مصاحبه فركی پس از جام جهانی

بعد از پایان رقابت های جام جهانی تمام اعضای كادر فنی تیم ملی ایران ترجیح دادند تا مدتی كمتر در دسترس باشند برانكو كه اصلاً به ایران نیامد و حسین فركی كه نفر دوم كادر فنی ایران محسوب می شد معلوم نبود كجاست

بعد از پایان رقابت های جام جهانی تمام اعضای كادر فنی تیم ملی ایران ترجیح دادند تا مدتی كمتر در دسترس باشند. برانكو كه اصلاً به ایران نیامد و حسین فركی كه نفر دوم كادر فنی ایران محسوب می شد معلوم نبود كجاست. كسی موفق نمی شد او را پیدا كند تا اینكه فركی دیروز در مصاحبه به تشریح عملكرد تیم ملی و مربیانش در جام جهانی پرداخت. در این سال ها همیشه فركی یكی از افراد ثابت و تغییرناپذیر نیمكت ذخیره های تیم ملی بوده. مربیان زیادی از پورحیدری گرفته تا برانكو آمدند و رفتند اما فركی از جایش تكان نخورد به نحوی كه نمی توانیم نیمكت ایران را بدون فركی تصور كنیم. با این حال به نظر می رسد داستان فركی و نیمكت تیم ملی به پایان رسیده و جام جهانی ۲۰۰۶ آخرین مسابقاتی بود كه این بازیكن سابق تیم ملی را در جمع كادر فنی تیم ملی می دیدیم.

● نتایج قابل پیش بینی بود

فركی در ابتدا در مورد نتایج ایران در جام جهانی توضیح داد: « نتایجی كه در جام جهانی كسب شد قابل پیش بینی بود. می توانستیم پیش بینی كنیم كه مقابل مكزیك و پرتغال شانسی نداریم. هر چند كه می توانستیم آنگولا را شكست دهیم. به شهادت همه مردم و كارشناسان برابر مكزیك در نیمه نخست تیم برتر بودیم. اما در بین دو نیمه هیچ اتفاقی نیفتاد كه ما آن را دلیلی برای بد بازی كردن تیم بنامیم.

در رختكن تیم ملی هیچ كسی به غیر از بازیكنان و مسئولان حضور نداشت و بازیكنان بهترین شاهد هستند. اگر می خواهید اخبار واقعی را دریافت كنید با بازیكنان صحبت كنید. در بین دو نیمه به بازیكنان گفتیم كه ما امیدوار به پیروزی هستیم و این مكزیك تیمی نیست كه بتواند ما را شكست دهد. ما با این تفكر وارد نیمه دوم شدیم.»

● تیم مشكل بدنی داشت

مربی تیم ملی یكی از دلایل اصلی ناكامی تیم ملی در جام جهانی به ویژه نیمه دوم بازی با مكزیك را عدم آمادگی بدنی بازیكنان می داند:

پس از شكست نیمه دوم دیدار برابر مكزیك را ارزیابی كردیم و متوجه شدیم توانایی آمادگی بازیكنان یكسان نبود. به همین دلیل حركت تیمی ما كند شد و نتوانستیم پس از حضور دو بازیكن سرعتی مكزیك، تیم خود را از فشار خارج كنیم.

اگر ارزیابی داشته باشید در مقایسه بازیكنانی كه از ابتدا در اردو بودند و بازیكنانی كه از اردوی تهران به ما پیوستند، متوجه می شوید كه عملكرد آنها با یكدیگر قابل مقایسه نبوده است. ضمن آن كه بعضی از بازیكنانی كه در اردوی تهران به ما اضافه شدند مصدوم بودند و از شرایط آمادگی به دور. همچنین ما زمان كافی برای همه مجموعه در اختیار نداشتیم.

همچنین مربی تیم ملی معتقد است كه مشكلات تیم به لحاظ فكری یكی دیگر از بزرگترین دلایلی بوده كه تیم ملی موفق به نتیجه گیری در جام جهانی نشده است.

● دلیل تعویض نكردن دایی

یكی از انتقادهایی كه از كادر فنی گرفته می شود تعویض نكردن دایی در بازی با مكزیك است.

