زندگی نمی‌کنیم، بلکه به امید زندگی نشسته‌ایم

ما برای خوشبخت شدن چشم به راه آینده‌ایم و در نتیجه هرگز خوشبخت نمی‌شویم. زندگی نمی‌کنیم، بلکه به امید زندگی نشسته‌ایم. در واقع یکی از علل خوشبخت نبودن سرمایه‌گذاری روی آینده …

ما برای خوشبخت شدن چشم به راه آینده‌ایم و در نتیجه هرگز خوشبخت نمی‌شویم. زندگی نمی‌کنیم، بلکه به امید زندگی نشسته‌ایم. در واقع یکی از علل خوشبخت نبودن سرمایه‌گذاری روی آینده است.

زندگی نمی‌کنند، از زندگی امروز خود لذت نمی‌برند و پیوسته منتظرند که در آینده اتفاقی بیفتد. وقتی ازدواج می‌کنند خوشبخت خواهند شد. وقتی شغل بهتری بدست آورند به خوشبختی خواهند رسید. وقتی پول خرید خانه را پرداختند، وقتی بچه‌هایشان را راهی دانشگاه کردند و وقتی کاری را به اتمام رساندند و پیروز شدند آن وقت است که به خوشبختی خواهند رسید. این افراد بدون استثناء مأیوس می‌شوند، چراکه خوشبختی یک عادت ذهنی و یک برداشت ذهنی است. اگر آن را یاد نگیریم و همین حالا روی آن تمرین نکنیم هرگز تجربه‌اش را نخواهیم کرد. اگر قرار است خوشبخت شویم باید خوشبخت باشیم.

همه روزه یادآوری خاطرات و اندیشه‌های خوب و دلچسب را تمرین کنید، چراکه این کار شما را در انجام کارهایتان کمک می‌کند. اگر کسی می‌خواهد حال بهتری داشته باشد باید احساسات لطیف و خیرخواهی و مثمر ثمر بودن را در اندیشه خود زنده کند. باید این کار را مثل ورزش صبحگاهی به طور مرتب انجام داد و مرتب به زمان این ورزش روانی بیافزائید.

تصویر ذهنی و عادت‌های انسان با هم ارتباط دارند. با تغییر یکی از آن‌ها دیگری هم خود به خود تغییر می‌کند. وقتی آگاهانه عادت بهتری در خود ایجاد می‌کنیم تصویر ذهنی جدیدی جای عادات قدیمی‌را می‌گیرد و انگاره جدید را پرورش می‌دهد.

نوازنده پیانو برای زدن مضرابها به تصمیم گیری نیازی ندارد. درست به همین شکل که هر وقت با موقعیت مشابهی روبرو شویم، اندیشه و احساس و عمل مشابهی از ما سر می‌زند. اما نکته اینجاست که عادت اصلاح‌شدنی است و می‌توانیم آن را به‌طور کلی تغییر دهیم. کافی است که تصمیم آگاهانه‌ای بگیریم و روی آن تمرین کنیم. نوازنده پیانو می‌تواند از روی آگاهی تصمیم بگیرد که مضراب متفاوتی را فشار دهد و آهنگ‌های جدیدی را به وجود آورد. بنابراین شما هم می‌توانید با تکرار رفتار مطلوب، آن را در تصویر ذهنی خود ثبت نمایید.