مقابله با سختی‌ها

یکی از خاطرات شیرین من به سال ۸۰ باز می‌گردد: در آن هنگام تنها هفده سال داشتم و قرار بود برای اولین بار در مسابقات برون مرزی حضور پیدا کنم. بعد از پایان مسابقات برخلاف انتظارم …

یکی از خاطرات شیرین من به سال ۸۰ باز می‌گردد: در آن هنگام تنها هفده سال داشتم و قرار بود برای اولین بار در مسابقات برون مرزی حضور پیدا کنم. بعد از پایان مسابقات برخلاف انتظارم نتیجه خوبی کسب نکردم و نا‌امیدانه به کشور بازگشتم.

از آن‌جایی که هرگز انتظار چنین شکستی را نداشتم، شرایط روحی و فکری بسیار بدی پیدا کردم. مدتی به همین منوال سپری شد و من روزبه‌روز بیشتر به سوی پرتگاه نا‌امیدی پیش می‌رفتم تا این‌که شرایطی موجب تغییر مسیر فکری‌ام شد.تقریباً اکثر اوقات اخبار ورزشی تلویزیون را تماشا می‌کردم. وقتی خوب فکر کردم متوجه شدم که خیلی از قهرمانان مطرح کشور هم با این شکست‌ها مواجه شده‌اند و بر خلاف تصور من اوضاع همیشه بر وفق مراد شان پیش نرفته است. آنها یک فرق اساسی با من داشتند و آن هم روحیه جنگیدن و مقابله با پستی و بلندی‌های پیش رویشان بود. بعد از این مدت کوتاه که به سختی برایم سپری شد سعی کردم با پشتکاری بیشتر از گذشته دوباره شروع کنم. در کمتر از یک سال در مسابقات غرب آسیا شرکت کردم. این دوره از مسابقات از حساسیت ویژه‌ای برای من برخوردار بود چون اولین دوره از رقابت‌های بین‌المللی کاراته بانوان به‌شمار می‌آمد. دو مدال از این مسابقات را از آن خودم کردم و از همه شیرین‌تر این که طلای انفرادی آن دوره از مسابقات را هم به دست آوردم. به‌لطف خدا، مربیان خوب و پشتکار خودم از آن هنگام تا به امروز در مسابقات مختلف نتایج خوبی کسب کرده‌ام.مهم‌ترین درسی که در این سال‌ها از پستی و بلندی‌های زندگی گرفته‌ام این بوده که حتی اگر در اوج آمادگی هم باشی و خدا نخواهد کسب هیچ موفقیتی ممکن نخواهد بود و این مسئله تنها به ورزش محدود نمی‌شود.

پگاه زنگنه- ۲۵ ساله، قهرمان کاراته