یک شاهکار کامپیوتری, از نوع متناقض

Clive Barker’s Jericho یک بازی تیراندازی اول شخص و ناموزون است که البته لحظات برجسته و چشمگیری دارد, اما به هر حال نتیجه طراحی متناقض و فضای جذاب, منجر به گیم پلی چندان هیجان انگیزی نشده است

Clive Barker’s Jericho یک بازی تیراندازی اول شخص و ناموزون است که البته لحظات برجسته و چشمگیری دارد، اما به هر حال نتیجه طراحی متناقض و فضای جذاب، منجر به گیم‌پلی چندان هیجان‌انگیزی نشده است.

در Jericho برای هر نقطه مثبت، یک نقطه منفی و متضاد هم وجود دارد که تعادل را در بازی برقرار می‌کند! هر کدام از عناصر Jericho با دیگری تداخل پیدا می‌کند. در نتیجه یک لحظه عاشق بازی می‌شوید و لحظه بعد از آن تنفر پیدا می‌کنید.اثر نوشته‌های کلایو بارکو، نویسنده داستان‌های ترسناک در حال و هوای کلی Jericho کاملا محسوس است. سبک خاص بازی با شیوه بیان خود، شما را به دوره‌های گوناگونی مثل جنگ جهانی دوم و سوم باستان می‌برد و تمامی این دوره‌ها و مکان‌های پر از تاریکی و وحشت است. معماری بناها، برجسته و با صلابت است و گوشه‌های تاریک هر بنا یک حادثه شوم را نوید می‌دهد.

طراحی صداها هم پر از جلوه‌های فریبکارانه و تهدیدآمیز است که با نوعی موسیقی متن آرام و تپنده همراه می‌شود. در کنار آنها ناگهان صدای چکه آب را می‌شنوید و این بدان معناست که چیزی در کمین‌تان نشسته است.

ناگفته نماند که Jericho یک بازی ترسناک است که به طرز عجیبی تاریک است و شما کم کم به استفاده از چراغ قوه عادت می‌کنید. در داستان آن هیچ وقت از محیط گسترده و پیچیده بازی کاملا بهره گرفته نمی‌شود. در ابتدا نگاهی به تاریخچه دنیای بازی می‌اندازید و متوجه می‌شوید که آدم و حوایی درکار نیست و در عوض یک موجود بدون جنسیت به عنوان «متولد اول» وجود دارد. این دنیای جایگزین اصلا خوب از کار در نیامده است و نه تنها شما، بلکه خود بازی هم سعی می‌کند از آن دوری کند. گروه مرموز Jericho قصه دارند «متولد اول» را به همان جایی که بوده برگردانند. در مورد داستان بازی بیش‌تر از این نمی‌توان گفت.وقتی کم‌کم با بازی آشنا و با آن درگیر می‌شوید، غول آخر بازی جلویتان سبز و بازی تمام می‌شود و به هیچ کدام از سوال‌های داستان پاسخ داده نمی‌شود. اینکه بازی طوری تمام شود که احساس کنید به ادامه و یک نسخه دیگر نیاز دارد یک چیز است، اما روایت داستانی که به هیچ جا ختم نمی‌شود و هیچ نتیجه منطقی ندارد، چیز دیگری است.شخصیت‌های بازی را مثل بازی Desert storm کنترل می‌کنید، یعنی اینکه به طور همزمان می‌توانید بین دو شخصیت سوییچ کنید که بهترین تکنیک بازی به حساب می‌آید. در هر نقطه از بازی می‌توانید شش شخصیت دیگر را انتخاب کنید، در حالی که کنترل هر کدام با دیگری متفاوت است و ویژگی‌های مختلفی دارند. مثلا هر کدام سلاح و مهارت‌های مخصوص به خود را دارند.

یکی از اعضای گروه می‌تواند زمان را کند کند و دیگری دشمنان را به آتش بکشد.هر کدام از شخصیت‌های بازی کاربرد خاص و موثر خود را دارد و آزادی عملی که وجود شش شخصیت مختلف با ویژگی‌های گوناگون به شما می‌دهد، به نوعی جنبه‌های دیگر آن را توجیه می‌کند. شخصیت‌هایی که کنترل آنها را در دست ندارید به وسیله هوش مصنوعی نسبتا مناسب بازی رفتار می‌کنند. علاوه بر این می‌توانید به اعضای گروه‌تان دستور دهید عقب بایستند یا حمله کنند.

چنین بازی‌هایی که در موارد مختلف دچار مشکل هستند معمولا در یک نقطه با هم اشتراک دارند. هیولاها و دشمنان بازی مسخره و مضحک هستند. علاوه بر این جانتان در می‌آید تا یکی از آنها را بکشید.اوضاع زمانی بدتر می‌شود که در یک جای تنگ باید کلی هیولا را از پا در آورید در حالی که نیاز به فضای زیادی برای مانور دارید. این نیاز کاملا در بازی احساس می‌شود.در حالت معمولی، هشت ساعت زمان می‌برد تا Jericho را تمام کنید. همان‌طور که قبلا هم اشاره کردیم بازی پر از لحظه‌های ضد و نقیض است که احساس دوگانه‌ای را در شما به وجود می‌آورد. تاسف برانگیز است که Jericho با ظرفیت بالای طراحی و گرافیکی خود خیلی زود به پایان می‌رسد و از قابلیت‌های آن بدترین استفاده ممکن صورت می‌گیرد.

Jericho در pc، Xbox ۳۶۰ و Ps۳ به خوبی و با سرعت حرکت فریم مناسبی اجرا می‌شود، اما در هر سه نسخه یک احساس به شما دست می‌دهد: تناقض!تکسچرها در Ps۳ شفاف‌تر از نسخه‌های دیگر است و در مقابل، جلوه‌های نورپردازی نسخه ps و Xbox۳۶۰ بهتر از نسخه‌های دیگر است. اما عجیب‌تر از همه، نبود هرگونه حالت بازی چند جانبه در این بازی است. بنابراین به محض اینکه یک بازی را تمام کنید سراغ بازی جدیدی می‌روید، مگر اینکه بخواهید بازی را در حالت سخت و بالاتری امتحان کنید. در یک قضاوت عادلانه می‌تو انیم بگوییم که Jericho شاهکار است! واقعا مشکل است که یک بازی، هم هیجان‌انگیز باشد، هم فاجعه باشد و هم شما را ناامید کند! پس شما را به یک شاهکار ضد و نقیض دعوت می‌کنیم.نکات مثبت: صدا و گرافیک زیبا؛ سوییچ بین شخصیت‌های مختلف پر از تنوع است؛ لحظه‌های تیراندازی هیجان‌انگیزی در بازی وجود دارد.نکات منفی: طراحی خلاقانه مراحل، امکان هیچ مانوری را در مقابل دشمن به شما نمی‌دهد؛ غول آخر بازی مسخره و پایان داستان، غیر منطقی و توجیه ناپذیر است.

▪ سازنده: Mercury steam

▪ ناشر: Code masters

▪ کنسول: pc، Ps۳، Xbox۳۶۰

▪ سبک: Horror Action Adventure

▪ تاریخ انتشار: ۲۳ اکتبر ۲۰۰۷