آخرین فعالیت های چهره های سینمائی در عرصه موسیقی

اواخر اردیبهشت ماه بود که تازه ترین آلبوم رضا رویگری با عنوان «کازابلانکا» در بازار منتشر شد علاوه بر آن, هر روز خبر تازه ای از انتشار آلبوم یکی دیگر از اهالی سینما به گوش می رسید

اواخر اردیبهشت ماه بود که تازه‌ترین آلبوم رضا رویگری با عنوان «کازابلانکا» در بازار منتشر شد. علاوه بر آن، هر روز خبر تازه‌ای از انتشار آلبوم یکی دیگر از اهالی سینما به گوش می‌رسید؛ «ترافیک با سرپرستی اشکان خطیبی»، «آلبوم جدید حامد بهداد»، «آلبوم محمدرضا فروتن با ترانه‌هایی از افشین یداللهی» و... همه اینها بهانه‌ای شد تا گزارشی از اهالی تازه موسیقی تهیه کنیم؛ خواننده‌هایی که بیشتر آنها را به عنوان بازیگر می‌شناختیم.

● رضا رویگری

می‌خواستم سینمایی بخوانم

رضا رویگری یکی از بازیگرانی است که سابقه طولانی در امر خوانندگی دارد. در همان سال‌های اولیه انقلاب با خواندن سرود‌های «الله الله» یا «ایران، ایران» نام خود را به‌عنوان خواننده بر سر زبان‌ها انداخت. حالا بعد از ۳ سال سومین آلبوم موسیقی‌اش را منتشر کرده است. «کازابلانکا» عنوان آلبوم جدید رضا رویگری است. قبل از این، ۲ آلبوم دیگر هم منتشر کرد که خیلی با استقبال روبه‌رو نشد. «آلبوم غوغا» و «از عشق گفتن» عنوان ۲ آلبوم قبلی او بود. این بار او از حمید عسگری به عنوان آهنگساز استفاده کرده و چند ملودی از این آلبوم را او ساخته است. رضا رویگری در گفت‌وگو‌هایش اعلام کرده که قصد داشته از ترانه‌های مرتبط با سینما و خاطره‌هایش استفاده کند که به طور کامل موفق نشد، تنها چهار آهنگ «کازابلانکا»، «داش‌آکل»، «قاصدک» و «صحنه» آهنگ‌هایی هستند که حال و هوای سینمایی دارند.

● اشکان خطیبی

ما با دیگران فرق داریم

اشکان خطیبی یکی دیگر از بازیگرانی است که با انتشار آلبومش قدم در عرصه موسیقی می‌گذارد. او به همراه بهنود فدوی و فرشاد حسامی گروه «ترافیک» را تشکیل داده و تصمیم دارد اولین آلبوم گروه را روانه بازار کند. او علاوه بر خوانندگی در مقام تهیه‌کننده هم قرار دارد. به نظر می‌رسد که علاقه دارد از ابتدای کار با استقلال کامل فعالیت کند. تمام کار‌های این آلبوم از تنظیم تا ساخت ملودی توسط اعضای گروه انجام شده است و بهروز صفاریان به‌عنوان مشاور هنری در این آلبوم حضور دارد. اشکان خطیبی در مورد تازه‌ترین آلبومش می‌گوید: «بهتر است تا زمانی که این آلبوم را نشنیده‌اید ما را با کسی قیاس نکنید، این گروه ۱۱ سال است که کار موسیقی می‌کند و فکر می‌کنم بی‌انصافی است اگر آنها را با دیگران مقایسه کنید. آلبوم ترافیک همه کارهایش انجام شده و مجوز پخش هم گرفته است، ما صبر کرده‌ایم تا به یک شرایط خوب برسیم و بعد از انتخابات اگر اوضاع مناسب بود، آن را منتشر می‌کنیم و اگر هم نه می‌گذاریم برای عید فطر.»

● حامد بهداد

استقلال در حوزه موسیقی

حامد بهداد در اولین تجربه سینمایی‌اش در فیلم «آخر بازی» نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. اما اولین تجربه در دنیای موسیقی موفقیت سینما را برای او به‌دنبال نداشت. او برای اولین‌بار تیتراژ سریال «غریبه» را خواند، اما موسیقی برایش از حضور در گروه «دارکوب» در مقام یک خواننده محلی جدی شد و در کنسرت‌ این گروه را همراهی ‌کرد. بعد از آن بود که قطعه‌ای دو صدایی با رضا یزدانی در آلبوم «ساعت ۲۵ شب» نیز اجرا کرد و حالا قصد دارد یک آلبوم مستقل منتشر کند. تمام قطعات این آلبوم را حامد بهداد اجرا کرده است. این آلبوم مجموعه‌ای از قطعات با سبک‌ها و ژانر‌های مختلف است. اما هنوز تاریخ قطعی این آلبوم مشخص نیست.

