اولین لبخند فرشته های زندگی

از نخستین روزهای تولد نوزاد، اطرافیان و خصوصا پدر و مادر منتظر شکوفا شدن لبخند نوگل زیبا هستند. اما بهتر است خیلی بی صبر نباشید؛ چرا که از پنجمین هفته است که نوزاد با خندیدن …

از نخستین روزهای تولد نوزاد، اطرافیان و خصوصا پدر و مادر منتظر شکوفا شدن لبخند نوگل زیبا هستند. اما بهتر است خیلی بی صبر نباشید؛ چرا که از پنجمین هفته است که نوزاد با خندیدن توجه شما را به خود جلب می کند.

علاوه بر شور و شعفی که ایجاد می شود، لبخندهای نوزاد در واقع زبان ارتباط او با دیگران نیز محسوب می شود.

به نظر می رسد که نوزاد از ۳ یا ۴هفتگی، با شیفتگی به سخنان مادر گوش می دهد، خیره خیره به او نگاه می کند، دهانش را باز و بسته می کند و گویا علاقمند است که با او صحبت شود. با شنیدن کلام و آواز مادر، او هم برای سخن گفتن تقلا می کند و آغون آغون می کند.

از شش هفتگی، وقتی به کارهای کودک رسیدگی می شود، او هم لبخند می زند. این خنده های واقعی با افزایش نگاه و بیان آواها، دوبرابر می شود. در واقع خنده های کودک به این دلیل واقعی گفته می شود که با «لبخندهای فرشته گونه» که نمایانگر انگیزش های درونی نوزاد است و معمولا زمانی که چشمانش بسته است دیده می شود، فرق دارد. گفته می شود که نیمی از بچه هایی که به موقع دنیا آمده اند، بین یک تا دو ماهگی به محرک های اطراف با لبخند پاسخ می دهند. لبخندها با دیدن، تماس بدنی و احساس تنفس مادر بروز می کند.

خنده های کودک نمایانگر یک سری احساسات از خوشحالی تا نگرانی، سلام تا تشکر و ... است. در این مرحله، رفتارهای مادر می تواند تاثیرگذار و تغییردهنده باشد و مادر خود را با برداشت های خاصی که از فرزند خود دارد، وفق می دهد. به عنوان مثال صدای بلند و تیز، آرام می شود و حرکات صورت جای خود را به حالاتی پایدارتر می دهد. در نتیجه کودک نیز رفتار و عکس العمل خود در نگاه کردن، حرکات سر و... را تغییر می دهد.

مریم سادات کاظمی