سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
کشف ارتباط نوعی پروتئین با طول عمر
ارتباط پروتئین TOR با افزایش طول عمر در اواسط دهه ۱۹۹۰ کشف شد، زمانی که مشاهده شد هنگام گرسنگی و کاهش مواد غذایی در سلولها، فعالیت این پروتئین نیز کاهش مییابد. البته سالها پیش یعنی سال ۱۹۳۵ گروهی از محققان دریافته بودند قرار دادن موشهای جوان تحت رژیمهای سخت غذایی، رشد آنها را مختل کرده و کند میکند و لذا با کند شدن روند رشد آنها میزان طول عمر آنها به طور غیرمعمول افزایش مییابد.
آنها دریافته بودند در واقع آنچه سبب افزایش طول عمر این موشها و دیگر گونهها مانند مخمرها، عنکبوتها، سگها و میمونها شده بود، محدودیت کالری بوده است. شواهد نشان میداد با کاهش میزان جذب کالری به یکسوم، به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد برطول عمر این جانداران افزوده شد. طی مطالعاتی دیگر مشاهده شد با محدود کردن کالری و به تأخیر افتادن روند افزایش عمر در میمونها، آنها بهطور غیرعادی سالمتر و جوانتر از همسنهای خود بودند.
بنابراین مطالعات، دانشمندان در پی شناسایی ترکیباتی برآمدند که با ایجاد اثرات محدودیت کالری آن هم بدون گرسنه شدن، بتوانند برمیزان طول عمر بیفزایند. تا سال ۲۰۰۰ محققان مطالب زیادی در مورد پروتئین TORمیدانستند، مثلا آنها میدانستند این پروتئین به نوعی برسلولها اثری مشابه با اثر محدودیت کالری دارد. سال ۲۰۰۳ گروهی از پژوهشگران در مطالعاتی دریافتند ممانعت از فعالیت این پروتئین باعث افزایش عمر میشود. لذا آنها در آزمایشهایی که روی کرمها انجام دادند، توانستند با محدود کردن فعالیت ترکیبات این پروتئین، میزان طول عمر این کرمها را تا دو برابر افزایش دهند.
تا پیش از سال ۲۰۰۰ محققان هنوز به طور واقعی اثرات پروتئین TOR را درپستانداران ندیده بودند به این علت که ماده Rapamycinبهعنوان یک ماده ایمنی قوی تاحدودی مانع آشکار شدن اثرآن شده بود. سال ۲۰۰۹ گروهی از محققان دریافتند برخی داروها با اثرات مهارکنندگی روی پروتئین TOR قادرند به میزان ۲۸ درصد برعمر موشهای نر و ۳۸ درصد برعمر مادهها بیفزایند. که درنتیجه تحقیقات بیشتر مشخص شد مهار پروتئین TOR به نوعی درروند طولانی شدن عمر نقش دارد.
در ادامه محققانی از دانشگاه لندن گزارش کردند: ژنی به نام S۶K۱ سبب افزایش تولید آنزیمی میشود که نقش میانجی در کنترل و مهار تولید پروتئین TOR دارد، از ابتلای موشهای ماده به بیماریهای مرتبط با افزایش سن جلوگیری کرده و سبب افزایش طول عمر آنها شده است.
در آزمایشی دیگر درآمریکا محققان برای بارچندم هورمون Rapamycin را در موشها آزمایش کردند و دریافتند که دوزهای مختلفی از این ماده توانسته به مدت ۲۰ ماه برحداکثر عمر این جانداران بیفزایند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
رافائل گروسی اسماعیل هنیه عراق رهبر انقلاب حج نیچروان بارزانی مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
حجاب قتل تهران شهرداری تهران قوه قضاییه وزارت بهداشت فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت سیلاب سازمان هواشناسی شهرداری
مسکن قیمت خودرو مالیات ایران خودرو خودرو قیمت دلار قیمت طلا بانک مرکزی بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان قیمت
تئاتر دفاع مقدس محمدعلی علومی تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی صدا و سیما سریال
دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان
حماس اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا روسیه رفح اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه
استقلال فوتبال پرسپولیس لیگ برتر ذوب آهن نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی سپاهان رئال مادرید جواد نکونام
هوش مصنوعی اپل سامسونگ آیفون باتری گوگل مایکروسافت ناسا تلفن همراه ماهواره
آب معدنی آب بیماران خاص کاهش وزن زیبایی چای بیمه دندانپزشکی فشار خون سبزیجات