بزرگان پادرمیانی کنند

در شرایط کنونی جامعه دو مساله مطرح است اول مساله دفاع از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن که ابزارهای خاص خود را می طلبد با برخوردهای تند و خشن نمی توانیم این دستاوردها و آرمان ها را حفظ و مراقبت کنیم باید با مهربانی و تواضع برخورد کنیم

در شرایط کنونی جامعه دو مساله مطرح است؛ اول مساله دفاع از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن که ابزارهای خاص خود را می طلبد. با برخوردهای تند و خشن نمی توانیم این دستاوردها و آرمان ها را حفظ و مراقبت کنیم. باید با مهربانی و تواضع برخورد کنیم. برخوردهای تند هیچ گاه راهگشا نبوده است. ممکن است موقتاً غائله یی را سرکوب کند ولی در درازمدت پایه های یک نظام را سست می کند. یک نظام باید بر دل های مردم حکومت کند. به قول معروف بر سر نیزه می توان تکیه داد ولی روی سر نیزه نمی توان نشست. با برخوردهای خشونت آمیز نمی توان اهداف متعالی انقلاب اسلامی را محقق ساخت.

نظام جمهوری اسلامی اگر به مطالبات مردم گوش دهد و در جهت آرام تر کردن فضا حرکت کند پایه های خود را نه تنها در ایران بلکه در دنیا مستحکم تر خواهد کرد. اما به کارگیری برخی شیوه های تند تاثیر معکوسی خواهد داشت. پیشنهاد من این است که دوستان حکومتی ما با چهره مودت و محبت و رفتارهای پدرانه افراد را جذب نظام جمهوری اسلامی کنند و همان طور که مقام معظم رهبری هم اعلام کردند در جهت جذب حداکثری و دفع حداقلی حرکت کنند. این گونه اعمال و رفتارها به جذب حداکثری و دفع حداقلی کمکی نمی کند. اگر می خواهیم یک نظام بر دل ها حکومت کند و یک نظام با جان و دل مردم آمیخته و عجین شود، نباید به برخی رفتار های تند دامن زده شود. این گونه اعمال خدایی نکرده بداخلاقی، بدبینی و بی اعتمادی اجتماعی را سبب خواهد شد. مثلاً آقای جنتی به جای اینکه در خطبه های نماز جمعه از اعدام دو نفر اظهار خوشحالی کنند بهتر بود اظهار تاسف می کردند. در روایات اسلامی هم داریم وقتی پیامبر یا امیرالمومنین فردی را به خاطر فساد اخلاقی حد می زدند، حتی حضرت گریه می کردند و اظهار خوشحالی نمی کردند.

اسلام دین رحمت، مغفرت و برکت است، دین خشونت و تندی نیست. پیامبر دوست نداشتند چهره خشنی از اسلام ترسیم شود بلکه تلاش می کردند چهره یی مهربان و رئوف از اسلام را ارائه کنند و از این طریق هم توانستند افراد زیادی را جذب اسلام کنند. البته در مقاطعی لازم بود با قاطعیت و قدرت از سرنوشت و هویت دین دفاع کنند ولی حتی المقدور پیامبر و امیرالمومنین تلاش می کردند با مهربانی و عطوفت جامعه را اداره کنند. حتی بعد از فتح مکه پیامبر در برابر کسانی که شعار «الیوم یوم الملحمه» یعنی روز انتقام گیری را می دادند، فرمودند «الیوم یوم المرحمه» یعنی روز، روز رحمت است نه روز انتقام گیری. حضرت افرادی مثل ابوسفیان و هند جگرخوار را بخشیدند.

این نهایت بخشش و عظمت روحی پیامبر را می رساند و این شیوه پیامبر سبب شد بعد از فتح مکه افراد زیادی متواضعانه به اسلام گرویدند. بنابراین نباید جوزده شویم و به خشونت دامن بزنیم. ثانیاً نباید تابع این جو خشونت باشیم. محاکمه ها باید برابر موازین قانونی و اخلاقی برگزار شود، یعنی جلسات باید رسمی و علنی و قانونی باشد و افراد خودشان یا با کمک وکیل حق دفاع از خودشان را داشته باشند، قاضی بدون جانبداری حکم را صادر کند و چشمانش را روی حب و بغض های سیاسی ببندد و جرم سیاسی توسط هیات ناظر تایید شود.

در زمان امیرالمومنین زمانی که جدال بین ایشان و فرد یهودی به دادگاه کشیده شد، امیرالمومنین از اینکه قاضی ایشان را با نام کنیه شان یعنی امیرالمومنین خطاب قرار داده بود، برآشفتند و گفتند چرا مرا امیرالمومنین خطاب کردی و آن فرد را به نام خودش و به قاضی گفتند در مقام قضا نباید پست و مقام مرا به رخ مقابلم می کشیدی. بعد هم قاضی با قاطعیت از امیرالمومنین خواست برای حرف هایش شاهد بیاورد.

امروز بخش وسیعی از اندیشه های اسلامی به عنوان یک فضای قدرتمند از این موضع دفاع می کند. ما می توانیم یک شمشیر برداریم و گردن هر کسی را که حرف ما را قبول ندارد، بزنیم ولی اینکه شیوه اسلامی و مسلمانی نیست، باید بر اساس موازین اسلام عادلانه، قانونی، حقوقی و بدون حب و بغض و در یک جو آرام به حفظ و دفاع از اسلام و مبانی نظام بپردازیم.

نباید یک چهره خشن، بداخلاق و ناامن از جامعه را ترسیم کنیم. می توانیم جامعه یی سرشار از عطوفت و آرامش را بسازیم و اجماع جهانی علیه خودمان ایجاد نکنیم. مردم ایران مردم باشعور و فهیمی هستند. اگر خواسته یی دارند باید منطقی با آن خواسته برخورد شود. مردم ما شرایط کشور را درک می کنند، دوست و دشمن را می شناسند، بیگانه را می شناسند و می دانند بیگانه هیچ گاه دلش به حال ما نمی سوزد. اگر رفتاری کردیم و برخوردی انجام دادیم که مردم را تحریک کرد باید درصدد جبران آن برآییم، والا خشونت فارغ از حق یا باطل بودن آن، خشونت می آفریند. به عقیده من مدیران کشور باید با سعه صدر و مهربانی و اشراف بر اطلاعات و اخباری که می رسد، تصمیم گیری و با مردم برخورد کنند.

هر دو جریان باید رعایت اعتدال را کنند، انقلاب اسلامی یک انقلاب قدرتمند، دارای ریشه های مستحکم و اهداف متعالی است. ما برای این انقلاب خون های زیادی داده ایم. شهید بهشتی ها، باهنرها و رجایی ها را به خاطر این انقلاب داده ایم. همه جریانات باید به سمت مهربانی، اخلاق و عطوفت بروند. باز هم تاکید می کنم من منکر قانون و اجرای عدالت نیستم اما بین حق انتخاب کردن و حق انتخاب دادن با خشونت تفاوت زیادی وجود دارد. باید در مواقع ضروری به خشونت رو آورد. ما هنوز فرصت داریم با بفرما و بنشین از انحرافات جلوگیری کنیم.به عقیده من بزرگان باید پادرمیانی کنند.

هادی غفاری