انتخاب عاقلانه زندگی عاشقانه

خانواده خوب, یعنی زن و شوهری که با هم مهربان باشند, با وفا و صمیمی باشند و به یکدیگر محبت و عشق بورزند, رعایت همدیگر را بکنند و مصالح همدیگر را مهم و گرامی بدارند

‏«خانواده خوب، یعنی زن و شوهری که با هم مهربان باشند، با وفا و صمیمی باشند و به یکدیگر محبت و عشق بورزند، رعایت همدیگر را بکنند و مصالح همدیگر را مهم و گرامی بدارند. نسبت به اولادی که در آن خانواده به وجود می‌آید، احساس مسئولیت کنند و بخواهند او را از لحاظ مادی و معنوی، سالم بزرگ کنند.»

«مقام معظم رهبری»

وقتی صحبت از خواستگار و خواستگاری به میان می‌آید بیش از همه ذهن دختر و پسر است که به خود مشغول می‌شود. آنها با خود فکر می‌کنند که آیا طرف مقابل فرد ایده آل در زندگی من است آیا من می‌توانم او را خوشبخت کنم، چگونه می‌توانم متوجه شوم که انتخاب درستی انجام داده ام و از این گونه سؤالات ذهن جوانان ما را به خود مشغول می‌کند. از طرفی هم همه ما می‌دانیم که ازدواج یکی از انتخاب‌های بسیار مهم زندگی ماست و همه زندگی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ما برای انتخاب یک وسیله زندگی که برای مدتی آن را مورد استفاده قرار می‌دهیم مدت زمان زیادی صرف می‌کنیم و تا جایی که امکان دارد از افراد کارشناس اطلاعات لازم را دریافت می‌کنیم و بعد اقدام به خرید می‌کنیم، مسلم است که برای انتخاب شریک زندگی که آینده ما با او رقم می‌خورد نیاز به انتخابی درست و عاقلانه داریم. نکاتی وجود دارد که ما را در انتخاب درست شریک زندگیمان کمک می‌کند که با هم مرور می‌کنیم: ‏

۱-نسبت به کل ماجرا واقع بینانه رفتار کنیم: به هیچ عنوان تابع احساسات نباشیم و به طور منطقی جوانب کار را بسنجیم. اگر چه در ادامه زندگی دوستی و عشق شرط ادامه زندگی و داشتن یک زندگی شیرین و به قولی رمانتیک است اما کافی نیست.

در این جا داستان کوتاهی را برایتان تعریف می‌کنم که خالی از لطف نیست و بهتر می‌تواند شما جوانان عزیز را در امر ازدواج کمک کند: مراجعی داشتم خانمی حدود بیست و پنج ساله که به شغلش که چندین سال هم بود مشغول بود علاقمند بود پسر سی ساله‌ای به خواستگاریش می‌آید و در ابتدای کار به او می‌گوید که من دوست ندارم همسرم در بیرون از خانه کار کند این دختر جوان هم که بسیار تابع احساساتش بود و به قول خودش از پسر خوشش آمده بود شرایطش را پذیرفت و با خود فکر کرد که ابتدای کار است و در آینده او را راضی خواهم کرد که به سر کار بروم.

بعد از مدت کوتاهی که از دوران نامزدیشان گذشت پسر از او خواست که دیگر سر کار نرود و با محل کارش تصفیه حساب کند و اینجا بود که مشکلات شروع شد و دختر خانم نتوانست همسر خود را برای رفتن به سر کار راضی کند و دچار مشکلات جدی تری شد همین داستان به ظاهر ساده گریبان گیر بسیاری از زوج‌های جوان می‌شود و دلیل آن هم تابع احساسات بودن در ابتدای راه است. دختر داستان ما اگر شغلش تا این حد برایش مهم بود که او را تا مرز افسردگی پیش برد نباید در ابتدا احساسات را مقدم بر عقل و منطق خود بداند و این چنین دچار مشکل شود.‏

۲-علت ازدواج را جویا شویم: اگر علت ازدواج زیبایی، ثروت، استفاده ابزاری از طرف مقابل به طور مثال ازدواج برای خروج از کشور، کسب شهرت و یا... است از این ازدواج صرف نظر کنیم.‏

