‏زن نظافتچی

دانشجوی سال دوم بودم. یک روز سر جلسه امتحان وقتی چشمم به سؤال آخر افتاد، خنده‌ام گرفت. فکر کردم استاد حتماً قصد شوخی کردن داشته است. سؤال این بود: «نام کوچک زنی که محوطه دانشکده …

دانشجوی سال دوم بودم. یک روز سر جلسه امتحان وقتی چشمم به سؤال آخر افتاد، خنده‌ام گرفت. فکر کردم استاد حتماً قصد شوخی کردن داشته است. سؤال این بود: «نام کوچک زنی که محوطه دانشکده را نظافت می‌کند چیست؟»

من آن زن نظافتچی را بارها دیده بودم. زنی بلند قد، با موهای جو گندمی و حدود شصت ساله ... امّا نام کوچکش را از کجا باید می‌دانستم؟

من برگه امتحانی را تحویل دادم و سؤال آخر را بی‌جواب گذاشتم. درست قبل از آن که از کلاس خارج شوم دانشجویی از استاد سؤال کرد آیا سؤال آخر هم در بارم‌بندی نمرات محسوب می‌شود؟

استاد گفت: حتماً، ادامه داد: شما در حرفه خود با آدم‌های بسیاری ملاقات خواهید کرد. همه آن‌ها مهم هستند و شایسته توجه و ملاحظه شما می‌باشند، حتی اگر یگانه کاری که می‌کنید لبخند زدن و سلام کردن به آن‌ها باشد.

من این درس را هیچگاه فراموش نکرده‌ام.