وقتی لنگه کفش ها معنای دموکراسی می دهد

نارضایتی مردم عراق از محقق نشدن اهداف کاخ سفید در جنگی که صدها هزار نفر در آن کشته شدند تا آنجا پیش رفته که بوش وادار شد پرتاب لنگه کفش از سوی یک خبرنگار عراقی را که در فرهنگ مردم عراق اهانت تلقی می شود, به عنوان نشانه دموکراسی در این کشور جلوه دهد تا از آبروریزی بیشتر آمریکا جلوگیری کند

نارضایتی مردم عراق از محقق‌نشدن اهداف کاخ سفید در جنگی که صدها هزار نفر در آن کشته شدند تا آنجا پیش رفته که بوش وادار شد پرتاب لنگه کفش از سوی یک خبرنگار عراقی را که در فرهنگ مردم عراق اهانت تلقی می‌‌شود، به عنوان نشانه‌ دموکراسی در این کشور جلوه دهد تا از آبروریزی بیشتر آمریکا جلوگیری کند.

یک خبرنگار عراقی دیروز در هنگام برگزاری نشست خبری مشترک نخست‌وزیر عراق با رئیس جمهوری آمریکا، کفش‌های خود را از پا درآورد و به سوی جرج بوش پرتاب کرد و به او ناسزا گفت.

"منتظر الزیدی" خبرنگار شبکه البغدادیه که در بین خبرنگاران برای پوشش خبری نشسته بود هنگام دست‌دادن بوش و مالکی کفش‌های خود را به سوی بوش پرتاب کرد، او هنگامی که نخستین کفش خود را به سوی بوش پرتاب می‌کرد گفت: «ای سگ! این هدیه‌ای از سوی عراقی‌ها به توست؛ این بوسه خداحافظی است.»

وی به سرعت کفش دیگرش را نیز به سوی بوش پرتاب کرد و گفت: این از سوی بیوه‌ها، یتیمان و افرادی است که در عراق کشته می‌شوند.

بوش که به این قبیل بدرفتاری مردم با وی عادت کرده بود، با دستپاچگی و به شوخی گفت: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که شماره کفش این مرد ۱۰ بود.»

وی در ادامه در حالی که قصد توجیه این نفرت عمومی را داشت برای جلوگیری از آبروریزی بیشتر، گفت: این کاری است که مردم در یک جامعه آزاد انجام می‌دهند!

بوش در حالی از این صحنه با عنوان "دموکراسی" و آزادی" نام برد که خبرنگار پایگاه خبری "آفاق" با تشریح این حادثه می‌گوید: محافظان و نیروهای امنیتی، این خبرنگار عراقی را آن‌قدر کتک زدند که صدای جیغ‌های وی، دل همه را به درد آورد.

منتظر الزبیدی، خبرنگار شبکه البغدادیه ۲۹سال سن دارد که در نوامبر سال ۲۰۰۷ میلادی نیز به‌مدت یک هفته ربوده شده بود.

این اقدام خبرنگار عراقی که بیانگر نهایت خشم‌ و نفرت مردم عراق از سیاست‌ها و اقدامات جنگ‌طلبانه رئیس‌جمهور رو به زوال آمریکا بود، آب سردی روی بوش ریخت تا رسوایی‌های پیاپی او را در دنیای سیاست به کامل‌ترین نحو به نمایش بگذارد.

این در حالی است که در دنیای رسانه‌ها چه در کشورهای غربی و اروپایی و چه در کشورهای آسیایی و به‌ویژه خاورمیانه کمتر رسانه‌ای یافت می‌شود که به انتقاد از سیاست‌های بوش نپرداخته و به این نکته اشاره نکرده باشد که وی با سیاست‌های خود آمریکا را سال‌ها به عقب راند.

پایگاه خبری آنتی‌وار در گزارشی تحلیلی درباره "جرج بوش" نوشت: با اینکه رئیس‌جمهور کنونی آمریکا هشت سال از عمرش را در پست ریاست جمهوری این کشور سپری نمود اما اکنون به یکی از تنها‌ترین رؤسای جمهور تاریخ این کشور تبدیل شده است.

در ادامه این گزارش آمده است: بوش در واقع باعث بحرانی‌شدن اقتصاد آمریکا و موجب به راه‌انداختن جنگ عراق و افغانستان با کشتار بسیار بالای آنها شد که هر کسی با مشاهده تعداد کشته‌ها این کشورها به مصیبت‌بار بودن جنگ‌های آنها پی می‌برد.

