مواد آتش‌نشان

سه نوع کلی مواد آتش‌نشان وجود دارد:
۱) خفه کن‌ها مانند گازکربنیک
۲) پوشش‌های جداساز مانند کف‌های شیرین بیان و پروتئین که گروه آن شامل گردهای معدنی که ذوب و آتش‌ فلزی را جدا می‌کند، …

سه نوع کلی مواد آتش‌نشان وجود دارد:

۱) خفه کن‌ها مانند گازکربنیک

۲) پوشش‌های جداساز مانند کف‌های شیرین بیان و پروتئین که گروه آن شامل گردهای معدنی که ذوب و آتش‌ فلزی را جدا می‌کند، نیز می‌شود.

۳) واکنش گرما که با محصولات احتراق جهت ختم زنجیر فعل و انفعال احتراق واکنش انجام می‌دهند مانند: بروموتری فلوئورومتان، گازی غیر سمی بی‌رنگ که در سیلندر مایع می‌شود. تأثیر نسبی مواد آتش نشان با نوع سوخت در آتش تغییر می‌کند. ولی به‌طور متوسط، با گرفتن بروموتری فلوئورومتان به‌عنوان مبنای ۱۰۰% دی بروموتری فلوئورومتان حدود ۶۷% ماده شیمیائی خشک کربنات هیدروژن سدیم ۶۶% تتراکلروکربن ۳۴% و گاز کربنیک حدود ۳۳% می‌شود. سولفات آمونیوم و خاک آتاپولژیک برای مبارزه با حریق‌های جنگل که به‌صورت محلول در آب بر منطقه حریق‌های جنگل که به‌صورت محلول در آب بر منطقه حریق پاشیده شده و مخلوط‌کن حاصل درختان را برای جلوگیری از گسترش حریق می‌پوشاند [۱۰].

مواد جانوری

بکندی روغن عطر تبخیر و عطر و بوی خوبی بجا می‌گذارد. ازین‌رو اغلب بآن ثبت گفته می‌شود. عطر از مواد جانوران شامل مشک، عنبر و از اسپرم وال بدست می‌آید.

مواد رنگی

تولید مواد رنگی صنعتی در ۱۸۵۶ در انگلستان با اختراع آنیلین آغاز شد و کارخانه‌های صنایع بافندگی از آن بهره‌برداری بسیار کردند. زغال‌سنگ مهمترین ماده خام آن به‌شمار می‌رفت که از مراکز تولید کننده کک به‌دست می‌آمد در ۱۸۷۱ مرکز زغال‌سنگ تولید کننده مواد رنگی از انگلستان به آلمان در دره راین و کنار رود راین انتقال یافت، چون ایالات متحده آمریکا گرفتار کمبود مواد رنگی شد اجازه اختراعات شیمیائی چندی را از آلمان‌ها خرید و بدین طریق صنعت مواد رنگی ایالات متحده تقویت شد و شرکت‌های آمریکائی چهار نوع رنگ (نیلی، سرخ، گلبرگی، گلی و رنگ سیاه سولفوری) برای ساختن نیمی از مواد رنگی در آمریکا ساخته شد.