قلب اسلا م در نوار غزه به شدت می تپد

نوار غزه را می گویم که نوار قلب اسلا م شده است اسلا می زیرسلطه و نالا ن, بیماری در راه سلا متی و جولا ن اسلا م در تن مسلمانان خود که میلیاردی هستند, رنج می برد و در لباس خود که عربی است بیگانه می نماید

پروتستانتیسم که به مسیحیت اعتراض کرد، هومانیسم که قدرت را از خدا ربود و به انسان داد و عصر روشنگری که مادیت را بر معنویت ارجحیت بخشید، نظام سلطه‌ای را مستولی ساختند؛ ونمعتااحکم زمینی و این جهانی، بی‌مسوولیت و بی‌محابا و حیوانی با حربه‌های نظامی. پیشرفت‌ها همه فلسفی و علمی و فنی و مادی، پسرفت‌ها همه دینی و اخلا‌قی و وجدانی. شعارها عبارت شدند از <آزادی> و <دموکراسی> و <حقوق بشری> و نهاد‌های امنیتی جهان ساخته شدند از <جامعه ملل> و <سازمان ملل> و <شورای امنیت> و <منشور حقوق بشری> و... همه در راستای مطامع قدرتمندان عالم و همه بهانه‌هایی برای فریب مردمانی از همین عالم. توحش بدوی بدل شد به توحش مدرن و برگشتیم سر خانه اول؛ یعنی دوران بی‌خدایی، دوران قبایلی، دوران نسل‌کشی و خونخواری و... ‌ همین‌جاست که سلطه‌گران عالم کم آورده‌اند؛ از آزادی دم می‌زنند ولی باطوم و گاز اشک‌آور و اگر نشد گلوله بخورد حتی ملت‌های خود می‌دهند. از حقوق بشر می‌گویند ولی زندان‌های مخوف و خانه‌های شکنجه در سرزمین‌های خود و زیرسلطه خود بر پا می‌دارند. از دموکراسی دهان پر می‌کنند ولی با تمامی یک ملت آزادیخواه که دولت دموکراتیک می‌آورند و می‌خواهند در خانه آبا و اجدادی خود بمانند و زندگی کنند، به جنگ برمی‌خیزند و جوانان غیور و مقاوم که هیچ، زنان و کودکان شیرخوار و نوپا و زبان‌بسته، از کوچک و بزرگ، دختر و پسر آنها را با موشک و بمب‌‌های خوشه‌ای و شیمیایی جلوی چشمان پدران و مادران می‌درند و اسم آن را جنایت و خونریزی، قتل‌عام و نسل‌کشی - که خود در قوانین‌شان تعریف کرده‌اند- نه، بلکه <دفاع از خود> می‌گذارند؛ درست مثل دزدانی که به خانه تو هجوم می‌آورند و اگر اعتراض کنی، زن و فرزندان تو را می‌کشند و عمل خود را دفاع از خود می‌دانند.

نوار غزه را می‌گویم که نوار قلب اسلا‌م شده است؛ اسلا‌می زیرسلطه و نالا‌ن، بیماری در راه سلا‌متی و جولا‌ن. اسلا‌م در تن مسلمانان خود که میلیاردی هستند، رنج می‌برد و در لباس خود که عربی است بیگانه می‌نماید. مسلمانانی هستند که در تماشاخانه آشتی ادیان، در سرزمین سلطه‌گران، نمایش صلح‌جویی می‌دهند، جام مستی بلند می‌کنند و در راس بزرگ‌ترین و غنی‌ترین کشورهای اسلا‌می به سوی اربابه خود دست دراز می‌کنند تا جان‌شان و جای‌شان را مثل پیشینیان‌شان از آنها نگیرند؛ آنها که به مجلس آشتی‌کنان با دیگر ادیان می‌روند که با دین و هم‌دینان خود قهرند. ‌

آری سلا‌متی اسلا‌م به تپش ملا‌یم قلب آن بستگی دارد که این روزها به‌شدت می‌تپد. غزه تب دارد. ماه‌هاست محبوس است، گرسنه و تشنه، بی‌دارو و درمان، بی‌نور و بی‌پناه و حالا‌ دژخیمی زشت و کثیف با خنجری آلوده و زهرآگین، از پشت و از جلو، در آرزوی مرگ مقاومت که بی‌شک به گور خواهد برد، نشسته است.

مرتضی کتبی