فركی تعویض بازیكنان را از اختیارات مسلم سرمربی هر تیم عنوان كرد و گفت: در این مدت در ایران نبودم اما، اخبار جام جهانی را دنبال می كردم. می دانم كه صحبت های زیادی درباره تعویض بازیكنان در ایران مطرح شد، باید بپذیریم كه سرمربی اعتقادات خود را دارد و این مربی است كه در طول بازی بر اساس روند دیدار تصمیم می گیرد. برانكو اعتقاد داشت كه سه تعویض در بازی با مكزیك انجام شود. این كه مردم بر روی تعویض دایی تاكید داشتند را می پذیرم اما، برانكو دلایل خودش را برای تعویض نكردن دایی داشت. در نیمه دوم به برانكو گفتم كه دایی را تعویض كند اما برانكو معتقد بود با توجه به حملات مكزیك تیم ما به یك سرزن نیاز دارد. این تصمیم برانكو بود و او معتقد بود كه تصمیمش درست است.

● به برانكو مشاوره می دادیم

عده ای معتقدند كه كادر فنی تیم ملی ایران در حد جام جهانی نبوده و دستیاران برانكو نتوانستند در طول مسابقات مشاوران خوبی برای او باشند. حسین فركی كه دستیار اول سرمربی تیم ملی ایران محسوب می شد نظری خلاف این دارد.

من، سجادی و شاهرخی هر آنچه كه به نظرمان می آمد را به برانكو انتقال می دادیم، هیچ گاه این طور نبود كه برانكو مستقیماً تصمیم بگیرد. هر چند كه من بارها با او درباره تعویض بعضی بازیكنان صحبت می كردم اما خود او بود كه مسئول اصلی درباره تعویض و تغییر بازیكنان بود و آن حق مسلم سرمربی است و من هم به این مسئله اعتقاد دارم و فكر می كنم كه همه مربیان به این مسئله اعتقاد دارند. نمی خواهم بگویم كه من به او گفتم و او انجام نداد. ولی من با وی مشورت می كردم اما، برانكو تصمیم گیرنده نهایی بود.

● دفاع از برانكو و دادكان

بخش دیگر صحبت های حسین فركی به دفاع جانانه او از برانكو و دادكان اختصاص دارد. او معتقد است در مورد برانكو ما خوش استقبال و بد بدرقه هستیم.

نه تنها درباره برانكو بلكه درباره بسیاری از مسئولان و روسای فدراسیون این چنین بودیم. ما برخورد درستی را هنگام خداحافظی با این افراد نداشتیم. این كه او با فوتبال ما برانكو شد یا نه نمی تواند اظهارنظر درستی باشد. برانكو تنها با كادر فنی خداحافظی كرد و با هیچ یك از بازیكنان خداحافظی نكرد. متاسفانه برانكو با خاطره بسیار بدی از فوتبال ما جدا شد.

وی افزود: «پس از صعود ما به جام جهانی جوی كه علیه كادر فنی به وجود آمد به هیچ وجه صحیح نبود. زمانی كه برای سفر به آلمان در هواپیما نشسته بودیم برانكو در جمع چهار نفره خودمان گفت كه هم اكنون مطمئن شدم كه مربی تیم ملی ایران در جام جهانی هستم و با توجه به جوی كه در فوتبال ایران بود هیچ امیدی برای مربیگری ایران در جام جهانی نداشتم. آیا مربی ای با چنین افكار مشغولی می تواند با تیم نتایج خوبی كسب كند؟

فركی در ادامه دفاع از برانكو دفاع از دادكان را هم در دستور كار خود قرار داد: «برانكو كه یك آدم خارجی بود اما، چرا با مدیران داخلی خود چنین برخوردی می كنیم. چرا باید این گونه با دادكان رفتار می شد. معتقدم اگر من واقعیت ها را درباره دادكان نگویم، خیانت كار هستم. همه انسان ها نقاط ضعف و قوتی دارند و هیچ كس نمی تواند بگوید كه انسان كاملی است و دادكان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیست. اما به اعتقاد من او بیش از توانش برای فوتبال ایران زحمت كشید. فكر می كنم به دلیل خدمتی كه او برای فوتبال ایران كرد، نباید چنین برخوردی را با او انجام می دادیم. دادكان كسی بود كه هم مسلمان بودنش، هم مدیر بودنش، دانشگاهی بودنش، اهل خانواده فوتبال و معرفت و مرامش برای همه ثابت شده بود.»

