تا زمانی که زانوهایم قوت دارد, کار می​کنم

گفت وگو با یک کارگر باربر

این روزها شرکت‌های باربری زیادی در شهرها تاسیس شده‌اند؛ شرکت‌هایی که با تکیه بر توانایی و زور بازوی کارگران خود سعی در ارائه خدمات به مشتری‌هایشان دارند، اما در این بین شرکت‌های باربری هیچ گونه خدماتی به کارگرهای خود نمی‌دهند.

اگر پای درد دل کارگران شرکت های باربری بنشینید، خواهید شنید که بیشتر آنها از روی ناچاری و نبود شغل مناسب وارد این کار شده اند، علاوه بر این باربرها از نبود بیمه و دستمزد کم گله دارند، آنها می گویند بیشتر درآمدشان صرف هزینه خورد و خوراک یا رفت و آمد به محل زندگی شان می شود، برای این که از سختی ها و مشکلاتی که این افراد زحمتکش با آن دست به گریبان هستند بیشتر بدانیم به سراغ یکی از کارگرهای شرکتی باربری در شمال تهران رفتیم.

امید نجفی با ۹۵ کیلوگرم وزن و ۱۸۵ سانتی متر قد کارگر قوی هیکلی است. خودش می گوید اگر خدا این قدرت بدنی را به او یا همکارانش نمی داد این شغل هم نصیب آنها نمی شد. در این گفت وگوی کوتاه امید از کار و دلیل وارد شدنش به این حرفه می گوید.

فکر می کنی تا چه زمانی می توانی چنین بارهای سنگینی را جابه جا کنی؟

الان که ۳۲ سال بیشتر ندارم، فکر کنم تا زمانی که زنده باشم و زانوهایم قوت داشته باشد این کار را باید انجام بدهم.

چرا سراغ کار دیگری نرفتی؟

مجبورشدم، کار نیست من ۱۲ سال پیش به امید پیدا کردن کار از روستایمان در بجنورد به تهران آمدم، اما کار دیگری پیدا نکردم و مجبور شدم مثل بقیه هم ولایتی هایم باربر شوم.

چند نفر از هم روستایی هایت باربر شده اند؟

خیلی ها، در همین شرکتی که من کار می کنم ۴۵ نفر هستند.

از شهرهای دیگر چطور؟

لر، ترک و کرد هم هست ولی در شرکت های باربری دیگر کار می کنند، چون معمولا در شرکت های باربری کارگرها همزبان هستند مثلا کارگرهای یک شرکت لر هستند یا شرکتی دیگر کرد یا ترک. به نظرم این طور بهتر می توانند باهم کنار آمده و کار کنند.

بقیه همکارانت هم مثل تو مجبور شده اند این کار را انتخاب کنند؟

بله، هیچ کس حاضر نیست به بدن خودش آسیب برساند، اگر در شهر یا روستای ما امکانات کشاورزی یا هر کار دیگری بود من یا دیگر باربرها هیچ وقت زن و بچه خود را رها نمی کردیم تا برای باربری به تهران بیاییم.

درآمد باربرها چقدر است؟

در زمستان ها که اوضاع کار و اسباب کشی خوب نیست بین ۵۰۰ تا۶۰۰ هزار تومان، تابستان ها کمی بهتر می شود و به یک میلیون تومان می رسد.

از حقوقی که می گیری راضی هستی؟

نه، ولی کار دیگری نمی توانم انجام بدهم، من خودم چهار تا بچه دارم که الان شهرستان هستند خودم اینجا روزی حداقل ۱۰هزار تومان خرجم است، یعنی مجبورم هزینه کنم آن هم خرج ناهار می شود چون اگر غذا نخورم نمی توانم کار کنم. از این گذشته بیمه هم نیستیم، برای همین باید مراقب باشیم هنگام کار بلایی سرمان نیاید.

تا به حال حادثه ای برایت اتفاق افتاده است؟

خدا را شکر فقط کمی کمر و زانوهایم درد می کند، ولی کارگرهایی بوده اند که شیشه دست شان را برید یا گاوصندوق روی پایشان افتاده و نقص عضو شده اند.

در تهران خانه اجاره کرده ای؟

نه، خدا را شکر، شرکتی که من در آن کار می کنم به ما جای خواب می دهد، ولی کارگرهای بیشتر شرکت های دیگر ناچارند خانه اجاره کنند، آنها برای این که هزینه شان کمتر بشود هر چند نفر دور هم جمع می شوند و در حاشیه شهر اتاق اجاره می کنند.

هرچند وقت یکبار به خانوداده ات سر می زنی؟

سعی می کنم لنگشان نگذارم هر چند ۹۰۰ کیلومتر با من فاصله دارند، اگر کار خوب باشد حدود دو ماه کار می کنم و بعد به شهرستان بر می گردم، خب می دانید دست خالی نمی توانم به خانه برگردم آنجا دو هفته می مانم بعد دوباره روز از نو روزی از نو.

از سختی های کارت بگو؟

همه اش سختی است، اما آن اوایل که کار را تازه شروع کرده بودم سخت تر بود، چند ماه طول کشید تا قلق کار دستم آمد. وقتی مردم ما را می بینند که یخچال یا اجاق گاز را روی دوشمان می گذاریم دلشان به حالمان می سوزد، خب بیشتر کارگرها دچار کمردرد، زانو درد و بادفتق می شوند، اما چاره ای نیست.

در روز چند ساعت کار می کنی؟

ساعات کاری ما معلوم نیست از شش صبح می آییم و بعضی وقت ها تا ۹ شب طول می کشد.

در این مدت چند تا سرویس می روید؟

پنجشنبه و جمعه ها حدود پنج سرویس ولی روزهای معمولی دو تا سه سرویس می رویم. ما معمولا برای هر سرویس چهار کارگر هستیم.

برای حمل یخچال یا اجاق گاز با بقیه کارگرها به توافق می رسید؟

همه باربرها نیرومند هستند ولی خب بستگی به حال کارگرها دارد، هرکی سرحال باشد وسایل سنگین را حمل می کند.

سخت ترین باری که حمل کرده ای چه بوده است؟

جابه جایی شیشه بزرگ میز ناهارخوری، یخچال سایدبای ساید، پیانو و گاوصندوق معمولا سخت تر است یک بار یک سایدبای ساید را ۹ طبقه پایین آوردم صاحبخانه دهانش باز مانده بود.

حتما انعام خوبی گرفتی؟

خب بیشتر مردم لطف دارند و وقتی می بینند کارمان را خوب انجام می دهیم به ما انعام می دهند.

تا به حال چیزی را هم شکسته ای؟

بله، یک​بار یک شیشه میز ناهارخوری از دستم افتاد و شکست، ولی صاحبخانه خیلی مهربان بود و چیزی نگفت.

چه شد که شرکت باربری شمال شهر را انتخاب کردی؟

خب اینجا بهتر پول می دهند، یک بار در جنوب شهر کار کردم پولم را خوردند.