باید بجنگیم

برانكو ایوانكوویچ روزهای سختی را از سر می گذراند خیلی ها هستند كه می گویند او اگر كمی شجاع تر بود به مكزیك نمی باختیم سر مربی تیم ملی را در گوشه ای از كمپ تمرینی فردریش هافن یافتیم و با او درباره تیم ملی و بازی آینده گفت وگو كردیم

● گفت وگو با برانكو و علی دایی

برانكو ایوانكوویچ روزهای سختی را از سر می گذراند. خیلی ها هستند كه می گویند او اگر كمی شجاع تر بود به مكزیك نمی باختیم. سر مربی تیم ملی را در گوشه ای از كمپ تمرینی فردریش هافن یافتیم و با او درباره تیم ملی و بازی آینده گفت وگو كردیم.

▪ دوست داریم بدانیم آخرین وضعیت تیم ملی چطور است. می دانید وضعیت روحی و روانی تیم چطور است؟

بعد از باخت به مكزیك حالا باید فقط به پرتغال فكر كنیم و باید برای این بازی آماده شویم. از نظر وضعیت جسمانی فقط ستار است كه قطعاً با ما نخواهد بود. ستار دوشنبه به ایران برمی گردد و تحت عمل جراحی قرار می گیرد. نویدكیا هم به ما ملحق شده و با ما تمرین می كند. كریمی گهگاهی درد دارد. این هم به خاطر آسیب دیدگی قبلی است. گاهی درد می كشد و گاهی خوب است، اما به هر حال برای او مشكلی نیست.

▪ نویدكیا تمرین داشته یا نه؟

او به خاطر فینال جام حذفی تمرین كرده و بعد از آن هم بدنسازی را دنبال كرده است.

▪ اما ستار چپ بود، چرا نویدكیا را جایگزین او كردید؟

چون مهرزاد معدنچی توانایی بازی در سمت چپ را دارد نویدكیا را به خط میانی اضافه كردیم.

▪ مصدومیت دایی؟

بعد از برخورد با آندو احساس ناراحتی كرد. این جور آسیب دیدگی ها خیلی مشخص نیست. از یك تا ۵ روز طول می كشد تا بهبودی حاصل شود.

▪ از ایران خبر می رسد كه مطبوعات نوشته اند میرزاپور بازی بعدی نیست.

كی گفته؟

▪ مطبوعات و رسانه ها...

خوب من كه نگفتم، خودتان می گویید مطبوعات... درست است كه میرزاپور اشتباه كرد، اما بازیكنان دیگری هم بودند كه اشتباه كنند. پس چرا در مورد آنها این چیزها سئوال نمی شود. اشتباه همیشه هست.

▪ پس ابراهیم بازی می كند...

روز بازی معلوم می شود.

▪ نمی توانم از بازی مكزیك یاد نكنم. مربی حریف در نیمه دوم تعویض كرد و بازی را در دست گرفت، اما شما كاری نكردید. این مهمترین انتقادی است كه در مورد شما وجود دارد. نمی خواهید از خودتان دفاع كنید؟

چرا باید دفاع كنم. مگر مكزیكی ها شانسی روی دروازه ما ایجاد كردند! ما روی اشتباهاتمان تسلیم شدیم.

▪ ولی آنها نیمه دوم را فشار آوردند و همین فشار باعث شد كه ما اشتباه كنیم...

درست است، اما نیمه اول خوب بودیم. یادتان باشد كه مكزیك تیم چهارم دنیا است. آنها دو ماه است كه در اردوی مستمر به سر می برند اما اردوی ما ۲ هفته بیشتر نبود. تازه كلی بازیكن مصدوم هم داشتیم. این موضوع باعث شد كه ما از نظر فیزیكی ضعیف شویم.

▪ این موضوع را در كنفرانس خبری هم گفتید، اما خوب شما هم می توانستید ۲ ماه اردو بگذارید.

امكانش نبود. نمی دانم چرا این سئوال از من می شود!

