سه شنبه, ۹ بهمن, ۱۴۰۳ / 28 January, 2025
امروز با سعدی
این بوی روح پرور از آن خوی دلبرست
وین آب زندگانی از آن حوض کوثرست
ای بادِ بوستان مگرت نافه در میان؟
وی مرغ آشنا مگرت نامه در پرست؟
بوی بهشت میگذرد یا نسیم دوست؟
یا کاروان صبح که گیتی منورست؟
این قاصد از کدام زمین است مشکبوی؟
وین نامه در چه داشت که عنوان معطرست؟
بر راهِ باد، عود بر آتش نهادهاند
یا خود در آن زمین که تویی خاک عنبرست؟
باز آ و حلقه بر درِ رندانِ شوق زن
کاصحاب را دو دیده چو مسمار بر درست
بازآ که در فراق تو چشمِ امیدوار،
چون گوشِ روزهدار بر الله اکبرست
دانی که چون همی گذرانیم روزگار؟
روزی که بیتو میگذرد، روز محشرست
گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمترست
در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق؟
کوتهکنم که قصهٔ ما کارِ دفترست
همچون درختِ بادیه، سعدی به برق شوق
سوزان و میوهٔ سخنش همچنان ترست
آری خوش است وقت حریفان به بوی عود
وز سوز غافلند که در جان مجمرست
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست