سه شنبه, ۸ خرداد, ۱۴۰۳ / 28 May, 2024
سوسك
روی بالكن ایستادهام. نسیم گرم نیمروزی، پیراهنم را به تنم میچسباند. احساس خنكی میكنم. چمنهای سبز پای ساختمان درخشنده شدهاند و بخار سبز آنها همراه با گرما مانند رشتهای به دور هم میپیچند و بوی گرمازدهٔ علفها را با خود تا طبقه چهارم میآورد. سكون لغزندهای در هوا موج میزند. صدای گنجشكی از میان درختها میآید و صدای گنجشك دیگر و صدای دستهای گنجشک درهم میآمیزند و بعد سكوت میشود.
روی لبه بالكن مینشینم و به دور دستها نگاه میكنم. نگاهام از روی شیروانیهای نورانی میگذرد و به كوههای پوشیده از درختهای سبز انبوه اطراف میافتد. مدتی به سبزی بخارآلود درختهای دوردست خیره میمانم. دلم میخواهد نگاهام در جنگل گم شود، اما جنگل انعطافناپذیر است و نگاه من همچنان از دور به آن خیره میماند.
چند مگس بیحال در بالكن پرواز میكنند. هوا دم دارد. یاد سیبزمینیهایی میافتم كه گذاشته بودم بپزند. با بیحوصلگی به آشپزخانه میروم. هوای خانه خنك است. اجاق را خاموش میكنم و به قابلمهٔ سیبزمینیهای پخته نگاه میكنم. بخار گرم آنها، حرارتی ناخواسته در رگهایم به جریان میاندازد. یكی از آنها را بر میدارم. پوست داغش دستهایم را میسوزاند. این دست و آن دست میكنم و در فاصلهٔ این جابهجاییها كمی از پوستش را میكنم و گاز میزنم، تا جایی كه گرمایش را در معده و رگهایم احساس میكنم كه بر تنم عرق مینشاند.
به حمام میروم و شیر آب سرد را باز میكنم. وان پر میشود و حبابهای درشت روی هم میغلتند، و موج میزنند تا انتهای وان. آب از كنارهها به آرامی بالا میآید. لباسهایم را درمیآورم و تن گرمازدهام را به آب سرد میسپارم. قلبم از تضاد دما لحظهای میگیرد، نفس بلندی میكشم و میگذارم خنكی آب از منافذ پوستم بگذرد و به قلبم برسد. صدای قطرههای آبی كه در وان میچكد ضرب آهنگ پایانناپذیر عقربههای ساعت را تداعی میكند.
شیر آب را میبندم. در سكوت مطلقی كه حاكم است نگاهام به انگشتهای صورتی پاهایم خیره میماند. پایم را از آب بیرون میآورم و روی لبهٔ وان میگذارم و پای دیگرم را به آن تكیه میدهم. آب از روی آنها میسرد و به وان برمیگردد. نور اندكی از پنجره روی كاشیهای سفید میریزد و بعد مانند حبابهای كوچك روی كف حمام پخش میشود. نگاهام دور حمام را میكاود. در گوشهای موجی از زندگی به چشمم میخورد. روی آرنجهایم نیمخیز میشوم تا بهتر ببینم. دستهای از مورچهها به دنبال سوسك لنگی میدوند. سوسك كشانكشان خود را روی زمین پیش میكشد، سرعتش كم است و مورچهها كه عقب مانده بودند به آن میرسند. سرعتش را زیاد میكند و یكی از پاهایش را كه له شده است همراه بدنش روی زمین میكشاند. تعداد مورچهها بیشتر میشود. من شاهد درماندگی سوسك هستم. دلم برایش میسوزد، میتوانم بلند شوم و بیاندازمش توی راهاب. بدنم را شل میكنم و به درون آب فرو میروم تا جایی كه سرم نیز به درون آب میرود و موهایم روی آب شناور میماند.
سهیلا صفری
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران انتخابات ریاست جمهوری انتخابات مجلس دوازدهم مجلس شورای اسلامی مجلس سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور سیدابراهیم رئیسی شهدای خدمت رئیسی انتخابات ریاست جمهوری 1403
تهران سلامت قتل پلیس سازمان هواشناسی دستگیری شهرداری تهران فضای مجازی آتش سوزی وزارت بهداشت کنکور بارش باران
حقوق بازنشستگان تورم خودرو دولت سیزدهم بانک مرکزی قیمت خودرو قیمت طلا مسکن قیمت دلار بورس بازار خودرو بازنشستگان
بازیگر تلویزیون تالار وحدت سینما رسانه ملی موسیقی سینمای ایران سریال قرآن کریم
دانشگاه آزاد اسلامی جراحی شورای عالی انقلاب فرهنگی دانش بنیان
اسرائیل رژیم صهیونیستی روسیه فلسطین غزه جنگ غزه آمریکا رفح ترکیه نوار غزه چین اوکراین
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر مهدی طارمی بارسلونا لیگ برتر ایران تیم ملی والیبال ایران جواد نکونام استقلال خوزستان والیبال بازی
هوش مصنوعی سامسونگ ایلان ماسک اپل اینستاگرام ماهواره گوگل شرکت های دانش بنیان واتساپ
آلزایمر نمک کودک کاهش وزن تجهیزات پزشکی سازمان غذا و دارو استرس سکته مغزی افسردگی