● محمدرضا فروتن

میکس با سیروان

یکی دیگر از بازیگرانی که به‌زودی یک آلبوم موسیقی منتشر می‌کند، محمدرضا فروتن است. آلبومی با ترانه‌هایی از افشین یداللهی و آهنگسازی بابک زرین. ضمن اینکه ۴ قطعه از ۸ قطعه را سیروان خسروی تنظیم کرده است. محمدرضا فروتن به‌شدت درگیر فیلم‌هایش است و فکر می‌کنیم به همین دلیل انتشار آلبوم موسیقی او به تعویق افتاده‌ است و هنوز هیچ تاریخ قطعی از انتشار آن مشخص نیست. عده‌ای صدای فروتن را بی‌نظیر توصیف کرده‌اند و این شاید عاملی برای موفقیت بازیگر آشنای سینمای ایران در عرصه موسیقی باشد.

● محمدرضا هدایتی

من به کسی خیانت نمی‌کنم

محمدرضا هدایتی هم یکی دیگر از بازیگرانی است که به عرصه موسیقی وارد شده است و به نظر می‌رسد که در این عرصه موفق‌تر از دیگران است. سال ۸۷ آلبوم موسیقی‌اش را با عنوان «برگ و باد» منتشر کرد و دومین آلبوم موسیقی‌اش «ماه می‌خندد» را اواخر سال ۹۰ به انتشار درآورد و با استقبال خوبی هم روبه‌رو شد. آلبوم سوم او با عنوان احتمالی «عشق پنهونی» در ارشاد است. او درباره این آلبوم می‌گوید: «به نظر من هر کسی استعدادی دارد و اگر از آن استعداد استفاده نکند، هم به خودش خیانت کرده است و هم به مردمش. وقتی کسی هنری برای ارائه داشتن دارد، چرا نباید این کار را بکند؟ بچه‌های موسیقی ممکن است ناراحت شوند، یا اینکه بگویند از شهرتش استفاده می‌کند، خب این قبول، سوءاستفاده کردن از شهرت تا زمان بیرون آمدن آلبوم است. اما درمورد اینکه کاری خوب است یا بد، مردم باید نظر بدهند. بی‌انصافی است اگر کاری خوب باشد، به دلیل تعصبات بیهوده خوب بودن آن را انکار کنند و این را بگویند که فلانی بازیگر یا فوتبالیست است و نباید بخواند. در صورتی‌که ما در جهان خیلی از بازیگران را داریم که خواننده هستند و خیلی از خواننده‌ها را داریم که بازیگری می‌کنند. از قدیمی‌ها بهتر است مثال بزنم، میک جگر خواننده گروه «رولینگ استون» چند فیلم هم بازی کرده است. بان جووی یکی از خواننده‌های دیگری است که در فیلم هم بازی کرده است یا جان تراوالتا بازیگری است که خواننده هم هست یا کمی قدیمی‌تر می‌توانم به آل پاچینو اشاره کنم. او تیتراژ سریال «بارتا» را خوانده است. من عقیده دارم کسی که کار هنری می‌کند، هنر در ذاتش هست. ممکن است عکاس خوبی باشد و در عین حال مجسمه‌سازی هم بکند. همین‌طور برعکس، مثلا زمینه‌های دیگر هم درنظر بگیرید، یکی آرشیتکت است، اما بازیگری هم می‌کند. البته من هنوز آلبوم «کازابلانکا»ی رضا رویگری را نشینده‌ام، اما او خواننده باسابقه‌ای است و درواقع قبل از اینکه مردم او را به‌عنوان بازیگر بشناسند، او را با ترانه «ایران، ایران» شناخته‌اند وسابقه خوانندگی‌اش بیشتر است. از آلبوم‌های دیگر، آلبوم مهران مدیری و بهرام رادان را شنیده‌ام. تک آهنگ خراسانی حامد بهداد در گروه «دارکوب» را شنیده‌ام و خودم خیلی آن را دوست داشتم. درمورد آلبومی که سال پیش منتشر کردم باید بگویم دو آهنگ آن «هیت» شده است. پیش می‌آید که خواننده‌ای چند سال کار می‌کند و چند آلبوم بیرون می‌دهد و چند آهنگش هیت می‌شود. این اتفاق برای من در آلبوم دوم افتاد. آهنگ‌های «من از تو دلگیرم» و «من با تو آرومم» دو آهنگی است که تقریبا همه آن را شنیده‌اند. آلبوم سوم من هم در ارشاد است و آلبوم چهارم هم در حال آماده شدن. من خودم آهنگ می‌سازم و در زمینه موسیقی اطلاعات دارم. این ۲آهنگ ملودی‌هایش برای خودم است. به‌نظرم فکر می‌کنم که بهتر است صبر کنیم تا مردم نظر بدهن یا کاری را دوست دارند یا ندارند. اگر دوست داشته باشند، یک نفر به‌عنوان تولیدکننده دوست دارد کارش را ادامه دهد اما اگر با استقبال روبه‌رو نشود، دیگر طرف آن کار نمی‌رود.

