جستجوی بقایای ستاره های کهن در جو زمین

محققان ناسا موفق به یافتن ذراتی از ستاره های ابتدایی در جو زمین شدند. دانشمندان دفتر تحقیقات علوم مربوط به ذرات فضایی در مرکز فضایی جانسون ناسا واقع در شهر هیوستون ، اعلام …

محققان ناسا موفق به یافتن ذراتی از ستاره های ابتدایی در جو زمین شدند. دانشمندان دفتر تحقیقات علوم مربوط به ذرات فضایی در مرکز فضایی جانسون ناسا واقع در شهر هیوستون ، اعلام کردند که موفق به رد یابی ذرات باقی مانده از ستاه های کهن در لایه های فوقانی جو زمین شده اند .

از دو دهه پیش تا کنون ناسا با کمک نوع اصلاح شده ای از هواپیماهای U۲ که به هواپیماهای ER۲ موسومند ، در لایه های فوقانی جو زمین به دنبال ذرات کوچک میان سیاره ای است .این ذرات کوچک توسط دنباله دارها به نزدیکی زمین آورده شده و در خلال بارشهای شهابی به جو زمین وارد می شود. اما اخیرا در ذرات یافت شده با این روش بقایای از ستاره های کهن کهکشان یافت شده است. این ذرات در ابتدای تشکیل منظومه خورشیدی ما به عنوان بلوکهای ساختمانی در تشکیل خورشید و منظومه مشارکت کرده بودند.

دکتر کلر از مرکز فضایی جانسون که سرپرستی تیم این تحقیق را بر عهده داشت در این باره می گوید:از نظر منطقی ، دنباله دارها محل مناسبی برای جستجوی ذرات باقی مانده از ستاره های کهن هستند ، چراکه آنها در ناحیه و زمانی از تاریخ منظومه ما شکل گرفته اند که می توانسته اند ذرات باقی مانده از ستاره هایی را که در تشکیل منظومه به کار نرفته بودند، به خود جذب کنند.

لازم به ذکر است قبل از تشکیل خورشید ، در محل فعلی منظومه شمسی ابر بزرگ و چرخانی از گازها و ذرات به جا مانده از ستاره های قدیمی وجود داشت . این ذرات پس از نابودی ستاره های مادر خویش ، در محل های متفاوتی از کهکشان در این ناحیه جمع شده بودند و در تشکیل منظومه شمسی دخالت کردند اما بخشی از آنها که در این ترکیبات پایه ای مشارکت نکرده بودند جذب هسته های دنباله دارها شده و از آن زمان تا کنون یعنی زمانی معادل ۵/۴ میلیارد سال بدون تغییر باقی مانده اند .و هم اکنون گاهی به شکل شهابهایی با لایه های فوقانی جو زمین برخورد کرده و در آن باقی می مانند . این ذرات قطری بین ۵ تا ۵۰ میلیونیوم متر دارند و اغلب به ساختاری شکل گردایه ای از کریستالهای کوچک با اندازه ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیاردم متر دارند . کشف اخیر با کمک آشکار ساز یونی در دانشگاه واشنگتن امکان پذیر شده است که به دانشمند امکان آنرا می دهد تا ذرات بسیار کوچک را با کمک تاباندان یک پرتو بسیار ظریف از ذرات پر انرژی ، آشکار سازند.