▪ كاملاً طبیعی است، بعد از صعود به جام جهانی شما برنامه آماده سازی را تهیه كردید. شما چقدر اردو خواستید، یك ماه، ۲ ماه یا ۲ هفته؟

تقویم مسابقات باشگاهی، جام حذفی و جام باشگاه های آسیا جوری بود كه فكر می كنم راه حل دیگری وجود نداشت. از صباباتری خواستیم كه ملی پوشان را در اختیار ما بگذارد اما آنها گفتند نمی شود. پرسپولیس را هم كه خودتان می دانید...

▪ اما پرسپولیس فقط یك روز دیرتر از بقیه بازیكنانش را داد. یعنی عامل اصلی، غیبت دو روزه معدنچی و كاظمیان بود؟

به هر حال بی تاثیر نبود. شما مكزیك را ببینید كه در جام باشگاه های آمریكای لاتین و سه هفته آخر لیگ را بدون ملی پوشان پشت سر گذاشتند.

▪ درباره بازی با پرتغال حرف بزنید.

درباره كدام بخش اش؟

▪ درباره اینكه ما چقدر شانس داریم...

ما توانایی رقابت با هر تیمی را داریم اما باید بگویم كه شانس پرتغال از ما بیشتر است.

▪ چرا؟

به هر حال روی كاغذ آنها وضع بهتری دارند و نایب قهرمان اروپا هستند.

▪ یعنی از پیش بازنده اید؟

من كی چنین چیزی گفتم. می خواهید حرف توی دهان من بگذارید.

▪ یعنی شما با انگیزه برد به زمین می روید یا اینكه شانسی برای خودتان قائل نیستید و روحیه برد ندارید؟

هیچ تیمی در دنیا نیست كه برای برد به زمین نرود. آنها هم همین طور هستند. به اسم ها توجه كنید: پائولتا، دكو، رونالدو، فیگو و...

▪ بله بازیكنان خوبی دارند.

خوب نیستند، عالی اند. با وجود این، این بازی سرنوشت ما را مشخص می كند و ما با تمام وجود به میدان خواهیم رفت.

▪ مطبوعات در ایران انتقاد می كنند و بعضی از این انتقادات هم منصفانه نیست. واكنش شما در برابر این انتقادها چیست؟

به هر حال ما باخته ایم و طبیعی است كه انتقاد شود. اما در ایران وقتی می بریم هم انتقاد می شود. ببینید كه رسانه های خارجی چطور از بازی ما تعریف كرده اند، با وجود اینكه ما بازی را باختیم.

▪ چند درصد شانس صعود داریم؟

درصدی وجود ندارد، باید بجنگیم.

● دایی:دوست دارم گل بزنم اما

آرزویم این نیست

هتل كرونه (Krone) محل استقرار تیم ملی دژی استوار و نفوذ ناپذیر برای خبرنگاران سمج ایرانی است و برخلاف همیشه دسترسی به بازیكنان برای تهیه خبر و گزارش با مشكل مواجه شده است. ساختمان هتل شامل دو ساختمان و یك حیاط بین این دو است و پای ورودی هر دو ساختمان نگهبانان ویژه ای برای كنترل رفت و آمد افراد ایستاده اند.

اما با وجود این كنترل شدید تعدادی از مسافران مقیم هتل این شانس را دارند كه با ملی پوشان ایران حرف بزنند. مسافرانی كه بعضی از آنها از دوستان نزدیك بعضی از بازیكنان محسوب می شوند و با یك اشاره رفقا را از طبقات بالا به حیاط خلوت دعوت می كنند.

پس از باخت به مكزیك، علی دایی بیش از بقیه به حیاط خلوت دعوت شده تا در این مورد حرف بزند. همان قدر كه در تهران، كاپیتان سوژه اهالی مطبوعات شده و با تیترهای پر سروصدا مهمان صفحه اول روزنامه ها است، در فردریش هافن هم خیلی ها دوست دارند كه از واكنش های دایی چیز دندان گیری به دست آورند. معدودی از خبرنگاران موفق شده اند كه برای دقایقی دایی را به حرف بكشند، اما جالب ترین مصاحبه، مربوط به گفت وگوی تلویزیونی عادل فردوسی پور با دایی بود.

