قصه های لچك و ترنج

«پوشاندن سر» ـ البته به غیر از فرار از سرما و ضربات احتمالی و اتفاقاتی كه جنسیت سرش نمی شود ـ یكی از موارد خاص خانم هاست

«پوشاندن سر» ـ البته به غیر از فرار از سرما و ضربات احتمالی و اتفاقاتی كه جنسیت سرش نمی‌‌شود ـ یكی از موارد خاص خانم‌هاست.

این قضیه خیلی هم ربطی به مسلمان شدن ما ایرانی‌ها ندارد، چون شواهد نشان می‌دهد بانوان ایران باستان هم «سركردنی‌هایی» داشته‌اند.

البته ورود اسلام موجب شد این امر به عنوان یك تكلیف شرعی و به نام «حجاب» پررنگ‌تر شود. از آن‌جایی كه هر چیزی كه ربطی به خانم‌ها داشته باشد، حتما تنوع و زیبایی‌ خاص خودش را پیدا می‌كند، در مورد سركردنی‌ها هم همین‌قاعده برقرار است.

● روسری ها

روسری که توضیح نمی‌خواهد! یک پارچهٔ چهارگوش است که از روی قطر تا می‌شود و به صورت مثلثی سر می‌کنند. محض اطلاع آقایانی که نمی‌دانند چرا آن را تا می‌کنیم و مثلا از اول، سه گوشش را تهیه نمی‌کنیم، باید بگوییم که لبهٔ تا شده، بهتر روی سر می‌ایستد و تا نمی‌خورد.

تنوع طرح‌های روسری بی‌حد است و از طرح‌های هندسی و حروف انگلیسی و عکس میکی‌موس گرفته تا گل‌دوزی‌های سنتی و طرح‌های بته‌جقه‌اش وجود دارد. معمولا در سه اندازهٔ ۱۱۰، ۹۰ و ۷۰ سانتی‌متری‌ پیدا می‌شود. البته هر چه می‌گذرد، اندازه‌ها آب می‌روند و دیگر کمتر جایی می‌توانید روسری ۱۱۰سانتی پیدا کنید.

به جایش مغازه‌ها پر است از دستمال‌سرهای ۵۰ سانتی! روسری‌های نخی تقریبا بهترین جنس را دارند؛ خنک هستند و لیز هم نمی‌خورند. تازگی‌ها هم روسری‌های ساتن زیاد شده‌اند که فقط با کمک چسب دوقلو ممکن است بتوانید روی سرتان نگهش دارید!

● برای بستن روسری چند راه وجود دارد

▪ گره: در عهد عتیق (یعنی ۱۵ سال پیش) که روسری‌ها چیزی حدود ۱۵۰سانتی‌متر عرض داشتند، گره، روش کارآمدی برای بستن روسری بود. اما گره زدن روسری‌های فسقلی هر چه باشد، دردی از حفظ حجاب درمان نمی‌کند. مگر این که یقهٔ لباس‌تان تا بیخ گلویتان را پوشانده باشد!

▪ گیره: این گیره می‌تواند همین گیره‌های کوچک مخصوص روسری باشد یا سنجاق قفلی و یا سوزن ته‌گرد. کافی است دو سمت روسری را زیر گلویتان با گیره از زیر به هم وصل کنید. اگر بخواهید روسری‌تان را مدل لبنانی‌ها ببندید، یکی از رشته‌های روسری را از کنار صورت ادامه دهید و با سوزن به لبهٔ روسری وصل کنید. نترسید! سوزنش در صورتتان فرو نمی‌رود! این کار دو فایده دارد: اول این که با این روش زیر گلو هم پوشیده می‌شود، دوم این که خوش‌تیپ می‌شوید!

● شال

شال هم از آن چیزهایی است که تلویزیون مد کرد! قبل از این که در تمام سریال‌ها خانم‌ها روی روسری‌شان یک شال هم بیندازند، کمتر کسی سراغ شال می‌رفت. چون هم سر کردنش سخت است و هم لبه‌هایش خوب نمی‌ایستد. با این همه الان بازار پر است از انواع شال‌ها .به هر حال اگر طرح‌ها و رنگ‌های متنوع شال‌ها چشم شما را گرفت و دوست داشتید سرتان کنید، این توصیه‌ها به دردتان می‌خورند:

اگر بخواهید شال را محکم دور سرتان بپیچید، لبهٔ پارچه بد می‌ایستد. برای درست کردن جلوی آن می‌توانید یک باریکه از مقوا یا طلق (شبیه آن قطعه طلق‌هایی که لای یقهٔ پیراهن‌های مردانه هست) ببرید و بگذارید لای تای شال. شال را طوری سرتان کنید که طلق یا مقوا درست بالای سرتان قرار بگیرد. این طوری لبهٔ شال توپ توپ می‌ایستد و هیچی‌اش هم نمی‌شود!

یک راه ابتکاری دیگر هم این است که شال را درست عین روسری سرتان کنید! شال را از یک سمت آن به صورت سه‌گوش تا کنید (انگار که مربعی بیش نیست!) بعد آن را از قسمت تا شده، درست عین روسری سر کنید و دو سر آن را با گیره محکم کنید. حالا می‌توانید ادامهٔ آن را دور سرتان بپیچید!

