حفظ آرامش در برابر فرزند

اگر مراقب خود نباشید, نخواهید توانست از کودکان, همسر و خانه خود مراقبت کنید بنابراین اولین گام برای ایفای نقش خود به عنوان یک مادر یا پدر خوب این است که به خودتان برسید

اگر مراقب خود نباشید، نخواهید توانست از کودکان، همسر و خانه خود مراقبت کنید. بنابراین اولین گام برای ایفای نقش خود به عنوان یک مادر یا پدر خوب این است که به خودتان برسید.

شاید پدر یا مادر بودن سخت‌ترین شغل جهان باشد، کاری که پر از استرس، نگرانی و تنش است (و البته ارزش همه این مشکلات را دارد).

پدر یا مادر راه درازی را در پیش دارد، و رویکرد او در هر روز تفاوت بزرگی را ایجاد می‌کند. آرام بودن و آرام ماندن هم بر سلامت ذهن یک مادر یا پدر تاثیر دارد و هم می‌تواند درسی برای کودکان باشد، چراکه کودکان معمولا از رفتار پدر و مادر خود الگوبرداری می‌کنند. بنابراین نفس عمیقی بکشید، به خود یادآوری کنید که این مرحله گذرا است، و رفتار خود را تحت کنترل درآورید.

هرچه شما آرام‌تر باشید، کودکانتان نیز آرام‌تر خواهند بود، و این آرامش، شادی و سلامتی خانواده را به همراه خواهد داشت اما چگونه در برخورد با فرزندانمان آرامش خود را حفظ کنیم؟

۱. مراقب خود باشید

اگر مراقب خود نباشید، نخواهید توانست از کودکان، همسر و خانه خود مراقبت کنید. بنابراین اولین گام برای ایفای نقش خود به عنوان یک مادر یا پدر خوب این است که به خودتان برسید. ورزش کنید، به رژیم غذایی خود دقت کنید، تفریح و سرگرمی را فراموش نکنید، خواب کافی داشته باشید، و مهارت نه گفتن را تمرین کنید. یادتان باشد فرزندان شما سزاوار داشتن والدین سالم و خوشحال هستند.

۲. ایده‌آل گرا نباشید

یادتان باشد چیزی به نام پدر یا مادر ایده‌آل وجود ندارد. بنابراین فکر ایده‌آل بودن را از سرتان بیرون کنید و فقط سعی کنید بهترین پدر یا مادری باشید که می‌توانید. اشکالی ندارد اگر گاهی اشتباه کنید و به کودکانتان نشان دهید که آنچه مهم است تلاشی است که برای خوب بودن می‌کنید. فراموش نکنید تربیت فرزندانی کاملا ایده‌آل شدنی نیست ولی همیشه می‌توان فرزندان خوبی تربیت کرد.

۳. خودتان باشید

درست است که شما یک مادر یا پدر هستید، ولی هنوز شخصیت مستقل خود را دارید، با احساسات و عقاید مخصوص خودتان. پدر یا مادری باشید که خودتان می‌خواهید، نه مادرشوهر یا مادرخانمتان. بگذارید فرزندتان احساسات واقعی شما را ببیند. اجازه ندهید عنوان «مامان» یا «بابا» شما را به شخص جدیدی تبدیل کند. ماجراهای بچگی خودتان را تعریف کنید، از محل کار خودتان بگویید و اجازه بدهید فرزندانتان شما را به عنوان یک انسان با شخصیتی مستقل بشناسند، نه فقط به عنوان یک پدر یا مادر.

۴. فریاد نزنید. فقط صحبت کنید

وقتی کودکمان فریاد می‌زند، آشفته می‌شویم و وقتی خودمان فریاد می‌زنیم بر این آشفتگی افزوده می‌شود. گوش دادن به یک صدای آرام ولی جدی بسیار آسان‌تر از گوش دادن به داد و فریاد است. فراموش نکنید وقتی با فرزندمان صحبت می‌کنیم، می‌خواهیم به محتوای آنچه می‌گوییم توجه کند نه به عصبانیتمان. می‌توانید روی دستتان علامتی بگذارید که به شما یادآوری کند نباید فریاد بزنید. به یاد بیاورید وقتی پدر یا مادرتان فریاد می‌زد چقدر ناراحت می‌شدید و چه احساسی به او پیدا می‌کردید.

۵. بخندید

آنچه کودکتان انجام می‌دهد ممکن است برای شما جالب نباشد، ولی مطمئنا برای دیگران جالب خواهد بود. بنابراین دفعه بعد که اشتباهی از او سر زد، به قسمت خنده‌دار ماجرا نگاه کنید و بخندید. امتحانش ضرری ندارد، مطمئن باشید وقتی شما می‌خندید، او هم خواهد خندید.