كاپیتان در این گفت وگو از عملكرد خودش در برابر مكزیك دفاع كرد و گفت: «وقتی موقعیت نصیب من نشده چطور می توانستم گل بزنم.»

این گفت وگو در شرایطی انجام شد كه تعدادی از مسافران ایرانی هتل و برخی از رفقای دایی كه مقیم آمریكا هستند در صحنه حاضر بودند. آنها یكی از صحنه های نادر زندگی دایی را هم دیدند، درست وقتی كه دایی در گفت وگو با یكی از خبرنگاران مطبوعات از فرط ناراحتی خون به صورتش دوید و خیلی خودش را كنترل كرد كه زیر گریه نزند. مهمانان هتل حیرت زده لحظه ای را دیدند كه لب های كاپیتان می لرزید و بغض مانع از حرف زدن او می شد. این حالت وقتی به او دست داد كه به او گفتند: «می گویند دایی آرزویش این است كه در جام جهانی گل بزند.» دایی لحظه ای بعد منقلب شد و گفت كه دوست دارد گل بزند اما آرزویش این نیست. این تغییر احوال باعث شد كه بعضی از حاضران در حیاط هتل او را در آغوش بگیرند و مدام به او یادآوری كنند كه قهرمان است.

دایی كمی خودش را جمع و جور كرد و گفت: «به این حرف ها عادت كرده ام. وقتی تیم می برد، پیروزی مال كسان دیگر است اما وقتی می بازیم می گویند دایی... دایی.»

موضوع مصدومیت او هم یكی از مهمترین مباحث خبری این روزها است. وقتی فردای بازی ایران و مكزیك اعلام شد كه دایی در برابر پرتغال بازی نمی كند پیش داوری ها این بود كه این مصدومیت بهانه ای برای بازی ندادن به دایی و خواباندن سر و صداهای تهران و آلمان است. اما دایی در تمرین سه شنبه و چهارشنبه حضور پیدا كرد و پا به پای بقیه هم دوید تا شایعات مربوط به بازی نكردن او با تردید مواجه شود.

برانكو هم در مورد دایی گفت كه وضعیت جسمی او بعداً مشخص می شود اما بعضی از حرف های در گوشی حاكی از این بود كه نیروی بیرون از كادر فنی تیم ملی می خواهد كه دایی از تركیب بازی در برابر پرتغال بیرون باشد.

در محل تمرین تیم ملی در فردریش هافن هم رفتارهای متناقضی با دایی از سوی ایرانیان مقیم اروپا و آمریكا دیده شد. بعضی از تماشاگران سعی می كردند ناراحتی شان را از نحوه بازی كاپیتان در برابر مكزیك به خبرنگاران منعكس كنند و در عوض تعدادی از هواداران هم بودند كه پیراهن تیم ملی را برای گرفتن امضا پیش دایی می بردند و دوست داشتند كه شماره ۱۰ دستی به سر و روی بچه هایشان بكشد. دایی در پایان تمرین قویاً اعلام كرد كه آماده است و هیچ دردی در پشتش احساس نمی كند. با این ترتیب باید منتظر بازی ایران و پرتغال ماند و دید كه برانكو نهایتاً به كدام جهت در چیدن تركیب تیم ملی خواهد چرخید. اگر میرزاپور و دایی در تركیب قرار نگیرند معلوم می شود كه فشارهای اعمال شده از تهران كار خودش را كرده و مربی را تحت تاثیر قرارداده است و اگر این دو در میدان حاضر شوند آن وقت می شود به دو موضوع فكر كرد؛ یكی اینكه این دو برای اعاده حیثیت از تمام وجود مایه بگذارند و اشتباهاتشان را جبران كنند. اما اگر در بازی پرتغال در بر همان پاشنه بچرخد معلوم نیست چه بلایی سر این دو نفر و البته برانكو خواهد آمد.