● مقنعه

مقنعه در سال‌های اول انقلاب رایج شد. قبل از آن، همه از همان روسری‌های بزرگ ساده سر می‌کردند. اما خوبی مقنعه این بود که تا زیر سینه را می‌پوشاند و ضمنا شل هم نمی‌شد.در حال حاضر مقنعه بیشتر پوشش دانش‌آموزها و دانشجوها و معلم‌ها و کارمندهاست و انواع آن در بازار موجود است.

▪ مقنعه ساده: دو نوعش هست؛ دوخته و ندوخته! منظور از ندوخته، مقنعه‌هایی هستند که تکهٔ مثلثی بالای سرشان به مقنعه دوخته نشده و خودتان باید آن را به داخل تا کنید. خوبی دوخته شده‌ها این است که دیگر لازم نیست صبح به صبح برای مرتب کردن‌شان نیم ساعت با مقنعه کشتی بگیرید. ولی ندوخته‌ها روی سر بهتر می‌ایستند.

▪ مقنعه چانه‌دار: از اول، مقنعهٔ چانه‌دار هم مد بود. مزیتش هم که معلوم است: چانه دارد و در نتیجه زیر چانه را می‌پوشاند!

▪ مقنعه پفی: همان‌ مقنعه‌های سادهٔ دوخته است که در لبهٔ بالای سر مقنعه، یک تکه ابر لای پارچه دوخته‌اند. این طوری هم نیاز به کلنجار رفتن با لبه‌های مقنعه نیست و هم لبه‌اش صاف و مرتب می‌ایستد.

▪ جنس مقنعه: معمولا با دو جنس پارچه، مقنعه می‌دوزند: کرپ و نخی. مقنعه‌های کرپ به خاطر سنگینی پارچه‌شان روی شانه می‌افتند و کمی رسمی‌تر و شیک‌تر هستند (مقنعه مجری‌های تلویزیون از این جنس هستند). مقنعه‌های نخی هم برای تیپ دانش‌آموزی، دانشجویی هستند و البته راحت‌تر هم می‌شود روی سر نگهشان داشت.

مقنعه‌های نخی بازار۷۰ جور کیفیت دارند و اگر در شناخت پارچه حرفه‌ای نباشید ممکن است بعد از اولین شست‌وشو مجبور شوید یک مقنعهٔ نو بخرید. اما اگر جنس خوبش را خریده باشید می‌توانید تا چندین سال سرتان کنید و حالش را ببرید!

● انواع چادر

قبلا در سبك زندگی شماره۹ مفصل در مورد انواع چادر برای‌تان حرف زدیم. این فقط اشاره‌ای كوتاه به چادرهای امروزی است

▪ چادرهای چرخی

قدیمی‌ترین نوع چادر است كه معمولا برای آدم‌هایی با قد متوسط، با ۵/۴ متر پارچه (یك قواره) می‌شود یك چادر دوخت. پارچه را طوری برش می‌زنند كه قسمت تركی‌اش (بخشی كه احتیاج به دوخت ندارد) بیفتد بالای چادر. طرح و رنگ آن، بستگی به زمانه دارد و نوع استفاده.

▪ چادر ایرانی- ملی

از مدل‌های ابتكاری چادر است كه یك دبیر فیزیك كه خدا خیرش بدهد، خلق كرد! خوبی این نوع چادر، این است كه دست‌ها آزاد هستند. یعنی برای نگه داشتن چادر و جمع‌وجور كردنش احتیاجی به درگیر بودن دست‌ها نیست. این مدل، یك چادر آستین‌دار است كه از جلو با دگمه یا زیپ بسته شده. همه‌گیر شدن این چادرها در مدت زمان كوتاهی نشان داد كه چقدر خانم‌ها در مورد استفاده از دست‌ها هنگام سركردن چادر، مشكل داشتند.

تنها چیزی كه می‌تواند حس زیبایی‌شناسی شما را نشان دهد، انتخاب روسری یا مقنعه‌ای است كه زیر چادر سرتان می‌كنید، چون فقط مقنعه یا روسری شما مشخص است.كاركرد این نوع چادر، در خرید، رانندگی، و حمل و نقل از هر نوعش (از جزوه و كتاب گرفته تا بچه) مشخص می‌شود.

▪ چادر عربی

اولین چادر متفاوت برای ما ایرانی‌ها، سوغات مكه و كربلا است. ضمنا اولین نمود تضاد فكری بعضی دخترها با خانواده‌های دارای فكر سنتی است. همین هم باعث رایج شدن این نوع چادر شد، چون هم چادر بود، هم راحت بود، هم یك جورهایی زیبا بود و متفاوت. پس همه را راضی می‌كرد. این روزها با ورود مدل‌های جدید و راحت به بازار، حضورش كم‌رنگ شده.

▪ چادر شیشه‌ای یا مجلسی

بیشتر، جنبهٔ تشریفاتی دارد و كاركرد پوشش بر ایشان صدق نمی‌كند. معمولا توری و حریر است و برای مراسم خاصی مثل جشن‌ها و ختم‌ها استفاده می‌شود؛ آن هم نه برای هم‌سن و سال‌های ما. این چادرها را سر مادرها و مادربزرگ‌ها پیدا می‌كنید.

▪ چادر دانشجویی

به نظر همان چادر معمولی است با دو تا سوراخ برای بیرون آوردن دست‌ها. البته الگوی مخصوص دارد. (با سوراخ كردن چادر چرخی‌تان نمی‌توانید به یك چادر دانشجویی برسید! حتما خیاط می‌خواهد.) فرق آن با چادر ملی، این است كه باید حواستان به چیزی كه زیر چادر می‌پوشید هم باشد، چون جلویش بسته نیست.

---