بدزبانی در کودکان

یکی از عادت های زشتی که متاسفانه در بعضی افراد دیده می شود بدزبانی است آدم بدزبان هرچه به زبانش می آید, می گوید بدون این که فکر کند فحش می دهد, توهین می کند, ناسزا می گوید, داد می زند, با تندی برخورد می کند, مردم را دست می اندازد و مسخره می کند این افراد نه تنها نزد مردم هیچ جایگاهی ندارند, بلکه مردم نیز از معاشرت کردن با آنها دوری می کنند

یکی از عادت‌های زشتی که متاسفانه در بعضی افراد دیده می‌شود بدزبانی است. آدم بدزبان هرچه به زبانش می‌آید، می‌گوید بدون این‌که فکر کند. فحش می‌دهد، توهین می‌کند، ناسزا می‌گوید، داد می‌زند، با تندی برخورد می‌کند، مردم را دست می‌اندازد و مسخره می‌کند. این افراد نه‌تنها نزد مردم هیچ جایگاهی ندارند، بلکه مردم نیز از معاشرت‌کردن با آنها دوری می‌کنند.

خانواده ای که در آن مرد یا زن یا هر دوی آنها بدزبان باشند و مدام از کلمات نامناسب استفاده کنند، بدون شک در این خانواده آرامش، مهر و محبت، انس و الفت نخواهد بود و بچه هایی که در چنین خانواده ای پرورش می یابند، قطعا بدزبان خواهند شد. چرا که بچه ها به طور ذاتی بدزبان نیستند، آنها این صفت زشت را یا از والدین شان یاد می گیرند یا از خواهر و برادر یا از دوستان و همسالان، اما در این میان پدر و مادر بیشتر از دیگران نقش دارند، زیرا آنها نخستین الگو، برای فرزندانشان هستند. بچه ها اخلاق، رفتار، گفتار و آداب معاشرت با دیگران​ را خیلی زود از والدین شان می آموزند و تقلید می کنند. چرا که آنها مقلد خوبی هستند.

به این ترتیب، پدران و مادران نقش بسیار مهمی در تعلیم و تربیت فرزندانشان دارند. آنها نه تنها مسئول گفتار و رفتار خودشان هستند، بلکه نسبت به تربیت فرزندانشان نیز مسئولیت دارند.

متاسفانه برخی والدین یا از روی شوخی یا عصبانیت به طور عملی به فرزندشان بدزبانی را آموزش می دهند. برای نمونه، در بعضی از خانواده ها این قبیل کلمات مثل حیوان، دیوانه، تنبل، کودن... به طور مرتب تکرار می شود، بچه ها هم می شنوند و تکرار می کنند. در نتیجه بدزبان بار می آیند.

بعضی وقت ها پدر و مادر از هم عیب جویی یا یکدیگر را مسخره می کنند، یا مدام فحش و ناسزا می گویند، یا با لحنی ناخوشایند و تند با هم صحبت می کنند. آنها حتی با فرزندشان این گونه رفتار می کنند. آن وقت این پدر و مادر نباید از کودک بیگناه شان توقع داشته باشند که با زبانی خوش صحبت کند.

این نکته مهم است، پدر و مادر بدزبانی که با فرزندشان بدرستی صحبت نمی کنند و به طور پیوسته از کلمات نامناسب استفاده می کنند، باید بدانند که با نصیحت یا دعوا و اوقات تلخی نمی توانند فرزندشان را به ترک این عادت زشت وادار کنند.

● و اما چند راهکار ساده، اما مهم

ـ بهترین و ساده ترین راه تربیت کودک این است که در ابتدا باید از خودتان شروع کنید، یعنی اول خودتان را اصلاح کنید بعد فرزندتان را.

ـ گاهی اوقات فرزندتان این عادت زشت را از دوستان و همسالان خود یاد می گیرد. به این ترتیب باید مواظب فرزندتان باشید و به او اجازه ندهید که با دوستان بدزبان، بازی و معاشرت کند.

ـ اگر از فرزند دلبندتان کلمه زشت و ناسزایی شنیدید؛ هرگز او را تنبیه نکنید، زیرا این روش اغلب نتیجه عکس می دهد. باید با او با احترام و نیز با زبان و لحنی خوش صحبت کنید. مثلا بگویید، بچه خوبی مثل شما که حرف بد نمی زند، من دوست ندارم فحش بدهی، فحش دادن کار بسیار زشتی است، من مطمئنم که این کلمه بد و زشت را از بچه های بی ادب یاد گرفته ای، اما مراقب باش دیگر، آن را بر زبان نیاوری...

ـ زمانی که فرزندتان خوب صحبت می کند، او را تشویق و تحسین کنید. در حقیقت بگذارید او بداند که چه نوع گفتاری را دوست دارید و می پسندید. سعی کنید همیشه کلمات خوب و بد را به او یاد بدهید و هرگز در حضور او از کلمات نامناسب استفاده نکنید. / ضمیمه چاردیواری

مترجم: نسرین علی محمدی

منبع: mayoclinic.com