پاییز و خاطرات کمرنگش

از کجا شروع کنم نمی دونم. ولی همین قدر می دونم که هرسال دریغ از پارسال. چند سال پیش که می خواستم به کلاس اول بروم از ۱۵ شهریورماه که می شد برنامه های تلویزیون و کودک. فیلم ها و سریال …

از کجا شروع کنم نمی دونم. ولی همین قدر می دونم که هرسال دریغ از پارسال. چند سال پیش که می خواستم به کلاس اول بروم از ۱۵ شهریورماه که می شد برنامه های تلویزیون و کودک. فیلم ها و سریال هایی نشون می دادند که کلاس اولی هارو با مدرسه و فضای اون آشنا کنند. سریال هایی که نه تنها کلاس اولی ها بلکه بزرگ ترهارو هم به یاد اول مدرسه می انداخت مثل سریال حسنی کلاس چنده؟ و خیلی برنامه ها و سرود هایی ازقبیل آغاز سال نو فصل شکفتن است و... اما یکی دوساله نه تنها این برنامه هارو پخش نمی کنند بلکه جشنی به عنوان جشن عاطفه ها چند روز قبل از مدرسه برای بی بضاعتان جامعه برگزار می شد که امسال از اون هم خبری نبود. کم کم، پائیز بی صداتر از همیشه پا به میدون زندگی ها می گذاره شاید علتش تداخل ماه رمضون با آغاز سال تحصیلی بود. ولی چقدر این خاطراتی که الان یادمون می آد برامون دلنشینه پس بیائیم و خاطرات رو کمرنگ نکنیم.

فاطمه کشرانی/ تهران