۳-اعتقاداتش را جویا شویم: در مورد باورهای مذهبیش تحقیق کنیم. در این جا لازم است هم از خودش سوالات لازم را بپرسیم هم تحقیقات لازم را در این زمینه در مورد خانواده همسر احتمالی داشته باشیم چرا که این فرد هرچه که باشد در این خانواده تربیت شده و به خانواده اش تعلق دارد. اگر از نظر مذهبی تفاوت چشمگیری داشته باشیم با مشکلات جدی روبرو می‌شویم مگر این که بخواهیم شیوه زندگی او را از لحاظ مذهبی بپذیریم.‏

پس به او اجازه دهیم به طور واضح و روشن برداشت خود را از مذهب بیان کند و هم چنین انتظاراتش را از ما به عنوان همسر مطرح کند.‏

۴- رفتارهای او را در موقعیت‌های مختلف مورد بررسی قرار دهیم: هر چه بیشتر در شرایط متفاوت همسر احتمالی خود را ملاقات کنیم و رفتارهایش را تحلیل کنیم نشانه‌های بیشتری از رفتارش بر ما روشن می‌شود. به طور مثال در دوران نامزدی با همسرتان به یک رستوران بروید و به قولی دست در جیب کردنش توجه داشته باشید با این آزمایش بسیار ساده می‌توانید تا حدود زیادی متوجه شوید که همسرتان در آینده و در زندگی به چه صورت خرج می‌کند و آیا با روحیات شما سازگار است یا خیر؟ البته نکته‌ای که قابل ذکر است این است که ما در دوران نامزدی بیشتر به دنبال خوش گذرانی و لذت آشنایی هستیم در صورتی که دوران نامزدی زمانی است برای شناخت یکدیگر که متأسفانه در کشور ما به دست فراموشی سپرده شده.‏

۵- نیازها و خواسته‌های یکدیگر را مورد مطالعه قرار دهیم: در زمان خواستگاری لازم است که لیستی از خواسته‌هایمان را نوشته و در جلسات مختلف عنوان کرده و با یکدیگر به توافق برسیم.

به طور مثال محل زندگی مان، ادامه تحصیلات، ادامه شغل برای خانم‌ها، فعالیت‌های خارج از خانه، گذراندن اوقات فراغت، زمان بچه دار شدن، حد و حدود معاشرت با دوستان فامیل و خانواده و... مورد بررسی قرار بگیرد هم?چنین از همسرمان در مورد رابطه اش با والدین، خواهران و برادرانش جویا شویم و بررسی کنیم که تعهدش در قبال این افراد به چه گونه است و در آینده چه برنامه‌ای برای آن‌ها دارد و تأثیر این موضوع بر زندگی ما چگونه خواهد بود و نسبت به احساس خانواده در مورد این ازدواج واقف باشیم.

برای مثال مدتی پیش مراجعی داشتم که از همسرش گله مند بود و در زندگی به طور جدی دچار مشکل شده بود. در ابتدای ازدواج آقای داماد به عروس خانم گفته بود که برادری داشتم و مدتی است که مرحوم شده و از همسرش دو فرزند دارد من متعهد شده ام که در زندگی به نوعی کمک خرج آن‌ها باشم و در آینده هم در زندگی مشترکمان شرایط به همین منوال خواهد بود.

عروس خانم که در ابتدا احساسات بر عقلش غلبه کرده بود شرایط را پذیرفته بود و بعد از مدت کوتاهی که از ازدواجشان گذشته بود حاضر به پذیرش چنین مسأله‌ای نبود و همین مسأله که با بی توجهی در ابتدا طی شده بود الان تبدیل به یک معضل بزرگ و چه بسا باعث از هم پاشیدن یک آشیان گرم باشد.

پس نتیجه می‌گیریم که تمام خواسته‌ها و نیازها به طور شفاف و دقیق بیان شود ونکته دیگر صراحت در جواب‌هاست. جواب‌ها مبهم و گنگ نباشد و یا این که به آینده موکول شود چون در این صورت شنونده نمی‌تواند تصمیم درست و منطقی بگیرد.‏

