روش هـای مـهـار خـشـم کـودک

خشم یکی از احساسات طبیعی انسان است و هرکس درجه هایی از آن را دارد اما کودکان باید از ابتدایی‌ترین مراحل تربیتی‌شان یاد بگیرند چطور این احساس سرکش را مهار کنند...
در گذشته والدین …

خشم یکی از احساسات طبیعی انسان است و هرکس درجه هایی از آن را دارد اما کودکان باید از ابتدایی‌ترین مراحل تربیتی‌شان یاد بگیرند چطور این احساس سرکش را مهار کنند...

در گذشته والدین با دیدن این رفتار‌ها در فرزندشان او را تنبیه می‌کردند یا از او می‌خواستند برود یک بالش را بزند! اما امروزه تکنیک‌های مفیدی برای کنترل خشم توصیه می‌شود:

کودکان ۵-۳ ساله

وقتی فرزندتان خشمگین شد، یک ظرف حباب درست کن به او بدهید. لازمه حباب درست‌کردن، تمرکز بر تنفس است.

تنفس آرام و شمرده، احساسات خروشان کودک را آرام می‌کند. به مدت چند هفته روزی یک دقیقه با فرزندتان حباب درست کنید؛ بعد از اینکه حباب درست کردن را یاد گرفت، از او بخواهید با کمک‌گرفتن از قوه تخیلش، حباب‌های متفاوتی درست کند. لطافت حباب‌ها و تلاش برای ساخت آنها روحیه کودک را آرام‌تر می‌کند.

کودکان ۸-۶ ساله

با پایان دوره خردسالی، کودک یاد می‌گیرد افکار خود را مدیریت کند و حتی تغییر دهد. ابتدا با حوصله به او کمک کنید محرک‌های خشمش را بشناسد؛ مثلا ممکن است هنگامی که کسی او را هل می‌دهد یا با عنوان زشتی صدایش می‌زند یا مسخره‌اش می‌کند، عصبانی شود. به او یاد دهید چطور بر خشمش غلبه کند و به او بفهمانید در برخوردهای اجتماعی‌اش باید صبور باشد و قبل از هر اقدامی، نفسی عمیق بکشد و اگر می‌تواند چند قدم از آنچه عصبانی‌اش کرده فاصله بگیرد؛ در دل جمله‌های آرام‌کننده تکرار کند مثل: «از پسش بر میام» یا «مهم نیست». در نهایت هم رفتار‌های عاقلانه و مودبانه را به او آموزش دهید مثلا «این توپ منه، لطفا پسش بده» یا «چه حرف زشتی زدی، من این طوری حرف نمی‌زنم». به او یاد بدهید قرار نیست کسی با خشونت بیشتر برنده شود.

علایم جسمی عصبانیت را به او بیاموزید. به فرزندتان بگویید هر وقت کسی عصبانی می‌شود، بلندتر حرف می‌زند، صورتش قرمز می‌شود، دست‌هایش را هنگام صحبت به شدت تکان می‌دهد، ضربان قلبش بالا می‌رود، اخم می‌کند، دهانش خشک می‌‌شود و تندتند نفس می‌کشد، سپس از او بخواهید اگر این علایم را در خودش دید، یاد توصیه‌های شما بیفتد.

کودکان ۱۲-۹ ساله

به فرزندتان بیاموزید قبل از هر کاری به خصوص واکنش‌های خشمگینانه، فکر کند. این بار که فرزندتان با یکی از همسالانش دعوایش شد، بگذارید تا هرجا که می‌خواهد پیش برود سپس از او بپرسید: «دعوایت را کردی، عصبانیتت را نشان دادی؟ نتیجه چه شد؟ مشکلتان حل شد؟ برای حل این ناآرامی‌ها چه کار می‌خواهی بکنی؟ اگر دوباره دعوایت شد هم می‌خواهی همین رفتار‌های زشت را داشته باشی؟»

منبع: Parents

ترجمه: یاسمین ثریا