان به فعلیت می‌رسد نعمت الهی است كه كانون عشق و تناكح و تناسل است، اما همین میل نفس انسان دستمایه تبهكاران قرار گرفت و نسل جوان را به سوی فحشا و تباهی و اعتیاد كشاند. از انواع برنامه‌های فاسد به نام هنر برای ارضای شهوت جنسی تا ترویج علنی فحشا به نام روابط آزاد جنسی و تا همجنس بازی و روابط با حیوانات، ره‌آورد افسار گسیختگی شهوت جنسی است كه هرگز تبهكاران نخواستند با تاسیس‌های مشروع میل جنسی را به نظم و قانونمندی تعریف كنند.

چه كسانی از روابط نامشروع و بهره‌وری منفی از میل جنسی در جهان معاصر سود می‌برند و نسل جوان چگونه می‌تواند از این گذرگاه هولناك و خطرناك زندگی به سلامت عبور كند و آلوده نشود؟ همان زراندوزان مستكبر كه بر اقتصاد و رسانه‌های جهان تسلط دارند آن گونه برنامه‌ریزی می‌كنند كه جوانان بدون آنكه متوجه شوند در اختیار برنامه‌های به ظاهر شاد و مفرح آنان قرار می‌گیرند و به اصطلاح جوانی می‌كنند ولی به واقع در سنین شور و شعور، تخدیر می‌شوند و زمانی به هوش می‌آیند كه ایام طراوت عمر گذشته است و نفس آنها به گونه‌ای كه مستكبران می‌خواستند تربیت شده است و این دست از جوانان هرگز تاب و توان و تفكر مقابله با زرمداران مستكبر را ندارند.

حال یك بار دیگر عوامل سه‌گانه آسیب جامعه دینی را بررسی كنید كه كبرورزی مقام‌داران مستكبر و تكاثر و مال‌اندوزی ثروتمندان و شهوترانی جوانان و میانسالان چگونه جامعه اسلامی را فشل می‌كند و دشمنان را به طمع و دست یازیدن بر سرزمین‌های اسلامی ترغیب می‌كند و چگونه اطلاعات طبقه‌بندی ملی از طریق همین عوامل سه‌گانه فساد به دست دشمنان می‌رسد. تاریخ تحلیلی اسلام به خوبی گواهی می‌دهد هرگز دشمنان اسلام نتوانسته اند با قهر و شمشیر بر جامعه مسلمانان مستولی شوند بلكه مسلمانان در آزمایش مقام و مال و شهوت جنسی موفق نبوده و رفته رفته رنگ باخته اند و همان وزیر دیروز دولت اسلام، خدمتگزار دولت كفر فعلی شد و جمعی به اسم اسلام، نوه پیامبر اسلام را سر بریدند و خانواده دختر پیامبر اسلام(ص) را بی‌حرمتی كردند و در برابر خانواده پیامبر اسلام(ص) مكتب و مذهب ساختند. مواظب باشیم بی‌تفاوتی در قبال مظاهر كبر، جاه‌طلبی، اسراف، تبذیر، فساد و فحشا، مقدمه عذاب الهی است كه بنا به خواست اكثریت فاسد جامعه، خداوند نیز جامعه را به همان سمت و سو تغییر می‌دهد.

پروردگارا؛ به مقام‌داران ما تواضع، به سرمایه‌داران ما تعهد و به جوانان ما تعفف عنایت فرما و لحظه‌ای ما و امت اسلام را به حال خودمان وامگذار.

احمد اسماعیل‌تبار