۶- شریک زندگی خود را بهتر بشناسیم: همان طور که گفته شد در دوران نامزدی راه‌های بسیاری وجود دارد که با همسر خود و روحیاتش آشنا شویم ولی در دوران قبل از نامزدی و در زمان تصمیم گیری برای ازدواج با توجه به حد و حدود دین و فرهنگ نیز راه‌هایی برای شناخت بیشتر وجود دارد یکی از این راه‌ها به واسطه رفت و آمدهاست که زیر نظر بزرگ‌ترها به صورت پرسش‌های مستقیم صورت می‌گیرد یا از طریق دیگر آشنایان (البته قابل توجه است که بعضی دوستان حقایق تلخ را پنهان می‌کنند و بعضی افراد که با همسر احتمالی دشمنی دارند عیب‌های او را بزرگ جلوه می‌دهند و یا حتی به دروغ علیه او حرف می‌زنند) در مجموع ما باید افکار عقاید و دیدگاه‌های او را بشناسیم و آگاهی پیدا کنیم.‏

۷- درباره خانواده همسر احتمالی تحقیق کنیم: تحقیق در مورد خانواده همسر کمی ساده‌تر از همسر است چرا که تحقیق در مورد خانواده مسایل کلی‌تری را در بر می‌گیرد ولی در مورد همسر مسایل جزیی‌تری مدنظر است که به غیر از نزدیکان و یا دوستان طرف مقابل کسی چندان نمی‌تواند کمک کند نهایتاً دورنمایی از شخصیت همسر احتمالی دستگیرمان می‌شود با این وجود شناخت خانواده همسر و آشنایی با باورها و فرهنگ آن‌ها کمک فراوانی به انتخاب ما می‌کند چرا که طرف مقابل ما در این خانواده تربیت شده و رشد یافته و خود این مسأله کمک فراوانی در انتخاب ما دارد.‏

۸- عجله نکنیم: با توجه به این که بسیاری از ازدواج‌ها به دلیل دست پاچگی و عجله کردن در تصمیم گیری به شکست منجر می‌شود. در تصمیم خود برای ازدواج عجله نداشته باشیم. در مثالی که در بالا مطرح شد دختر خانم به این علت که سنش بالا رفته بود و از ازدواج ناامید شده بود و البته تابع احساسات نیز بود تن به ازدواجی داد و به امید این که شرایط را می‌تواند در آینده تغییر دهد خود را به فهرست قربانیان ازدواج اضافه کرد. البته باید به یاد داشته باشیم که دقت در انتخاب همسر را تبدیل به وسواس نکنیم و همیشه این نکته را مدنظر داشته باشیم هیچ کس کامل نیست و هر کس بالاخره عیوبی دارد ولی مسأله قابل تأمل داشتن چارچوب ازدواج است وگرنه فرعیات به مرور زمان حل شدنی است.‏

۹- نسبت به سلامت جسمانی و روانی طرف مقابل اطمینان حاصل کنیم: به خاطر داشته باشیم که سلامت جسمانی و روانی طرف مقابل و عدم گرایش به مواد مخدر فاکتور بسیار مهمی در انتخاب همسر به شمار می‌رود هم چنین داشتن جسم سالم و نداشتن بیماری و یا با وجود بیماری حتی در زمان گذشته و یا حال این حق همسر است که با دید باز دست به انتخاب بزند وگرنه آینده مبهمی در انتظارش است.‏

۱۰- تناسب در همه زمینه‌ها: توجه داشته باشیم که با شریک احتمالی خود در مواردی مانند طبقه اجتماعی، سن، میزان تحصیلات، فرهنگ، زیبایی ظاهری تناسب داشته باشیم.‏

۱۱- دلایل مناسبی برای ازدواج پیدا کنیم و در آخر خودمان تصمیم گیرنده نهایی باشیم: ضمن احترام به تجربه و عقاید دیگران، به ویژه پدر و مادر با خود واقعی مان مشورت کنیم و از خود بپرسیم آیا این فرد همان کسی است که من دنبالش بودم. سعی کنیم پاسخ دقیق و قاطعی به خود بدهیم و در نهایت خود تصمیم گیرنده نهایی باشیم.‏

‏۱۲- از خداوند کمک و راهنمایی بخواهیم: پس از این که همه مسیرها را طی کردیم و تحقیقات لازم را انجام دادیم در آخر از خدا بخواهیم که در این راه ما را یاری کند و مسیر مناسبی را پیش رویمان بگذارد. در آخر اگر با توجه به مطالب گفته شده و انجام آن‌ها در تصمیم گیری دچار تردید بودیم می‌توانیم به مشاوران در مراکز مشاوره مراجعه کرده و با آن‌ها مشورت کنیم.‏

زهرا رجایی