یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

بیماری ‌های خطرناک ارتفاع


بیماری ‌های خطرناک ارتفاع

● ادم مغزی ناشی از ارتفاع
ادم مغزی یا محبوس شدن آب در بین سلول‌ها بسیار خطرناک، اما خوشبختانه نادر است. در ارتفاع بالای ۳۶۰۰‌متری امکان وقوع آن وجود دارد. علائم این بیماری در …

ادم مغزی ناشی از ارتفاع

ادم مغزی یا محبوس شدن آب در بین سلول‌ها بسیار خطرناک، اما خوشبختانه نادر است. در ارتفاع بالای ۳۶۰۰‌متری امکان وقوع آن وجود دارد. علائم این بیماری در ابتدا مثل بیماری کوه‌گرفتگی حاد است ولی سردرد به تدریج بیشتر شده و فراموشی، عدم تعادل، توهم، تغییرات رفتاری و ضعف شدید به آن اضافه می‌شود. درمان نشدن این بیماری خیلی سریع به کوری و مرگ منتهی می‌شود. این بیماری در واقع فرم پیشرفته کوه گرفتگی حاد است و در افرادی دیده می‌شود که با وجود علائم کوه گرفتگی به صعود ادامه داده‌اند.

می‌توان از ۴ جهت هوشیاری را بررسی کرد:

۱) تمرکز: از فرد می‌خواهیم از عدد ۱۰۰، ۷ تا ۷ تا کم کرده و جواب دهد. ۲ ـ حافظه: در مورد اتفاقات همان روز و روزهای اخیر از او سوال می‌کنیم.۳ ـ آگاهی: در مورد زمان و مکان فعلی و افراد پیرامون سوال می‌کنیم. ۴- عدم تعادل: بهترین تست برای سنجش تعادل قدم زدن روی یک خط با پاشنه پنجه است. یعنی در هر قدم پاشنه را درست مماس با پای عقبی بگذارد.

درمان

تنها درمان نجات‌دهنده در این بیماران بازگشت سریع است. سرعت در بازگشت اهمیت دارد و در صورت تاخیر یا کندی ممکن است فرد به کما رفته و بازگشت مشکل یا غیرممکن شود. در صورتی که به دلیل موانع طبیعی تاخیری در بازگشت صورت گیرد استفاده از اکسیژن ۴ لیتر در دقیقه و دگزامتازون می‌تواند از بدتر شدن بیماری جلوگیری کرده و فرجه‌ای برای ادامه عملیات بازگشت فراهم شود.

ادم ریه ناشی از ارتفاع

یکی دیگر از بیماری‌های خطرناک‌ ادم ریه ناشی از ارتفاع است. علامت اصلی بیماری تنگی نفس حین استراحت و سرفه است. این بیماری در موارد صعودهای سریع و در جوانان شایع است. فعالیت شدید بیش از حد توان فرد و اضافه وزن از عوامل مستعدکننده این بیماری است.

درمان

درمان این بیماری نیز کم کردن ارتفاع بدون تاخیر است. گرم نگهداشتن بیمار برای بدتر نشدن اوضاع مهم است، زیرا سرما بیماری را تشدید می‌کند. معمولا این بیماران به‌دلیل تنگی نفس بسیار شدید و شرایط بد باید حمل شوند. در صورتی که موانع طبیعی حمل بیمار به ارتفاع پایین را با تاخیر مواجه سازد، استفاده از اکسیژن به میزان ۴ لیتر در دقیقه و نیز کپسول نیفدیپین (آدالات) با گشاد کردن عروق ریوی، علائم این بیماری را تخفیف می‌دهد و مهلتی برای حرکت دادن بیمار به ارتفاع کمتر فراهم می‌کند.

دکتر رضا کریمی

متخصص بیماری‌های داخلی



همچنین مشاهده کنید