● آریا عظیمی‌نژاد

غذای بدمزه برای مردم لذیذ شده است

در یک جمله باید این حرف را زد، آدم باید کار اولش را به درستی انجام بدهد بعد سراغ کار دیگر برود. به نظر من خوانندگی و دغدغه‌اش یک ژن معیوب است. حتی آدم‌های مشهور هم دوست دارند با خوانندگی مشهورتر شوند. این بی و در پیکر بودن موسیقی باعث می‌شود که این اتفاق بیشتر بیفتد و البته منظور من از بی در و پیکر بودن، نبودن نظارت نیست. عدم سلیقه و ارزش‌گذاری و عدم شناخت مجموع این بی‌سامانی را تشکیل می‌دهد. شما فیلم «مولن روژ» با بازی نیکول کیدمن و ایوان مک گرگور را درنظر بگیرید. آهنگ‌های فیلم را خودشان خوانده‌اند و به غایت خوب خوانده‌اند. شاید به‌عنوان یک خواننده از خواندن آنها لذت ببریم.

اما این مربوط به زمانی می‌شود که فردی دارای این ارزش‌ها باشد. وقتی این ارزش‌ها وجود ندارد و آدم‌ها صرفا این کار را با دلیل ارضای شخصی خودشان انجام می‌دهند، فکر می‌کنم که بهتر است در حیطه شخصی خودشان انجام دهند. مثلا من کارم آهنگسازی است و به نقاشی هم علاقه دارم تا زمانی‌که تاییدیه این ماجرا را از چند استاد نقاش نگرفتم، بهتر است برای دل خودم نقاشی کنم و هیچ وقت نباید اجازه دهم اسم خودم را نقاش بگذارم. من یک خاطره از اساتید خودم را به‌خاطر می‌آورم. استاد ناصر فرهنگ‌فر زمانی که فوت کرده بودند، به‌دنبال فریدون مشیری که شوهر عمه مادر من می‌شود، رفتم تا در مراسم ختم شرکت کنیم. وقتی آقای مشیری را سوار کردم، ذکر و خیر استاد شد. فریدون مشیری می‌گفت: «با اینکه شاعر چیره‌دستی بود اما هر وقت شعری می‌گفت با من تماس می‌گرفت.» اگر شعر تایید می‌شد، استاد آن را در دفترچه شخصی خودش می‌نوشت که گمان نمی کنم که تا حالا شعری از ایشان چاپ شده باشد.

آن روز آقای مشیری به من می‌گفت که «چقدر این شعرها حس‌وحال خوبی داشت و من همیشه به او می‌گفتم که ناصر، تو استاد شعر گفتن هستی دیگر چرا از من اجازه می‌گیری؟» همه چیز سطحی و دم‌دستی شده و سطح استاندارد آمده است پایین. در این عدم استاندارد، هر اتفاقی ممکن است، بیفتد و مردم هم ممکن است درک‌شان از فرهنگ و هنر پایین بیاید و یک اثر دم‌دستی برای مردم خوشایند شود. کلا سطح نگاه آدم‌ها وقتی پایین می‌آید، اثرهای ناچیز خوشایند می‌شوند. اگر شما یک استاندارد درستی را برای خود داشته باشید، محال است که به ۹۰درصد کنسرت‌هایی که برگزار می‌شود، بروید. این اتفاق در هر عرصه‌ای می‌افتد؛ از موسیقی گرفته تا سینما و تئاتر. وقتی طعم یک غذای خوب را بچشید، دیگر نمی‌توانید غذای بدمزه بخورید.