زیارت امامزادگان بر فراز توچال

بهار تمام شده است و گرما دارد بی محابا خودش را تحمیل می کند تابستان هرچند بهترین فصل ایرانی ها برای سفر بوده, اما گرمای تابستان گاهی دلیلی می شده برای به سفر نرفتن

بهار تمام شده است و گرما دارد بی‌محابا خودش را تحمیل می‌کند. تابستان هرچند بهترین فصل ایرانی‌ها برای سفر بوده، اما گرمای تابستان گاهی دلیلی می‌شده برای به سفر نرفتن.

این هفته قصدمان معرفی کن ـ سولقان در نزدیک تهران است. ما ساعت ده صبح راه می‌افتیم، آفتاب هنوز آزاردهنده نیست، ولی پیشنهاد می‌کنیم اگر می‌خواهید به امامزاده داوود بروید زودتر از همیشه راه بیفتید تا گرما آزارتان ندهد.

از مسیر غرب که وارد شهران بشوید، همانجا تابلوهای کن و امامزاده داوود شما را به مقصد راهنمایی می‌کند. ‌با این که دیگر کن مانند قبل نیست و حسی از روستا به شما دست نمی‌دهد، ولی هنوز فضایش روستایی‌ مانده و هوای این منطقه بسیار تمیز است. ‌

برای رسیدن به امامزاده و معرفی این مسیر از کنار میوه‌فروشانی که خیلی ساده با یک حصیر و چند چوب بساط‌شان را بر‌پا کرده‌اند، می‌گذریم و خریدن میوه فصل مثل توت سیاه و سفید و گیلاس‌های قرمز و زردآلو و گوجه سبز را به وقت برگشتن موکول می‌کنیم.

اول جاده کمی خاکی است و بعد از طی مسیری وارد جاده آسفالته می‌شویم. از اینجا به بعد ، رستوران‌دارانی که تازه انگار روزشان شروع شده و دارند جلوی محل کسب و کارشان را آبپاشی می‌کنند، بسیار به چشم می‌خورند.

همچنین رستوران‌هایی که بعضی‌هایشان با پله‌هایی زیاد ، شما را به کنار آب هدایت می‌کنند که درختان زیادش فضایی برای دیدن باقی نمی‌گذارد.

نهری که از دل کوه جاری است نیز منظره زیبای دیگری است که در وسط جاده به چشم می‌خورد. هر جاده‌ای برای خودش زیبایی‌های ویژه‌ای دارد و اینجا هم از این قاعده مستثنی نیست. هرچند زیبایی‌اش محدود است.

در همان اوایل تابلوی مجموعه گردشگری کوهسار به چشم می‌‌خورد که برای بازدید‌کنندگانی است که نمی‌خواهند مسیر زیادی را طی کنند، اما ما مسافریم و تا آخر جاده هنوز راهی طولانی در پیش داریم.

تعدادی از مسافران کنار آبشاری که به آن آبشار دوقلو می‌گویند ،جاخوش کرده‌اند؛ آبی که میان سنگ‌ها جاری و صدای دلنوازش آرام‌بخش است.

بعد از طی مسیری از روستای سنگان رد می‌شویم. اینها دیگر در جاده سولقان هستند. بعد از روستای سنگان روستای دیگری به نام رندان وجود دارد.

راه‌های این دو روستا خاکی است. ما از آنها می‌گذریم و در مسیر امامزاده داوود قرار می‌گیریم. تفریحگاهی به نام کیگا هم بین راه است که از آن نیز می‌گذریم.

هر جا که سایه است و آبی جاری است مردم را می‌بینیم که آنجا جمع شده و زیراندازی پهن کرده‌اند. بعد از طی مسافتی کمتر از نیم‌ساعت، راهی که ما را بالا و بالاتر می‌برد در میان کوه امامزاده‌ای به چشم‌مان می‌خورد.

البته روزی را که ما انتخاب کرده‌ایم به علت تعطیلی بسیار شلوغ است، اما اگر شما قصدتان فقط زیارت امامزاده باشد و نمی‌خواهید به کن یا سولقان هم سری بزنید ، بهتر است روزهای غیرتعطیل را انتخاب کنید تا از فضای معنوی امامزاده بیشتر استفاده کنید.

ما از آنجا هم بازدید کرده و باز ‌قصد برگشت می‌کنیم. در راه بازگشت به طرف پایین چشم‌انداز جاده زیباتر به نظر می‌رسد و درختان و رودخانه‌های جاری میان آنها بسیار چشم‌نواز است.

کن و سولقان زیاد از ما دور نیست. حتی نصف روز برای بازدید کافی است؛ هم جایی را دیده‌اید و هم خستگی درکرده‌‌اید.

خیلی از گردشگران هم با رختخواب‌پیچ‌هایشان به ما می‌فهمانند که قصد شب‌ماندن در امامزاده را دارند. دیگر انتخاب با خودتان است.

زیارت امامزادگان بر فراز توچال

کن و سولقان دو روستا واقع در شمال غربی تهران است که پایتخت‌نشینان نام این دو را با هم می‌آورند.

کن در حال حاضر جزو منطقه پنج شهرداری تهران محسوب می‌شود.

رودخانه کن یا سولقان طولش ۳۳ کیلومتر است و از رشته‌‌کوه سرچشمه توچال می‌گیرد.

سولقان نیز دهستانی است از توابع کن.

این دهستان از ۱۱ آبادی تشکیل شده که سنگان، کشارعلیا، وردیج، رندان و طالون نام برخی از آنهاست.‌

امامزاده داوود نیز در این منطقه است که با ۱۱ پشت به دومین امام شیعیان می‌رسد. بقعه‌اش در دوران صفویه ساخته شده و توسعه‌یافتگی‌اش به دوران فتحعلی‌شاه می‌رسد.

طول جاده‌ای که از کن شروع شده، از سولقان گذشته و در آخر به امامزاده داوود می‌رسد حدود ۲۵ کیلومتر است.

مسیر دیگری که می‌توانید به امامزاده دسترسی پیدا کنید، از کنار رودخانه فرحزاد است و طول مسیرش ۱۵ کیلومتر است. این مسیر زیاد توصیه نمی‌شود، چون هنوز خاکی است، ولی به خاطر وجود رودخانه‌ای زیبا و مناظری زیباتر بیشتر مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرد.

کن در اطرافش کوه‌های بسیاری دارد که بعضی از آنها عبارتند از: باغ‌میر، بازارک و لیچه.همچنین در اطراف کن دره‌های بسیاری هست که دره حصارک و دره زرنو کوچک از آن جمله‌اند.

در پای همه کوه‌هایی که اسمشان را بردیم نهرهایی روان است که آب همه آنها به کن می‌ریزد.

بجز امامزاده داوود، امامزاده‌های دیگری هم در منطقه کن وجود دارد. امامزاده شعیب، امامزاده علی‌‌بن جعفر و امامزاده محمد از آن جمله‌اند.

بهاره سدیری