●از یك كارگر كمتر حقوق گرفته ام

وقتی كه فركی بدین صورت از برانكو و دادكان دفاع می كند معلوم است دفاع از خودش را به خوبی بلد است.

«چند روز پیش از دوستانم شنیدم كه در یكی دو روزنامه نوشته اند كه فركی موبایلش را خاموش كرده و چرا از آلمان به كشور دیگری سفر كرده است، متاسفانه آنها با ما به گونه ای رفتار می كنند كه گویا فراری هستیم و مرتكب جرمی شده ایم. من هشت سال تمام وقتم را برای تیم ملی گذاشتم، آیا حق نداشتم هشت روز را نیز با خانواده ام به سفر بروم. می خواهم بگویم كه از هیچ چیز فراری نیستم و هنوز هم به عشق مردم خدمت می كنم. این كه آقایان می گویند پاداش های میلیونی از فدراسیون فوتبال گرفته ایم، باید این مسئله را اثبات كنند. اگر جمع هشت سال حضورم را در تیم ملی محاسبه كنند متوجه خواهند شد كه ما از یك كارگر ساده روزمزد هم كمتر حقوق دریافت كرده ایم. در مقابل بعضی از همكاران ما در فوتبال كشور بابت باخت تیم باشگاهی شان برای هر بازی پنج میلیون تومان درآمد داشتند. آیا رفتن من به مسافرت خانوادگی گناه است؟»

وی افزود: این دو سه نشریه مدام نوشتند كه هشت سال است فركی مربی تیم ملی است و مردم از حضور او در تیم ملی ناراضی اند اما فكر می كنم مردمی كه آنها می بینند با مردمی كه ما می بینیم متفاوت هستند. اگر می خواهید مردم واقعی را ببینید می توانید به همراه من به خیابان بیایید، آنها در این هشت سال كوچكترین بی احترامی به فركی نكردند.

● تعویض مربی درست نبود

فركی در پاسخ به این سئوال كه برخی تغییر سرمربی پس از صعود به جام جهانی را راه درستی می دانستند، گفت: «كار صحیحی نبود، ما اگر حتی بهترین مربی دنیا را می آوردیم هیچ تضمینی نبود كه بتوانیم به مرحله بعد صعود كنیم، متاسفانه پیش از جام جهانی افكار عمومی به بیراهه رفته بود و بالاترین سطح توقع ایجاد شده بود، مشكل ما و تیم های بزرگ دنیا، مربی نیست.

پس از صعود به جام جهانی، برایمان قابل پیش بینی بود كه هر روز فشار بیشتری را متحمل می شویم و این مسئله از رفتن به مجلس و اختلافات با سازمان تربیت بدنی مشخص بود. متاسفانه آنها حتی اجازه ندادند سوت پایان بازی ایران و آنگولا زده شود و به محض پایان بازی، همه خصومت ها و مسائل شخصی نمود پیدا كرد.»

● تیم ملی و حاشیه ها

یكی از مسائلی كه در تیم ملی به وضوح دیده می شد وجود حاشیه ها و اختلافات ریز و درشت بین بازیكنان بود. به نظر می رسید برانكو نمی توانست این حاشیه ها را از بین ببرد. فركی در این باره گفت: «ما تلاشمان را كردیم، دادكان كه در كنار تیم بود به همه چیز اشراف كامل داشت اما شاید حق با شما باشد. ولی ما آنچه كه در توانمان بود را انجام دادیم اما كوتاهی نكردیم. در آن شرایط ما به همكاری بیشتری در مجموعه تیم نیاز داشتیم.

در پایان مربی تیم ملی با رد شایعه سفارشی بودن بعضی از بازیكنان، شدیداً از آنهایی كه این شایعه را مطرح كردند انتقاد كرد: «اگر این طور بود كه الان مربی یكی از تیم های لیگی بودم، باید این حرف ها مستند زده شود، اگر منظور این آقایان كادر فنی بوده باید شفاف و با سند و مدرك آن را برملا كنند و ما از هیچ چیز وحشتی نداریم.»