آیا وقت آن نرسیده که ...

(و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون) خلق نکردم جن و انس را مگر برای اینکه مرا عبادت کنند.
حال که می‌بینیم خالق مهربان ما با صراحت می‌فرماید که شما را خلق کردم تا به عبودیت من برسید …

(و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون) خلق نکردم جن و انس را مگر برای اینکه مرا عبادت کنند.

حال که می‌بینیم خالق مهربان ما با صراحت می‌فرماید که شما را خلق کردم تا به عبودیت من برسید بر ماست که اگر به دنبال سعادت خود هستیم و می‌خواهیم رضایت الهی را کسب کنیم، حقیقت عبودیت و کیفیت آن را درک کنیم و مقدمات آن را خوب بشناسیم. از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که فرمودند: امام حسین علیه السلام بر اصحاب خود وارد شدند و فرمودند ای مردم همانا خداوند (جل ذکره) خلق نکرد بندگان را مگر اینکه او را بشناسند پس هنگامی که او را شناختند بندگی‌اش را می‌کنند پس هنگامی که بندگی‌اش را کردند از عبادت غیر او بی‌نیاز شوند (بحارالانوار، ج ۵، ص ۳۱۲) دیدیم که یکی از مقدمات عبودیت حضرت حق تعالی معرفت و شناخت ایشان است- پس به راستی انسانی که می‌خواهد به قرب الهی نایل شود و زندگی بیهوده‌ای نداشته باشد و به درستی از این فرصت کوتاه برای زندگی ابدی خود استفاده کند، می‌بایست مدام این نکته را به خود تذکر دهد که اگر اداره می‌رود تا هزینه‌ زندگی خود را تامین کند.

اگر به دانشگاه می‌رود مشغول گذراندن واحدهای مختلف درسی است، و اگر کارگری می‌کند و به دنبال خرید خانه‌ای برای رفاه خانواده‌اش هست، هدفی جز خدا و رسیدن به خدا ندارد و اگر هدف‌ها و آرزوهای کوتاه دنیایی مانع دیدن اهداف عالی شود چیزی جز خسران در پی ندارد که بی‌تردید انسان‌ها همه در زیانند؛ مگر آنها که ایمان آورده‌اند و اعمال شایسته انجام داده‌اند آری سوالی که اینجا در ذهن تداعی می‌شود این است که: چگونه می‌توانیم خدا را بشناسیم و به معرفت او نایل آییم تا عبد او شویم. اینجاست که باید دست به دامان مرشدی شد که این راه را رفته و با پیچ و خم آن آشناست لذا کشتی‌های نجاتی وجود دارد که سلامت شما را تضمین می‌کند و در این راه پر خطر شما را به مقصد می‌رساند. (و لکل قوم هاد - برای هر قومی هدایتگری است- رعد ۷) امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر در زمین دو مرد باقی باشد حتما یکی از آنها حجت (خدا) است (بحارالانوار، ج ۲۳، ص-۲۲ علل الشرایع، ۷۶) آری اینجاست که ضرورت وجود امام و هدایتگر نمایان می‌شود زیرا که اگر شما از مظهر« الله» در مقام انسانی (انسان کامل، حجت خدا) غافل شوید و بخواهید از طریق اسم و مظهر دیگری به رب العالمین توجه کنید به هدایت حقیقی که قرب به سوی (الله) است نرسیده‌اید- مبانی معرفتی مهدویت ص -۱۷۹ و خوشبختانه دین و مذهب ما باز هم در اینجا ما را تنها نمی‌گذارد و آن هدایتگران الهی را به خوبی به ما معرفی می‌کند.

رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمودند: ای جابر آنان جانشینان من و امامان بعد از من هستند، نخستین آنان علی‌بن ابی‌طالب است و سپس به ترتیب حسن بن‌علی، حسین بن علی علی‌بن الحسین محمد بن‌علی- که در تورات به باقر معروف است وتو در هنگام پیری او را مشاهده خواهی کرد و هر وقت او را دیدی سلام مرا به او برسان.

پس از محمد‌بن علی نیز به ترتیب جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی‌بن موسی، محمد بن علی، علی‌بن محمد، حسن‌بن علی و پس از ایشان فرزندش می‌باشد که هم نام و هم کنیه من است اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و غیبت او طولانی می‌گردد تا آنجا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند بر عقیده به او باقی می‌مانند- کفایت الاثر چاپ قدیم، ص ۸ - شاید از خود بپرسید که با این وجود پس چرا دست ما از دامان امام معصومی که واسطه بین ما و خدا باشد و ما را به معرفت خدا برساند کوتاه است؟ برای پاسخ به این سوال باز هم به سراغ روایتی از امام صادق علیه السلام می‌رویم که فرمودند: رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمودند: و چاره‌ای نیست از غیبتی برای آن (حضرت) پس گفته شد چرا ای فرستاده خدا؟ فرمود: از ترس قتل ایشان. بحارالانوار، ج۵۲ ص ۹۰ - آری یکی از علل غیبت امام زمان علیه السلام ترس از به شهادت رسیدن ایشان بود مانند سایر ائمه قبل از ایشان ولی علت اصلی و مهمتر که حضرت علی علیه السلام به آن اشاره کرده‌اند، غفلت و گناهان مردم است «زمین از حجت خدا (امام) خالی نمی‌ماند.

بهنام طالبی طادی