"ایوان الند" نویسنده این گزارش می‌نویسد: با کاهش شدید محبوبیت بوش حتی برخی از نزدیکان بوش متوجه این موضوع شده‌اند، بنابراین سعی می‌کنند تا از وی دوری کنند.

هفته‌نامه آمریکایی تایم نیز در گزارشی با عنوان "صلح عجیب در خاورمیانه" نوشته است که محبوبیت جرج بوش در آمریکا بسیار کمتر از محبوبیت "اسامه بن‌لادن" رهبر گروه تروریستی القاعده در عربستان سعودی است.

روزنامه ال‌تیمپو کلمبیا در تحلیلی با اشاره به اینکه کاهش محبوبیت بوش به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا در هفتاد سال اخیر بی‌سابقه است، نوشت: حتی نظرسنجی هایی که در داخل آمریکا انجام شده حکایت از منفور بودن بوش دارند.

ال‌تیمپو یادآوری کرد که بر اساس نظرسنجی اخیر شبکه آمریکایی سی‌ان‌ان، بوش با ۷۱ درصد مخالفت عمومی نامحبوب‌ترین رئیس‌جمهور تاریخ این کشور معرفی شد.

این روزنامه حتی آمار بالای شرکت‌کنندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا را نیز در اعتراض به سیاست‌های جرج بوش دانست و افزود: نتایج ضعیف محبوبیت بوش ناشی از لیست طولانی سیاست‌های اشتباه اوست که مردم آمریکا و همه جهان را بی‌اعتماد ساخته است.

روزنامه آمریکایی "هافینگتون‌پست" حتی پا را از این فراتر گذاشت و نوشت که باراک اوباما قصد دارد تحقیقات گسترده‌ای را برای جنایت‌های بوش و زندانهای آمریکایی وی در کشورهای مختلف آغاز کند.

هافینگتون‌پست نوشت: برای اولین بار روزنامه آمریکایی "سالون" این طرح اوباما را فاش ساخت که وی بر بازجویی درباره شیوه‌های شکنجه بوش تاکید خواهد کرد.

این در حالی است که رسانه‌های خبری منطقه نیز معتقدند دولت واشنگتن که در دست نومحافظه‌کاران است تنها به جنگ‌های ویرانگر در کشورهای کوچک افغانستان و عراق اکتفا نکرده بلکه با به راه انداختن جنگ‌ها و مناقشات، جهان را به آتش‌ کشیده است.

آنها با اشاره به اینکه "جنایات دولت بوش باید در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود" اعتقاد دارند که دولت کنونی آمریکا نمی‌خواهد صحنه بین‌المللی سیاست را قبل از اینکه همه آنچه از طرح‌ها و نقشه‌ها و نظریات ویرانگر در چنته خود بیرون بریزد، ترک کند.

بوش که با حمله به عراق و افغانستان تا سال‌ها سیاه بختی و نکبت را برای مردم این کشورها هدیه داد، هنوز هم اشتباه خود را نمی‌پذیرد و جنگ عراق و افغانستان را موجب آزادی ۵۵ میلیون نفر مردم این کشورها می‌داند.

وی بدون توجه به میلیون‌ها کشته، زخمی و آواره عراقی و افغانی در مارس ۲۰۰۸ میلادی گفت: تصمیم به سرنگونی صدام [دیکتاتور سابق عراق] در اوایل دوره ریاست جمهوری‌ام تصمیم درستی بود؛ در حال حاضر نیز تصمیم درستی است و برای همیشه تصمیم درستی خواهد بود.

بوش، در حالی تجاوز به افغانستان و سپس عراق را توجیه کرد که تا کنون به قیمت جان بیش از چهار هزار و ۷۳۰ سرباز آمریکایی انجامیده، رقمی که بسیار بیشتر از کشته‌شدگان حادثه ۱۱ سپتامبر بوده است، بدون آنکه به دستگیری بن‌لادن یا خاتمه تروریسم منجر شده باشد.

بوش در حالی خود را برای خروج از در ِ پشتی کاخ سفید آماده می‌کند که بدترین بحران اقتصادی آمریکا پس از سال‌های دهه ۱۹۳۰ رقم خورده، بحرانی که این کشور را تا آستانه سقوط پیش برده است.