ارزش تست دی پیریدامول به تنهایی, در مقایسه با Myocardial Perfusion Imaging MPI در تشخیص بیماریهای عروق کرونر

هدف از این مطالعه, بررسی ارزش تشخیصی تغییرات الکتروکاردیوگرام بدنبال تست دیپیریدامول به تنهایی, در مقایسه با نتایج اسکن خون رسانی میوکارد بوده است

● مقدمه:

هدف از این مطالعه، بررسی ارزش تشخیصی تغییرات الکتروکاردیوگرام بدنبال تست دیپیریدامول به تنهایی، در مقایسه با نتایج اسکن خون رسانی میوکارد بوده است.

مواد و روش ها: ۲۲۲ بیمار مورد تست دیپیریدامول و نیز اسکن قلب به روشSPECT قرار گرفتند. یافته های تست دیپیریدامول بر اساس معیارهای الکتروکاردیوگرافیک تفسیر گردید.

● یافته ها:

۱۱% بیماران تست دیپیریدامول غیر طبیعی و ۵۶.۳% آنها اسکن قلب غیر طبیعی داشتند. از ۲۵ مورد تست دیپیریدامول مثبت، ۲۰ نفر اسکن قلب غیرطبیعی داشتند (۸۰%) که ضایعه فیکس به همراه ایسکمی، بیشترین شیوع را در این گروه داشت (۴۴%). در گروه دیپیریدامول منفی، ۴۶.۷% دارای اسکن قلب طبیعی بوده و سایرین درجاتی از اختلال را نشان دادند. در حضور اسکن قلب طبیعی، حدود ۹۴% موارد تست دی پیریدامول نیز طبیعی است ولی در حضور اسکن غیر طبیعی، ۱۶% موارد تست دیپیریدامول مثبت میباشد.

● نتیجه گیری:

تست دیپیریدامول مثبت، اکثرا (۸۰%) با اشکالات خونرسانی در اسکن قلب همراه بوده و با افزایش شدت اختلال، شانس مثبت شدن تست بیشتر می شود. ولی تست دیپیریدامول منفی، وجود بیماری عروق کرونر را بطور قابل اعتمادی رد نمی کند و باید با مطالعات اسکن خونرسانی عضله قلب الزاما تکمیل گردد.

عنوان	فایل
ارزش تست دی پیریدامول به تنهایی، در مقایسه با(Myocardial Perfusion Imaging (MPI در تشخیص بیماریهای عروق کرونر	application/pdf Myocardial Perfusion Imaging.pdf 152 KB	دانلود

عبدالحمید باقری

علیرضا اخوین

رضا علمایی

مژگان خسروی

احمد خسروی